پاسخ به وارونه‌نمایی یک طرح فرهنگی

"پوریا سوری" مسئول سابق روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی با ارایه توضیحی، به برخی اتهام ها درباره نصب کاشی ماندگار بر سردر خانه پدرش در شهر اراک پاسخ گفته است:

روز سه شنبه ١١مهر ٩٦ توييتى غيردقيق ازجانب يكى از دوستان قديمى من منتشر شد كه حاوى گزارش سواستفاده از منصب من؛ پوريا سورى به نفع پدرم "محمدمحسن سوری" بود.

طبيعی است همزمان با زیست ما در میان «ژن‌های خوب»، فضاى مجازى كشور به استناد همان توییت غیردقیق، به نقل و انتشار این دست موارد علاقه بسيارى نشان دهد که داد، البته توييت حاوى دو گزاره اشتباه و نتيجه‌گيرى‌های غيردقيق است. على رغم اعلام نكات مغلوط به نویسنده مطلب، ايشان حاضر نشدند آبى كه از سر وظیفه شهروندخبرنگاریشان بر زمین ريخته‌اند را جمع و یا گزارششان را تکمیل كنند و همین مساله ضرورت پاسخگویی من را ایجاد می‌کرد.

اما با توجه به اينكه خبر در حوزه سازمان محترم ميراث فرهنگى بود به شرط ادب همکاری گذشته و حرمت نان و نمک، صبر كردم تا ابتدا سازمان میراث از حقوق خود دفاع كند و اگر قصور و سوء استفاده‌ای صورت گرفته شفاف اعلام كند و اگر نه پاسخ روشنگرانه‌ای بدهد و پس از آن اگر نكته‌اى از جانب پرسشگران بي پاسخ مانده بود، بنده ورود كنم اما با توجه به سوالات مطرح شده، قضاوت‌های بی شمار و عدم پاسخگويي مورد نظر در دو روز گذشته، با احترام به سازمان میراث فرهنگی توضيحاتم را رسانه‌اى مى‌كنم و اميدوارم نورى بر اين موضوع تابیده شود.

ابتدا چند خطی درباره توییت منتشر شده:

١-  در توييت اعلام شده: پوريا سورى مدير روابط عمومى سازمان ميراث(گزاره غلط اول).
من نزديك ٤٠ روز است ديگر در خدمت دولت و سازمان ميراث نيستم.

٢- در توييت آمده كه بعنوان شخصیتی حقوقی شخصا در نصب كاشى ماندگار در محل زندگی پدرم شركت کرده‌ام(گزاره غلط دوم).
من در تهران زندگى مى‌كنم و ماه‌هاست به اراک که محل نصب کاشی است نرفته‌ام، در تصاوير هم مشخص است كه بنده حاضر نبوده‌ام.

٣- در توييت آمده كه اين كاشى به عنوان یک جایزه و سومین کاشی بعد از كاشى منازل مرحوم كيارستمى و استاد عزيزم محمود دولت آبادى نصب شده(نتيجه گيري های اشتباه).
این کاشی جایزه نیست!، طرحی برای معرفی هنرمندان ملی و بومی هر منطقه است و ارزش ریالی ندارد و تا پيش از نصب اين كاشي بيش از ٤٠كاشى ديگر بر سردر منزل هنرمندان ملی و هنرمندان بومی نصب شده، كاشى نخست؛ ايران درودي(تهران)، كاشى دوم؛ جواد مجابى(تهران)، كاشى سوم؛ ناصر مسعودى(رشت) و ...ترتیب خاصی هم ندارد اینگونه نیست ابتدا چهره‌های ملی مد نظر باشند، سپس چهره‌های بومی و منطقه‌ای! این طرح به صورت شناور و بر اساس ظرفیت هر منطقه و شرایطی که در ادامه توضیح می‌دهم اجرا می‌شود.

