عصر ایران- روزنامه سیاتل تایمز در تازه ترین شماره خود دومین بخش از سفرنامه «ریک استیوز»، مجری و مستندساز آمریکایی شبکه PBS، به ایران را نقل کرده که در ادامه می آید:
« در طول سفر به ایران برای فیلمبرداری مستند تلویزیونی، دفترچه یادداشت خود را به سرعت با مشاهدات شگفت آور پر کردم.
در جایی شاهد شعارها و دیوار نوشته هایی بودم که جوانان را به سمت «خورشید تابناک شهادت» تشویق می کرد و یک دفعه نیز در حالی که مشغول مرور کتاب های یک فروشگاه کتاب بودم زن فروشنده مقداری شیرینی به من داد. یکی از کتاب ها بسیار قابل تحسین بود و زمانی که قصد داشتم بدون خرید هرگونه کتابی، فروشگاه را ترک کنم این زن کتاب مورد نظر را به طور رایگان به من اهدا کرد.
هرچند زبان انگلیسی دومین زبان بر روی بسیاری از تابلوها و علامت های خیابانی محسوب می شود اما یک دستخط محلی ناخوانا بر روی تابلوها به چشم می خورد که به نظر عربی می آمد. اما به سرعت متوجه شدم که این خط در واقع به زبان فارسی است. ایرانی ها، فارسی زبان هستند و عربی صحبت نمی کنند. وجود این اختلاف بین عربی و فارسی یک وجه تمایز بسیار مهم برای مردم ایران است. خدمه فیلمبرداری و خود من بارها و بارها این عبارت را از مردم می شنیدیم که : "ما عرب نیستیم!"
با این حال شماره ها و اعداد، همان شماره هایی است که در جهان عرب استفاده می شود. خوشبختانه در زمان نیاز متوجه شدم که ایرانی ها از شماره های انگلیسی نیز استفاده می کنند.
ایران یک «جامعه نقدی» است. به علت تحریم های سه دهه گذشته آمریکا، کارت های اعتباری غربی در اینجا کاربرد ندارد. نبود دستگاه های خودپرداز (ATM) برای خارجی ها به این معنی است که ما باید پول نقد زیادی به همراه داشته باشیم و یاد بگیریم که آن را با احتیاط خرج کنیم. هر دلار معادل 10 هزار ریال است. یک «تومان» ده ریال است، قیمت برخی کالاها به ریال و برخی دیگر به تومان است. رخت شویی هتل پیراهن من را در ازای «20 هزار ...» شستشو داد. به نظر شما این نرخ به ریال بوده (2 دلار) یا تومان (20 دلار)؟ سکه به ندرت در ایران استفاده می شود و بانک ها برای کمک به تسهیل تجارت اقدام به چاپ اسکناس های درشت می کنند. برای تشخیص جعلی بودن یک اسکناس کافی است شماره آن را با انگشتان خود مالش دهید، اگر اسکناس واقعی نباشد شماره ها بر اثر گرما ناپدید خواهند شد.
مردم ایران سه تقویم مختلف را دنبال می کنند. تقویم ایرانی (شمسی) و اسلامی (قمری) برای انجام امور داخلی و تقویم میلادی (برای رابطه با جهان خارج).
دولت اسلامی، پوشش و رفتار عمومی زنان را زیر نظر دارد. مردان نیز با شدت کمتری تحت کنترل هستند. مردان کراوات پوش به ندرت دیده می شوند چرا که آن به عنوان نشانه شاه دوستی نگریسته می شود.
مصرف مشروبات الکلی در ایران به شدت ممنوع است و هیچگونه مشروب یا آبجو در ملاعام صرف نمی شود.