مجری محبوب که سراغ هر سوژۀ جذابی می‌رود آیا به دو موضوع جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه در حضور رییس فیفا و بحث حق پخش تلویزیونی می‌پردازد یا اجازه پیدا نمی‌کند؟

عصر ایران؛ سروش بامداد- «جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی دو تیم استقلال و پرسپولیس» در روز پنج شنبه دهم اسفندماه که در حضور رییس فیفا برگزار شد از موضوعاتی است که به قاعده باید برای عادل فردوسی‌پور و برنامه تلویزیونی 90 که سوژه های بی‌اهمیت را نیز شکار می‌کند جذاب باشد چه رسد به این بحث که توجه لایه‌های مختلف اجتماعی و حتی غیر فوتبالی را به خود جلب کرده است.

خاصه این که در دیدار اینفانتینو رییس فدراسیون بین المللی فوتبال با وزیر ورزش نیز به این موضوع اشاره شد و محمد سلطانی‌فر کوشید به‌گونه‌ای سخن بگوید تا هم رییس فیفا را قانع کند و هم مخالفان داخلی او را به عبور از آنچه خط قرمز می‌پندارند، متهم نکنند و جالب این که پخش مستقیم این سخنان ادامه نیافت.

موضوع دیگر «حق پخش تلویزیونی» است که از مهم‌ترین منابع درآمدی باشگاه‌هاست و ریس فیفا هم به آن اشاره کرد.

اما همان‌گونه که پوشش مستقیم خبر دیدار و سخنان رییس فیفا - تا به بحث ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه رسید- قطع شد می‌توان حدس زد عادل فردوسی‌پور نیز اجازه نخواهد یافت به این بحث بپردازد و چون برای صدا و سیما کار می‌کند طبعا موضوع «حق پخش تلویزیونی» هم بعید است مطرح شود یا خود می‌داند که با این دو محدودۀ ممنوعه از نظر صدا و سیما نباید کار داشته باشد.

مجری مشهور که به سبب اطلاعات فراوان و استمرار برنامه اعتماد به نفس بالایی کسب کرده و در جایگاه دانای کل فوتبال می‌نشیند در هر موضوعی که می خواهد انتقاد کند این عبارت را به کار می‌برد که «در کجای دنیا چنین است» و «در کجای دنیا چنان است» و به «تکیه کلام» او بدل شده است و با همین مقایسه‌ها و طعنه زدن ها می کوشد خود را با دیگر مجریان صدا و سیما متفاوت نشان دهد و تا اندازه قابل توجهی هم موفق بوده و بخش معتنابهی از محبوبیت و فاصله فراوان او با مجریان دیگر و برنامه های کم‌بیننده و مهجور، در همین واقعیت ریشه دارد و حالا وقت آن است ببینیم در این دو فقره هم می گوید کجای دنیا نمی گذارند دختران بازی را تماشا کنند و کجای دنیا تلویزیون این همه از فوتبال درآمد دارد ولی سهم باشگاه ها را کامل نمی پردازد؟

اگر بخواهد و اگر اجازه یابد و اگر ادعای استقلال او درست باشد باید این دو پرسش را با همان ادبیات و لحن و ادای جویده جویدۀ کلمات و شتاب زده مطرح کند:

اول این که در کجای دنیا اجازه نمی‌دهند دختران نیز به تماشای بازی فوتبال - و نه ورزش در کنار مردان- بنشینند و آیا می‌تواند با 36 دختر که به ورزشگاه مراجعه کردند تا از فرصت حضور رییس فیفا بهره برند اما پشت در ماندند و مطابق اعلام رسمی «در طول بازی در جای مناسب نگاه‌داری شدند» مصاحبه کند و صدای آنان را انعکاس دهد یا از یک حقوق دان بپرسد مطابق با کدام مادۀ قانونی با آنان «برخورد مناسب» صورت پذیرفت؟ وقتی یک ساعت را به این موضوع اختصاص می‌دهد که دست به توپ خورده یا توپ به دست و داورها را روی خط می آورد لابد این موضوع هم اهمیت دارد.

پرسش دوم نیز درباره همان حق پخش تلویزیونی است که ربیس فیفا هم به آن اشاره کرد.

مادام که فردوسی‌پور درباره این دو موضوع سکوت می‌کند یا نمی‌تواند به تمام جوانب آن بپردازد ادعاهای دیگر و به چالش کشیدن زیر عنوان «کجای دنیا چنین است» مانند قبل طبعا نباید کاملا جدی گرفته شود. از این رو گزاف نیست اگر گفته شود برنامۀ 90 در این هفته (14اسفند 1396) آزمونی برای محک زدن ادعای استقلال عادل فردوسی‌پور به حساب خواهد آمد.