یک مدرس دانشگاه با اعتقاد بر اینکه نقش تلویزیون در جلوگیری از رویدادهایی چون آزار و قتل کودکان پررنگ است، اظهار کرد: تلویزیون باید از جامعه‌شناسان، روانشناسان و کارشناسان تربیتی دعوت کند تا درباره چنین رویدادهایی بحث و تبادل نظرکنند و راهکارهایی دراین زمینه ارائه دهند.

محمد حیدرپور در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به عملکرد رسانه‌های کشورهای توسعه‌یافته در برابر رویدادی چون قتل و آزار یک دختر بچه در جامعه بیان کرد: چنین رویدادی اگر در کشورهای توسعه یافته رخ دهد، تیتر و مطلب اول مطبوعات و شبکه‌های تلویزیونی می‌شود. همچنین روح جامعه جریحه‌دار شده و جامعه مدنی به حرکت درمی‌آید. جامعه مدنی درباره این رویداد بحث می‌کند که منجر به مطالباتی خواهد شد. اما این امر در کشور ما ضعیف است.

این جامعه‌شناس با بیان اینکه تربیت، ناشی از آموزش است، اظهار کرد: کودکان باید از پدر و مادر، مهد و مدرسه درباره مسائل جنسی آموزش ببیند و تربیت شوند تا به حریم شخصی‌شان شناخت پیدا کنند و بدانند حتی نزدیک‌ترین فرد خانواده هم نمی‌تواند وارد حریم شخصی آن‌ها شود که اگر اتفاقی افتاد سریع به پدر و مادر یا مربیان خود اطلاع دهند و سکوت نکنند. آنتونی گیدنز از جامعه‌شناسان بزرگ می‌گوید حتی خانه هم می‌تواند خطرناک‌ترین جا باشد.

او با اشاره به نقش موثر خانواده‌ها در آگاهی و تربیت جنسی کودکان گفت: پدر و مادر نقش اولیه در تربیت فرزندان خود دارند اما به دلایل مختلفی مانند مذهب این مسائل در جامعه و خانواده بیان نمی‌شود؛ در صورتی که مادران باید به فرزندان خود حریم شخصی‌شان را آموزش دهند.

این جامعه‌شناس افزود: افرادی که می‌گویند نباید درباره این مسائل حرفی زده شود بدانند که کودکان به دلیل نشناختن حریم شخصی خود به راحتی اغفال می‌شوند و این چنین رویدادهای ناگواری که در جامعه شاهد هستیم، اتفاق می‌افتد. این مسائل ضرورت آموزش و تربیت را نشان می‌دهد. با چنین رویدادهایی روح جامعه جریحه‌دار می‌شود اما نباید در حد احساس باقی بماند و باید راهکاری برای پیشگیری از این اتفاقات داده شود.

حیدرپور با تاکید بر اهمیت فعالیت‌های انجمن‌ها و رسانه‌ها در این راستا ادامه داد: جامعه مدنی را باید قوی کنیم و به انجمن‌های مختلف در این راستا اجازه فعالیت از طریق وزارت کشور باید داده شود و همچنین رسانه‌ها باید این مساله را برجسته کنند.

او افزود: رسانه‌ها نقش بسیار مهمی در جلوگیری از چنین رویدادهایی دارند و این اتفاقات باید به حرف اول رسانه‌های مکتوب، دیداری و شنیداری تبدیل شود. همچنین نهادهای مدنی باید فراخوان دهند تا هشداری برای افراد ناهنجار باشد که اگر این کار ناپسند را انجام دهند با جامعه، قوانین و نهادهای مدنی روبه‌رو خواهند بود.

این استاد دانشگاه با اشاره به نقش شبکه‌های تلویزیونی در جلوگیری از این نوع رویدادها در جامعه، گفت: شبکه‌های تلویزیونی به دلیل داشتن برد فراگیر بسیار مهم هستند. تلویزیون باید از جامعه‌شناسان، روانشناسان و کارشناسان تربیتی دعوت کند تا درباره چنین رویدادهایی تبادل نظر و بحث کنند و راهکارهایی در این زمینه ارائه دهند. راهکارها نباید از طرف یک طیف خاصی برنامه‌ریزی شود بلکه باید حاصل عقل جمعی باشد.

او اضافه کرد: برنامه‌های تلویزیونی درباره مسائل جنسی باید بر اساس رده‌های سنی تعریف شوند که خانواده‌ها هم با کودکان خود هماهنگ شوند و برنامه را ببینند. ما از طرح بسیاری از مسائل در جامعه خودداری می‌کنیم و می‌گوییم مذهب ما مخالف است اما چنین مساله‌ای وجود ندارد. در واقع این رسومات ماست که رنگمایه مذهب می‌گیرد و مرزها را در جامعه ایجاد می‌کند؛ مرزهایی که منجر به آسیبب‌هایی در جامعه می‌شود.

حیدرپور در پایان درباره اینکه سواد رسانه‌ای باید از سنین کم به کودکان آموزش داده شود، اظهار کرد: کودکان در مهدکودک باید درسی به نام سواد رسانه‌ای داشته باشند تا به صورت تلطیف شده به آنان تدریس شود زیرا نمی‌توانیم کودکان را نهی کنیم تا از ابزارهای ارتباطی استفاده نکنند. کودکان از طریق این درس باید آموزش ببینند که چگونه از این تکنولوژی ارتباطی استفاده کنند. سواد رسانه‌ای برای همه سنین و پدرومادرها هم لازم است.