توضيحاتی هم پیرامون سوالات و قضاوت هاى رخ داده در فضای مجازی:

١- كاشى ماندگار طرحى ملى است كه هنرمندان ملى و منطقه اى را با تشخيص نهادهاي مرتبط در هر استان انتخاب و محل زندگى ایشان را با يك كاشى ساده ثبت مى كند، به نوعى معرفی محل زندگی و تجليل معنوى از هنرمندان و اهالي انديشه است.

٢- چنانکه نوشتم؛ نزديك ٤٠روز است در سازمان ميراث مسئوليتى ندارم و معاون محترم رئیس جمهوری و رئیس سازمان؛ جناب آقای دکتر مونسان، فرد جدیدی را بر منصب ریاست مرکز روابط عمومی سازمان نشانده‌اند، درحالي كه نصب كاشى ماندگار سردر منزل محمدمحسن سورى، چند روز پيش صورت گرفته نه در زمان مسئولیت من.

٣- در انتخاب نام محمدمحسن سوری نه من، نه سازمان مرکزی ميراث فرهنگی نقشى نداشته‌ایم چراکه اداره كل میراث فرهنگی استان مركزى، اسامى ١٠هنرمند استان را (تاكيد مى كنم بعد از خروج من از دولت) انتخاب و راسا اقدام كرده است.

٤- متاسفانه نويسنده توئيت، جداي از دسترسي به شخص من براي پاسخ به سوالات و تكميل اطلاعاتى كه براي افشاگری‌اش لازم داشته است حتى زحمت جستجویی ساده را به خود نداده كه ببيند قريب ٤٠كاشي نصب شده و بيش از ١٥٠كاشي ديگر در مراحل نصب و بيش از ٧٠٠ كاشى ديگر توسط کارشناسان سازمان میراث در دست مطالعه است و از ميان اين ١٠٠٠ نفر،  اغلب هنرمندان ساكن تهران چهره‌های شناخته شده و رسانه‌اى هستند و سایرین هنرمندان بومى هر استان مثل محمدمحسن سورى اند، (البته برخی استان‌ها توانسته‌اند منزل هنرمندان شناخته شده در سطح ملی را شناسایی و برای نصب کاشی اقدام کنند که استان مركزى هم از اين قاعده مستثنا نيست) و تاكيد مى كنم حضور هنرمندان در این طرح بر اساس انتخاب اداره كل میراث فرهنگی هر استان و با همكاري اداره ارشاد آن منطقه صورت گرفته و هر يك از ادارات كل استاني بعد از برگزاري جلسه كارشناسي، اسامي نهايي را كتبا به سازمان اعلام كرده اند.

٥- در استان مركزى پيش از محمدمحسن سورى، خانه مرحومان ابراهیم دهگان و محمدرضا محتاط مزين به اين كاشى شده و سایر افراد حاضر در لیست استان که کاشی آنها ساخته شده و در پروسه نصب است عبارتند از ابوالفضل جلیلی، علی حاتمی، فتحعلی واشقانی فراهانی، بهزاد فراهانی، بهجت صدر، مهدی باباخانی و حجت سبزی. ( مثالی دیگر، خانواده استاد على حاتمى هنوز زمان مشخصي را اعلام نكرده اند كه براي مراسم نصب كاشي به استان مرکزی تشريف بياورند.)

٦- مسلما نسبت به ضرورت يا عدم ضرورت در انتخاب نام محمدمحسن سورى يا هركس ديگری، افكار عمومى هر استان با توجه به شناختشان از هنرمند و تاثيرگذارى افراد مختارند تدقيق و بررسی كنند، اسامى را به چالش بكشند و رد يا تاييد كنند. پس انتخاب محمدمحسن سوری به شخص ایشان مرتبط نيست، چراكه ايشان درخواستى براي این مهم نداده اند، سيستم فرهنگى استان مركزى از او به عنوان يك هنرمند شناخته شده در سطح استان مرکزی خواسته كه اجازه نصب اين كاشى را سردر منزلشان بدهد، ايشان هم پذيرفته است. بنده هم چنانکه گفته شد در زمان وقوع این اتفاق مسئولیتی در سازمان میراث نداشته ام که فرض محال بخواهم اعمال نفوذ کنم.

