صیغه ماضی بعید از مهربانی

عصر ایران؛ روح الله صالحی- اردیبهشت با تمام ماه های سال تفاوت عمده ای دارد. حتی در نامش ، که ارد و جلوه گری کردن بهشت را تداعی می کند.

ارد آمدن را وقتی به کار می بریم شبیه شوی لباس کسی برای خود نمایی می آید با ژست خاص خودش را نشان مان می دهد و می رود و ما ترغیب می شویم چون او زیبا بمانیم.

اردیبهشت برای همه فصل شکوفایی و خنکای دشت است و بارانی که می بارد و می شود تمام شعرهای عاشقانه را از حافظ و شاملو گرفته تا نزارقبانی را یک جا لمس کرد و شیدا ماند برای یک سال هوای تازدم دشت و مدهوش شد.

اردیبهشت امسال اما هوایش سنگین بود. از نگرانی پی در پی تورمی که منتظر شلیک داور بود تا پرش سه گام داشته باشد و بپرد روی کمر قشر فرتوت جامعه که نانش بوی عرق جبین و قسط و اجاره و ...می دهد.

اردیبهشت اگر هوا با شکوفه مهربان نباشد هیچ میوه ای آبدار بر شاخه نخواهد رویید اما حقیقت این است که ما باهم مهربان نبوده ایم و روز به روز مهربانی صیغه ماضی بعید تبدیل می شود.

مهربان نیستیم و لابه لای فیلترشکن ها می آیم که عمق پشت پا زدن به یک دیگر را ببنیم و لذت دردناکی ببریم. ما به زمین خوردن خود شخصی مان هم احساس شادی پیدا می کنیم.

دیده اید که وقتی دندانی درد می کند فشارش می دهیم؟ این فشار دردملیحی دارد که درد قبلی را کم می کند. اما همیشه که نمی شود دهان بسته با فشار زندگی کرد. دهان را که باز کنی درد برمی گردد اما این بار قوی تر و ریشه جانت را تیغ می اندازد.

نه با دختران فوتسالیست مهربان بودیم که چه گونه توانسته اند تداوم بر بام آسیا ایستادن شان را جشن بگیرند بعد تیتر زدیم: آقایی دختران فوتسالیست بر آسیا ... بماند که فقط ضعیفه خطاب شان نمی کنیم اما در رفتار، تا دلت بخواهد این گونه ایم که آن ها ضعیفه اند و از گل بس، انار بس رسیده ایم به نام های خوش آهنگ، همین!

کودک آزاری ها کم نبود اما هنوز لایحه حمایت از حقوق کودکان که هیچ نمی دانیم چیست ، دارد دم در ورودی مجلس نوبت می گیرد اما خبری از ورود نیست و کودکان با زخم بر روح آینده را تحویل می گیرند و چه تحویل خواهند داد؟

با حلوا حلوا کردن دهان مان شیرین نمی شود چرا که سوگ و تورم و رنج این جا بست نشسته است و امید واژه کمرنگ این روزهاست. بحث دل سردی و پشیمانی و... نیست اما بیشتر از آن که نیاز داریم بشنویم بهبود باید ببینیم.

فعل خواستن برای اصلاح هست اما در جای خودش نیست. وقتی می گویند قرار است دم در ورودی ورزشگاه ها سیستم چهره نگاری نصب شود یعنی می خواهند ورود چهار دختر را بگیرند و مشکل حاد فشار تبلیغاتی را بکاهند. این ها یعنی همت و توان را جایی به کار می گمارند که نباید و جایی که بابد باشد سکوت محض جاری است.ّ

می گویند سال، سال، دریغ از پارسال ،راست می گویند این ماه که در رنج ارتباطی و اقتصادی بسیار دخیل بودند که می شد قبل از این مشکلات ،اعتماد سازی انجام می شد همین پیام رسام داخلی و خارجی، مردم حس می کنند اطلاعاتشان به درد دشمن نمی خورد اما دوست،بله، چون دوست می داند نقاط ضعف کجاست.

همه ما از دوستان بسیار نزدیک مان زخم دیده ایم و این حس را داریم تعمیم می دهیم به جامعه،مابه هم بی اعتماد شده ایم و شبیه سوراخ لایه ازون در حال گسترش است و کسی به فکر کم کردن گازهای گلخانه ای نیست که این هم خشمگین ،این همه پرخاش گر روبه روی هم ایستاده ایم زیر یک چتر و بیرون باران شصت بهاری می بارد.

این مشکلات فقط با اقدامات کوچک قابل حل است کوچک ها شبیه قطره ها که به هم می پیوندند ،دریا حتمی خواهد شد. این که سعی نکنیم افسردگی اجتماعی دست به دست شود چرا که امید همه داشته های است که جمع شده است.

هنوز ده ماه دیگر از سال 97 مانده است اما به اندازه یک سال خبر بد شنیدیم و لب گزیدیم و افسوس منابعی که باقی مانده است را خوردیم چرا که دل در گرو این خاک بسته ایم که آلاله هایش نزدیکان ما بودند و رفتند که اردیبهشت هر سال سمت دشت به تماشایشان بنشینیم و عاشقانه بخوانیم و کف بزنیم و نیازی به واردات پارچه سیاه نباشد که رخت شادیانه بر تن کرده ایم.

تماشاخانه

بحران آب در شمال شرقی سوریه: اتهامات سنگین علیه ترکیه / بی‌برقی و بی‌آبی برای یک میلیون سوری (فیلم)

تراژدی در یک دریاچه، از فریاد کمک تا حبس ابد / مادری که دو بچه‌اش را کشت حالا چه می‌خواهد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر