عصر ایران؛مصطفی داننده- محمد هاشمی رییس سابق صداوسیما در گفت‌وگویی که امروز از او منتشر شده گفته است:« به ما فشار مي‌آوردند چرا تا وقتي مردان هستند از زنان براي گويندگي خبر استفاده مي‌كنيد؟ مثلا فشار مي‌آوردند كه ما از خانم مريم رياضي كه از گوينده‌هاي خبر قبل از انقلاب بود و بسيار هم گوينده‌اي قوي و مسلط بود، استفاده نكنيم. تماس‌هاي فراواني مي‌گرفتند كه بايد مردان خبر بخوانند. تلفن باران شده بوديم.»

شاید امروز باور این معنا کمی سخت باشد اما زمانی در ایران برخی به اخبار گویی توسط زنان اعتراض داشتند. این افراد بر این باور بودند که تا مردان هستند چه احتیاجی است که زنان پشت تریبون قرار بگیرند و اخبار بگویند.

زمانی در ایران واقعا برای برخی تصور اینکه زن در جامعه حضور فعال داشته باشد باور پذیر نبود. آنها استدلال می‌کردند که انقلاب کرده‌ایم که شاهد این چنین صحنه‌ها نباشیم.

جامعه ایران حالا بعد از حدود 40 سال شاهد حضور پررنگ زنان در عرصه‌های مختلف است. امروز بسیاری از مجری‌های صداوسیما زن هستند. دختران بسیاری به دانشگاه می‌روند تا به واسطه تحصیلات وارد بازار کار شوند.

حضور اجتماعی زنان در این دوران اگر بیشتر از مردان نباشد کمتر نیست.

امروز بعد از دیدن این حضور پررنگ شنیدن چنین خاطره‌هایی عجیب به نظر می‌رسد. بیشتر به یک شوخی شبیه است تا واقعیت.

حالا تصور کنید چهل سال از امروز گذشته است. وزیر ورزش یا وزیر ارشاد امروز ایران یا رییس صداوسیما مصاحبه‌ای مانند گفت‌وگوی امروز محمد هاشمی انجام دهند. تصور کنید در آن گفت‌وگو آنها بگویند زمانی اجازه داده نمی‌شد زنان به ورزشگاه بروند. یا رییس صداوسیما بگوید ما مجبور بودیم به خاطر پوشش زنان، بسیاری از مسابقات ورزشی را سانسور کنیم یا اجازه ندهیم زنان به روی سن بروند یا ما نمی‌توانستیم ساز را نشان دهیم.

آن روز کسانی که به مدیرعامل وقت صداوسیما اعتراض کردند تصور می‌کردند این کار باعث فساد خواهد شد. بعد از گذشت سال‌ها دیدیم که حضور زنان در برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی هیچ مشکلی ندارد و زمینه ساز فساد احتمالی نیز نخواهد بود.

ماجرای استادیوم رفتن زنان یا ساز زدن آنها روی سن هم همین است. دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد و همگان متوجه خواهند شد که رفتن زنان به ورزشگاه‌ها هیچ مشکلی نخواهد داشت.

در بسیاری از نقاط جهان زنان به ورزشگاه می‌روند و هیچ مشکلی هم به وجود نمی‌آید. برخی می‌گویند ساختارها برای این حضور آماده نیست. نمی‌دانیم منظور از این ساختارها چیست اما امیدوارم هرچه زودتر این ساختارها آماده شوند تا زنان بتوانند به ورزشگاه بروند. کاری نکنیم که آیندگان هم بعد از خواندن این خاطرات با تعجب از آن یاد کنند.

چه بهتر که از این خاطرات درس بگیریم و از آن استفاده کنیم. جامعه ایران در حال تغییر است. روزی زنان نباید اخبار می‌گفتند و امروز بیشتر گویندگان تلویزیون زنان هستند.