عصر ایران؛ مصطفی داننده- هنوز ماه رمضان شروع نشده بود که نوشتم که گاهی دیدن مشکلات مردم در برنامه ماه عسل برای انسان لازم است. همین انسان اما احتیاج به خنده و شادی به ویژه در ماه رمضان دارد.

تلویزیون اما گویی دوست ندارد مردم بخندند. نمی‌دانم آنها چند می‌گیرند تا مردم را نخنداند!

یادش به خیر زمانی در ماه رمضان مردم بعد از افطار، بعد از روزه داری، بعد از کار روزانه پای تلویزیون می‌نشستند و چند سریال خوب می‌دیدند. سریال‌هایی که هم با آن می‌خندیدند و هم فکر می‌کردند و گاهی هم غصه می‌خوردند.

در یک مهمانی رمضان بعد از افطار همه روبروی تلویزیون می‌نشستند تا سریال رضا عطاران را از دست ندهند. حالا اما گویی آقایان مسئول فقط می‌خواهند کنداکتور پخش را پر کنند. سال‌هاست که فقط فیلم می‌سازند و نمی‌بینند که چه می‌سازند.

این تنها شامل سریال‌ها نمی‌شود. برنامه تلویزیون در صبح کمی افتضاح تر است. هر شبکه‌ای را بالا و پایین می‌کنی یک مجری در حال گفت‌وگو با یک کارشناس است. در این بین یک آشپز در کنار یک بازیگر قابلمه هم تبلیغ می‌کنند.

نمی‌دانم چرا برخی هنوز از خود می‌پرسند چرا مردم از ماهواره استفاده می‌کنند؟ خود را جای یک زن خانه دار بگذارید. او باید چگونه خود را سرگرم کند؟ مگر نه اینکه تلویزیون یکی از راه‌های سرگرم شدن انسان است. برنامه‌های تلویزیون حوصله سر بر است نه سرگرم کننده و به خاطر همین است که آنها به سریال‌های ترک چند صد قسمتی پناه می‌برند چون با آن زمان‌های مرده خود را زنده می‌کنند.

نمی‌دانم خود رییس صداوسیما که در اتاقش همه شبکه‌ها را هم زمان نگاه می‌کند حوصله‌اش سر نمی‌رود؟ با خود نمی‌گوید این چه برنامه‌هایی است که ما به خورد ملت می‌دهیم.

اگر می‌خواهید بدانید یک سازمان با تمام بودجه‌ای هنگفتی که می‌گیرد چرا موفق نیست به صداوسیما نگاه کنید. آنها پول می‌گیرند که برنامه بد بسازند. آنها پول می‌گیرند که مردم ماهواره نگاه کنند.

نمی‌دانم مدیران ارشد صداوسیما کی می‌خواهند بفهمند که این سازمان تبدیل به یک نهاد ناکارآمد شده است. در دنیایی که همه در حال تغییر هستند چرا این صداوسیما تغییر نمی‌کند. در تلویزیون ایران ظاهر برنامه‌ها تغییر می‌کند اما محتوای برنامه‌ها نه. مردم تشنه محتوا هستند نه شکل ظاهر.

در سال تولید ملی باید فکری به حال تلویزیون کرد. تلویزیونی که سال‌هاست در کماست و نزدیکان او هم هیچ تلاشی نمی‌کنند تا رسانه به اصطلاح ملی را از این وضعیت خارج کنند. به نظر می‌رسد آنها از این وضعیت راضی هستند و دوست ندارند وضع موجود را تغییر دهند.

بیشتر بخوانید:

نامه‌ عاشقانه یک پدر به امام رضا«ع» (فیلم)

تماشاخانه