عصر ایران - با انصراف مجید انصاری لاری از کاندیداتوری شهرداری تهران و منتفی شدن خروج محمود حجتی از دولت، تعداد کاندیداهای شهرداری تهران، به 5 نفر رسیده است و شورای شهر تهران باید با انتخاب یکی از آنان، تکلیف پایتخت را مشخص کند.
از زمان استعفای محمدعلی نجفی، شهرداری تهران با سرپرستی سمیع الله حسینی مکارم اداره می شود و اتفاقاً همین سرپرست، در زمره 5 کاندیدای نهایی است. اگر منصفانه و با نگاهی غیرجناحی این یک و نیم ماهی که شهرداری با سرپرست اداره می شود را مورد ارزیابی قرار دهیم باید تصریح کنیم که وضعیت عادی است و کارها همانند زمانی که تهران شهردار داشت، پیش می رود. این نشان می دهد که سرپرست شهرداری در وضعیت ثبات قرار دارد و بر کارها مسلط است. علت این تسلط نیز آن است که شورای شهر فردی از درون شهرداری را به عنوان سرپرست انتخاب کرده است.
عملکرد شهردار تهران از دو منظر اهمیت ویژه دارد: اولین و مهم ترین اش این است که نحوه مدیریت او بر زندگی فرد فرد ساکنان و مسافران این شهر اثرگذار است و از سوی دیگر تهران، ویترینی است که هر جریان سیاسی که اداره آن را بر عهده بگیرد، عملکردش را در آن به نمایش می گذارد. هم اکنون جریان موسوم به اعتدالگرا، شورای شهر تهران را در دست دارد و به گونه ای آینده سیاسی این جریان در گرو تصمیمی است که اعضای شورای شهر تهران می گیرند.
حال اگر شورایی ها سیاسی کاری کنند و با لابی گری، فردی از بیرون شهرداری را به عنوان شهردار انتخاب کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
شهرداری تهران، مجموعه ای عریض و طویل است و دهها سازمان، معاونت، اداره، منطقه و ناحیه را در بر می گیرد و از این رو، اداره آن، حتی از اداره وزارتخانه های دولتی هم سخت تر است. شناخت این دریای عریض و طویل، نیاز به دستکم یک سال زمان کامل دارد. به بیان دیگر، اگر فردی از بیرون شهرداری را ناگهان بر مسند شهرداری تهران بنشانند، حداقل یک سال طول خواهد کشید تا با زیر و بم شهرداری آشنا شود و بداند که واقعاً مسؤول کجا شده است؟
این یک سال، زمان مناسبی است تا انواع مافیاها که در شهرداری حضور دارند، بر شهردار جدید مسلط شوند و اجازه ندهند در ادامه دوران شهرداری اش نیز مدیر موفقی برای شهر شود. فراموش نکنیم که هم اکنون حدود 9 ماه از زمان آغاز به کار شورای شهر کنونی می گذرد و اگر حداقل یک سال هم طول بکشد که شهردار جدید کنترل اوضاع را به دست بگیرد، حدود نیمی از زمان شورا و شهرداری گذشته است. حال بماند که 6 ماه پایانی شورا هم به بحث های انتخاباتی می گذرد.
بنابر این، فارغ از همه بحث های سیاسی، صلاح شهر و مردم تهران و حتی نفع سیاسی شورایی ها آن است که سرپرست کنونی شهرداری را که پیشتر معاون مالی و اقتصاد شهری بوده و از درون خانواده شهرداری است را به سمت شهردار تهران انتخاب کنند تا اخلالی در روند امور شهرداری ایجاد نشود؛ ضمن آن که وی، حتماً مقبول اعضای شورا بوده است که مسؤولیت مهم سرپرستی شهرداری تهران را به او سپرده اند.
اعضای شورای شهر، حتماً بهتر از همه می دانند که تغییرات مدیریتی در شهر تهران، آن هم در وضعیت کنونی، چه عواقب ناگواری ، حتی برای کشور دارد.
حیف از رایهایی که دادیم