فرهنگستان هنر و چالش ٥٠٠ تابلو

روزنامه شرق نوشت:خریدار و برخی از هنرمندان ادعای علی معلم را درباره گنجینه هنری بانک پاسارگاد رد می‌کنند و با ارائه سند برای تمام آثار حاضرند در هر دادگاه صالحه‌ای ادعای او را رد کنند.

محمدعلی معلم‌دامغانی، رئیس فرهنگستان هنر، هفته گذشته در پیامی سرگشاده خطاب به «اهالی فرهنگ و هنر و مقامات مسئول» نوشت: «بدین‌وسیله اعلام می‌کند که بیش از ٥٠٠ تابلو از آثار نقاشان ایرانی که با تطمیع تأثیرگذاری در مدیران و بعضی از کارمندان به بهانه نمایشگاه و غیره‌، بدون شناسنامه و سند به خزانه فرهنگستان تحمیل شده است، در اختیار این نهاد فرهنگی است. شرکت پارس‌آریان به سرپرستی آقای علی‌اکبر امین‌تفرشی مدعی مالکیت آن است که ادعاست و بایستی اثبات شود. عجالتا مال، مال‌الله است و متعلق به مردم و میهن اسلامی است (من آنچه شرط بلاغ است). الحمدلله»

معلم: سوءاستفاده شده

رئیس فرهنگستان روز گذشته در گفت‌وگو با «فارس» خواست دراین‌باره شفاف‌سازی کند که این آثار در محل فرهنگستان اعتبار کسب کرده‌اند و به قیمت آنها افزوده شد. او درباره این موضوع گفت: آن اوایل که شرکت پارس‌آریان راه‌اندازی شده بود، ١٣٠ اثر را در نمایشگاه مؤسسه فرهنگی هنری صبا (وابسته به فرهنگستان هنر) به معرض نمایش گذاشتند، اما بعد با پرداخت مبلغ اندکی تلقی اجاره کردند و هر زمان که می‌خواهند تابلویی را می‌آورند یا می‌برند. این آمدن و رفتن وجهی ندارد و به نظر می‌رسد از نام فرهنگستان هنر سوءاستفاده می‌شود. معلم ادامه داد: این همکاری در زمان ریاست بنده انجام نشده و به زمان مدیریت آقای زارع (مدیر صبا از ١٣٨١ تا ١٣٨٨) انجام گرفته است. چرا باید این تابلوها را بیاورند فرهنگستان؟ چون نام فرهنگستان اعتبار می‌دهد و قیمت تابلوها هم افزایش پیدا می‌کند. در واقع این پدیده نانی است اما در نمای فرهنگی!

نامی: ردشدنی است

غلامرضا نامی، مشاور هنری بانک پاسارگاد، برخلاف ادعای علی معلم می‌گوید: تاآنجاکه من مطلع هستم و درگیر خرید آنها بوده‌ام، همه این آثار هم سند دارند و هم سند روشن و من نمی‌دانم جناب آقای معلم و استاد معلم، چرا باید چنین چیزهایی را بگویند و اگر چیزی در دست دارند حتما آشکار کنند، چون نمی‌دانم سند مورد ادعایشان چیست؟ ما از کلکسیونرها و هنرمندان شخصا این آثار را خریداری کرده‌ایم و از آکشن‌ها هم خریداری شده و کلکتورها همه سند داده‌اند و اگر اثری دزدی است این دیگر به فروشنده مرتبط است و فکر هم نمی‌کنم حتی چنین چیزی بین این آثار خریداری شده موجود باشد و ما طبق ارائه سند نسبت به تمام آثار معتقدیم که این آثار متعلق به بانک پاسارگاد است و اگر دزدی و تقلبی هم باشد مربوط به ما نمی‌شود.

او می‌افزاید: این قضیه را ایشان مطرح کرده‌اند و درعین‌حال نظرشان بسیار قابل احترام است و حالا باید برای ادعایشان سند رو کنند.

نامی درباره خرید آثار اشاره کرد که حدود ٤٠ تا ٥٠ اثر پیش از مدیریت علی معلم در فرهنگستان هنر در سال ٨٨ خریداری شده و در واقع اکثریت این آثار در دوره مدیریت او خریداری شده و نه در دوره مدیریت آقای زارع در مؤسسه فرهنگی- هنری صبا و از سوی دیگر برخلاف نظر علی معلم، طرف قرارداد بانک پارسارگاد مؤسسه فرهنگی- هنری صبا است و آنها به‌درستی می‌توانند در برابر این ادعا اظهارنظر کنند و ما درواقع الان نمی‌دانیم منظور جناب معلم از طرح این قضیه چیست؟!

او می‌افزاید که این آثار نه از سال ٨١ که در این زمان هنوز بانک پاسارگادی نبوده و سال‌ها پس از این خریداری شده‌اند و خریدار هم شرکت پارس‌آریان است.

به نظر نامی، جای صحبت با معلم بسیار است و واقعا ایشان همت کنند و این قضیه و ادعا را اثبات کنند و ما به شخصیت فرهیخته، شاعر و هنرمند ایشان بسیار احترام می‌گذاریم، اما در مقابل حاضریم در هر دادگاه صالحه انسانی و الهی به ایشان جواب بدهیم و برای تک‌تک آثار سند ارائه کنیم که همه این آثار در چه موعد و با چه قیمتی به بانک پاسارگاد فروخته شده است و الان او با این ادعای سنگین کارشان سخت‌تر شده است. من هم الان می‌توانم مدعی شوم که توی خبرنگار از منزلم دزدی کرده‌ای، اما این یک ادعاست چون تو در واقع اصلا آدرس منزلم را نمی‌دانی. در این ادعا ما انگار مسیر را به غلط رفته‌ایم یا دچار توهم شده‌ایم، اما این آثار متعلق به بانک پاسارگاد است و همه می‌دانند که گنجینه پاسارگاد مکان فرهنگستان هنر را به شکل استیجاری در اختیار داشت که بتواند به‌عنوان موزه هنرهای معاصر پاسارگاد از آنها نگهداری کند، اما گویا آقای معلم برای کسب اجاره رقم بسیار بالاتری را پیشنهاد کرده‌اند که مورد توافق بانک واقع نشده و همین علتی شده که ما را به مکان مورد اجاره راه ندهند و ما هم در قوه قضائیه شکایت کرده‌ایم و امیدواریم کار به اینجاها نکشد و آقای معلم کوتاه بیایند و مهربانانه‌تر به حل مسئله بپردازند تا بخواهند ادعایی کنند که اصلا قابل اثبات نیست.

گلستان: در بهت و حیرتم

لیلی گلستان، هنرمند و صاحب گالری گلستان، درباره ادعای علی معلم، رئیس فرهنگستان هنر، می‌گوید: هنوز بعد از چند روز از این خبر، در بهت و حیرتم که چگونه ممکن است کسی که مکانی را اجاره داده، حالا بگوید هرچه در آن مکان اجاره‌ای بوده مال‌الله است! تمام این تابلوها و اشیای هنری از گالری‌های معروف یا از خود هنرمندان خریداری شده است و برای خرید تمام اینها چک و رسید ردوبدل شده و تمام اینها متعلق به بانک پاسارگاد است و حالا این آقا می‌گوید مال‌الله! هم خنده‌دار است و هم خطرناک.