٧- براي اطلاع عموم مردم، در انتها ليست مختصری از هنرمندان استان هاى ديگر كه كاشى ماندگار برایشان تدارك ديده شده را منتشر مى كنم طبيعي است كه اسم خيلي ها را نمي شناسيد يا اطلاعاتى درباره شان نداريد، البته حساب تهران را باید جدا كنيد تهران پايتخت كشور است و طبيعي است سطح شخصيت های این شهر، هنرمندان و اندیشمندانی مانند كيارستمى، دولت آبادى و... باشد.***

٨- در توییت آمده که من مبدع طرح کاشی ماندگار در كشور بوده ام(البته خودم قائل نيستم چرا كه اين طرح در بسیاری از نقاط دنيا وجود دارد پس ابداعى در آن نيست) من ايده اولیه اجرای این طرح را فروردین ٩٦ با کمک همکارانم در سازمان میراث كليد زدم و تا پایان مرداد امسال هم بر آن نظارت داشتم، اما مسلما وارث و داعیه دار آن نيستم كه بخواهم جوابگوى عاقبتش در زمان نبودنم هم باشم، اين طرح در حال حاضر در يد قدرت سازمان صالحی چون ميراث فرهنگى ایران است و امیدوارم از رهگذر گفتگوی پیش آمده و دغدغه ملی مطرح شده برای بسلامت ماندن وجاهت کاشی ماندگار، این طرح، با قدرت و شتاب بیشتری ادامه پیدا کند، صدالبته من علی رغم قضاوت های ناخواسته ای که در این چند روز شد، نگران آينده اين طرح خوب هستم و اگر سازمان ميراث فرهنگی برای ادامه این مسیر خوش یمن فرهنگی كمكى از من بخواهد دريغ نخواهم كرد.

با احترام – پوریا سوری

***اسامی برخی چهره های ملی و بومی کاشی ماندگار به تفکیک استان

خراسان جنوبي: محمد اسماعيل رضواني، آيت اله محمدابراهيم آيتي، علامه سيد محمد فرزان، حسين بشرويه اي، احمد كاميابي مسك، محمد جعفر ياحقي، محمود رفيعي، سيد محمد مشكات، مهدي اسماعيلي مود، محمد كياني نژاد

آذربايجان غربي: مختار پرقدرت، نصرت پير محمدي عربلو، قوچعلي ستاره چشم

اصفهان: علي ظريفي، حسين علاقمندان، سيد خليل ياالله، اميرهوشنگ جزي زاده

كرمان: ايرج بسطامي، محمد نواب زاده، يحيي فتح نجات، علي اكبر صوتي، نصرت عبدالرحماني بلوچ (آرام)، جمال مؤدب، محمدعلي گلاب زاده، مهدي خيري، محمد شاه مرادي كوهبناني

قزوين: سيد محمد دبير سياقي، محمد باقر آصف زاده، عباس قانع، احمد عقيلي

گلستان: حبيب الله قليش لي، پرويز كريمي، عبدالصالح پاك، غلام آق، خديجه پقه

آذربايجان شرقي: رسول روفه گر حق، محمدعلي قره باغي، حميد دواتي كاظم نيا، علي نظمي، چنگيز مهدي پور، حسين رسام حقيقي

مازندران: نصرالله هومند، ابوالحسن خوشرو، محمدرضا اسحاقي

ايلام: آيت الله ميرزا حسنعلي مرواريد، آيت الله عبدالرحمن حيدري ايلامي، علي دوست فلاحتي، عباس گهرسودي

خراسان شمالي: عيسي قلي پور، كليم الله توحدي ، احمد شاهد، سهراب محمدي

بوشهر: منوچهر آتشي، ايرج شمسي زاده

كردستان: هادي ضياالديني، ماه شرف مستوره اردلان، آيت الله محمد مردوخ كردستاني

گيلان: محمد حسين مهدوي (م. مويد)، فرامرز طالبي، محمد كوچك پور كپورچالي، محمد بشرا

هرمزگان: قنبر راستگو، محمدعلي بهمني