عصرایران؛ احسان محمدی- تلاطم باشگاه استقلال برای فوتبال ایران کم بود که بحران پرسپولیس و مهدی طارمی از راه رسید. در این میان اما مدیران عامل/سرپرست دو باشگاه مثل کوه سرجایشان هستند و انگار همه مقصر هستند جز آنها!

برخی از هواداران استقلال معتقدند که وزیر ورزش «پرسپولیسی» است و تنها هوای قرمزها را دارد برای همین روزگار استقلال اینطور شده، کسانی هم می گویند اینها «توهم توطئه» است و ضعف مدیران این تیم باعث شده آنها در رده شانزدهم لیگ قرار بگیرند.

فاجعه قرارداد ناکام مهدی طارمی با ریزه اسپور هم البته تازگی ندارد ولی مردم می پرسند اگر قرار بود جریمه های فیفا را مدیرعامل ها یا اعضای هیات مدیره باشگاه از جیب خودشان بپردازند- واقعاً از جیب خودشان_ باز هم اینطور گشاده دستانه برخورد می کردند و اجازه می دادند که بازیکن سرخود و بدون مشاوره برود و چنین خسارتی به بار بیاورد؟

در موسم ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری امسال 1636نفر از جمله یک خانم 92 ساله موفق به ثبت نام در وزارت کشور شدند. همه آنها وقت صرف کردند و با انبوهی مدرک سودای رئیس جمهور شدن داشتند. فارغ از اینکه برخی از آنها برای جلب توجه و شوخی و خنده وارد این نمایش شدند، کسانی بودند که بدون هیچ تجربه و تخصصی با اعتماد به نفس آمدند و گفتند اگر انتخاب شوند می توانند مملکت را اداره کنند.

چرا؟ چون گمان می کنند که کار رئیس جمهور توزیع کردن پول نفت بین مردم است. فرمولی ساده! نفت می فروشیم، پولش را تبدیل می کنیم به حقوق و یارانه و توزیع می کنیم بین ملت! همه چیز را با پول می شود خرید. مگر «محمود احمدی نژاد» وقتی رئیس جمهور شد به حسن روحانی دبیر اسبق شورای امنیت ملی که مسئول پرونده هسته‌ای ایران نگفت: شما همین حالا به البرادعی زنگ بزنید و بگویید ما کل مخارج آژانس را می‌دهیم ...تا علیه ایران موضع نگیرند!

فرصت استثنایی شغلی: رئیس جمهور نشدید، مدیرعامل قرمز و آبی شوید!

در چند سال اخیر تصویری که از مدیرعامل های انتصابی باشگاه های پرسپولیس و استقلال داشته ایم این بوده که به محض نشستن روی صندلی گفته اند باشگاه چند میلیارد تومان بدهکار است، بعد با بذل و بخشش از هزینه بیت المال بازیکن داخلی و خارجی خریده اند، نتیجه گرفته اند یا نگرفته اند و بر بدهی های افزوده اند و رفته اند!... چرخه ای که مدام تکرار می شود بدون اینکه نیاز باشد به افکار عمومی پاسخی روشن بدهند که عملکردشان چطور بود. اصلاً افکار عمومی را چه به این جسارت ها؟! «بیت المال» خوب است اما «مردم» نباید زیاد در چگونگی هزینه کردن آن کنجکاوی کنند!

بیشتر آنها مهمترین مشکل شان را «فقدان یا کسری بودجه» عنوان می کنند. یعنی اگر پول اندازه کافی باشد پرسپولیس و استقلال کاری می کنند که بارسلونا و رئال هم به گرد پایشان نرسند. تا حالا شنیده اید که یک مدیرعامل یا سرپرست این دو باشگاه بگوید ما به دلیل مدیریت ضعیف یا اشتباهات استراتژیک یا خطای راهبردی ما نتیجه نگرفتیم؟ فقط بودجه، بودجه و بودجه!

این اتفاقات در کشوری رخ می دهد که میلیون ها نفر طبق اعلام رسمی برخی مقامات «زیرخط فقر» زندگی می کنند. که کارگرانی ماههاست حقوق نگرفته اند و بچه هایشان این مهر هم به مدرسه رفتند. با کیف و کفش نو؟ با امیدواری؟! با ...

تجربه نشان می دهد که علیرغم همه گلایه کردن های مدیران در این کشور، اتفاقاً پول و بودجه هست، آنچه نیست «مدیریت» هزینه کردن آن است. آنچه در باشگاه استقلال و پرسپولیس رخ می دهد نمای کوچکی از مدیریت در کُل کشور است که به دلیل فضای آزاد رسانه ای حاکم بر ورزش همگان از آن مطلع می شوند وگرنه گمان نکنید در نهادها و وزارتخانه های دیگر همه چیز طبق ضوابط و استاندارها رخ می دهد و از این خسارت ها نمی دهیم. می دهیم و چون رسانه و روشنگری نیست یا هست و «مجال گفتنش» نیست زیر فرش پنهان می شود تا اینکه ناگهان فریاد بر می آورند که در فلان بانک و وزارتخانه «اختلاس» شد و بگیرید آن که به کانادا رفته است!

با این شکل و سیاق نگاه به مدیریت، هر ایرانی اگر رای نیاورد و نتواند رئیس جمهور شود از این شانس برخوردار است که مدیرعامل پرسپولیس و استقلال شود! فقط بودجه بدهید از بیت المال باقی ماجرا کاری ندارد!