آیا تاوان آرزوهای شخصی دیگران برای رئیس جمهور شدن را ما باید بدهیم؟!

عصر ایران - وقتی دولت قبل، شروع به توزیع یارانه نقدی کرد، بسیاری از مردم خوشحال شدند چرا که به ازای هر عضو خانواده، ماهانه مبلغ 44500 تومان به حساب شان واریز می شد، آن هم بدون این که کاری انجام دهند. این اولین باری بود که چنین اتفاقی در تاریخ ایران رخ می داد و خیلی ها نمی دانستند چه پیامدهایی در انتظار معیشت مردم است.

دیری نپایید که مردم متوجه شدند چه بلایی بر سرشان آمده است: آنها بیش از یارانه ای که می گرفتند را باید خرج قبض های آب، برق، گاز، تلفن، موبایل، بنزین و ... می کردند. این البته همه ماجرا نبود چرا که موج گرانی که از حامل های انرژی شروع شده بود، فراگیر شد و در اندک زمانی، قیمت همه چیز بالا رفت به طوری که یارانه ها، فقط اندکی از هزینه های جدید را پوشش می داد.

قیمت بنزین 7 برابر شد، نان لواش که 25 تومان بود به 160 تومان رسید. تخم مرغ از 55 تومان به 350 تومان افزایش قیمت یافت و با سه برابر شدن قیمت دلار، بناگاه سرمایه همه ایرانی ها، یک سوم شد.قیمت مسکن در تهران 459 درصد بالا رفت و در ایران به طور متوسط 2.6 برابر شد.
بدین ترتیب، فقرا فقیر تر شدند ولی دلال ها که سودشان در جهش قیمت هاست، در مدت زمان کوتاهی به ثروت های نجومی رسیدند. خیلی ها نیز که برنامه ریزی کرده بودند برای خانه دار شدن، ناگزیر شدند پولی که برای خرید پس انداز کرده بودند را صرفاً هزینه رهن خانه استیجاری کنند.

چنین شد که مردم گفتند یارانه ها را قطع کنید ولی قیمت ها را به قبل از آن برگردانید؛ اما غول تورم از چراغ بیرون آمده بود.
کاری که دولت روحانی انجام داد، مهار تورم بود، نه به این معنا که قیمت ها کاهش یابد بلکه به جای آن که قیمت ها با سرعت تورم 50 درصدی بالا بروند، به طور متوسط با سرعت تورم 9 درصدی افزایش یابند.

اینک برخی از کاندیداها، به جای عبرت گرفتن از گذشته و آثار تورمی توزیع یارانه نقدی و صرفاً برای رسیدن به آرزوی ریاست جمهوری، وعده یارانه 150 هزار تومانی می دهند.
آنها یا نمی دانند که یارانه نقدی با افزایش چند برابری قیمت ها، چه بلایی بر سر مردم می آورد که در این صورت، نادان هستند یا می دانند ولی برای این که چند صباحی حکومت کنند، چوب حراج به مملکت و معیشت مردم می زنند که در این صورت خیانت می کنند.

افزایش یارانه ها، شاید برای کسانی که حافظه تاریخی ندارند یا قدرت تحلیل ندارند جذابیت داشته باشد ولی قطعاً تیرخلاصی خواهد بود بر معیشت مردم به ویژه اقشار کم درآمدی که آقایان ادعای حمایت شان را دارند.

اگر چنین طرحی اجرا شود، دیر نخواهد بود روزی که مردم همانند قبل بگویند یارانه ها را به همان حالت قبلی برگردانید ولی قیمت های سال 92 را احیا کنید!

قیمت ها چند برابر شوند و پدرهای بیشتری شرمنده خانواده هایشان شوند تا کسی که سال هاست آرزوی رئیس جمهور شدن دارد، به خواسته اش برسد؟ آیا ما باید تاوان آرزوهای شخصی دیگران را بدهیم؟!