نماینده‌ای که کتاب نمی‌خواند، وزیر ارشادی که فیلم نمی‌بیند؛ مگه می‌شه؟ مگه داریم؟

عصر ایران؛ مصطفی داننده- مصطفی میرسلیم وزیر سابق ارشاد و نامزد انتخابات ریاست جمهوری در یک گفت‌وگوی تلویزیونی گفت که فیلم نمی‌بینم و موسیقی هم گوش نمی‌دهم.

حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده شاهین شهر و میمه در مجلس دهم نیز در گفت‌وگویی گفت که اهل کتاب خواندن نیست چون وقت نمی‌کند.

این دو نمونه‌ای از مسؤولان کشور هستند. مسؤولانی که وقت نمی‌کنند کتاب بخوانند یا فیلم ببیند.

سوالی که در این میان مطرح است این مسئله است که آیا واقعا مسؤولان کشور وقت ندارند؟ آنها این همه کار می‌کنند که حتی فرصت نمی‌کنند برای نیم ساعت چند صفحه کتاب بخوانند یا یک قطعه موسیقی گوش بدهند.

واقعا اگر مسؤولان کشور این همه کار می‌کنند که وقت خواندن و دیدن و حتی شنیدن ندارند، چرا اوضاع مملکت اینگونه است و سیل مشکلات از زمین و آسمان به روی مردم می‌بارد.

وقت نداشتن بهانه خوبی نیست. بسیاری از مردم در مشاغل مختلف هم درگیری‌های خاص خود را دارند حتی بسیاری در روز کار در دو شغل را تجربه می‌کنند اما بازهم وقت می‌کنند کاری اضافه کار خود انجام دهند.

دیدن، شنیدن و خواندن نگاه جدیدی را به آدم اضافه می‌کند. انسان بدون اینکه سفر برود با فرهنگ و سبک زندگی مردم جهان آشنا می‌شود. کتاب خواندن به دانایی آدم کمک می‌کند. نخواندن، ندیدن و نشنیدن آدمی را تبدیل به یک انسان تک بعدی می‌کند و که فقط دنیا را از یک زاویه می‌بیند. زوایه‌ای که فکر می‌کند درست‌ترین تصور دنیاست.

در کنار این مسائل، مصطفی میرسلیم زمانی وزیر ارشاد این کشور بوده است. او 4 سال عهده دار کارهای فرهنگی کشور بوده است. حالا چه شده است که کسی که سینما و موسیقی در حوزه کاری او بوده است در زمان رونق سینما، فیلم نمی‌بیند. در زمان وفور موسیقی‌های مختلف، تن به گوش دادن هیچکدام نمی‌دهد.

او که اهل دیدن و شنیدن نیست چگونه چهار سال عهده دار  وزارت ارشاد بوده است؟ چگونه برای فیلم‌ها و موسیقی‌ها تصمیم می‌گرفته است؟

البته این برای کشور ما چندان عجیب نیست. لاله افتخاری دبیر کمیسیون فرهنگی مجلس نهم خواستار توقیف فیلم‌های سینمایی شده بود که آنها را ندیده بود و یا حتی گفته بود «من خیلی فیلم نمی‌بینم.»

الان هم که نماینده محترم مجلس گفته است کتاب نمی‌خوانم. هرچه فکر می‌کنم به نتیجه نمی‌رسم که چگونه می‌شود یک نماینده مجلس کتاب نخواند. مگه می‌شه، مگه داریم؟

شاید همین نخواندن‌ها و ندیدن‌ها باعث می‌شود مهم‌ترین موزه جهان را نشناسیم و بگوییم لووُر، لووِر، لووووور و لوبر.

وقتی نماینده مجلس کتاب نمی‌خواند و وزیر سابق ارشاد فیلم نمی‌بیند و موسیقی گوش نمی‌دهد چگونه انتظار می‌‎رود، مردم بخوانند و ببینند. «الناس علی دین ملوکهم»

کدام خودرو قابل‌اعتمادتر است؟

بیشتر بخوانید:

«آنی تایم و آنی وِر» فقط یک اشتباه لفظی نیست!

تماشاخانه

دو دقیقه جلوه‌های ویژه که زبان بصری سینمای اکشن و گیم‌ها را برای همیشه تغییر داد (تماشا کنید)

دو دقیقه «خشونت واقعی و بی‌رحم» در سینمای گانگستری (تماشا کنید)

فیلم های دیگر