در مساله اقبال عمومی از هنرمندان طرد شده و ممنوع التصویر و کار و... هم همین شرایط وجود دارد. همین واژه ممنوع چند کارتن دینامیت با خودش دارد و جایی صدای انفجارش روح همه را زخمی می کند.

عصر ایران؛ روح الله صالحی- نه گفتن دو لبه دارد .مدام می گویند در برابر خواسته های نا معقول دیگران یاد بگیرید بگوید :«نه»

در شرایط عادی و هنگامی که برای جلوگیری از ورود افراد این «نه» به کار گرفته می شود نتیجه عکس می دهد و ولع افراد را بیشتر می کند.

اثر استرایسند یا اثر کبری یا اثر موش، پیرامون همین مقابله با« نه دوم» و ولع افراد در مقابل چیزی که از دسترس آن ها دور نگه داشته می شود به کار گرفته می شود.

وقتی عکس خانه ویلایی استرایسند ،بازیگر مشهور هالیوود در نمایشگاهی عرضه شد. شکایت او برای حذف از نمایشگاه، باعث شد، به یک باره موج دانلود عکس خانه استرایسند افزایش خیره کننده داشته باشد و کاری از دست کسی برای حذف از اینترنت برنیاید.

اثر کبرا هم به جایزه دولت هند بابت تحویل مارهای کبرای مرده برگردد. مردم از این طرح استقبال کردند و مارهای مرده تحویل می دادند و اجرت می گرفتند .اما جمعیت مارها افزایش پیدا کرد.
پاسخ این افزایش جایی بود که مردم برای کسب درآمد به پرورش مار کبرا روی آوردند.

البته مشابه این جریان و به شکل پرورش موش، در ویتنام رواج یافت و مایکل ون ،تاریخ دان مشهور از آن به عنوان اثر موش یاد کرد.

ردپای موش و کبرا و استرایسند در ایران به وفور دیده می شود انگار کسی به افراد پول می دهند که مار مرده تحویل بدهند اما مشکل به جای کم شدن سرطان وار رشد می کند. کافیست به جای مارهای مرده ،مارهای زنده را بشماریم.

راه حل هایی که مسوولین برای حل معضلات می دهند اثر کبرا را سرعت می بخشند. مقابله با خواست عمومی فقط به ترغیب افراد برای پیوستن به آن پدیده را تشدید می کند.

در مساله ورود زن ها به ورزشگاه سال ها هیچ رغبتی نبود اما استفاده از نیروی قهریه باعث ترغیب زنان به دور زدن این نیرو شد. همه دیدند که چطور زن ها ریش و سبیل گذاشتند تا مار کبرا پرورش داده باشند.

اینک راه حل جدید برای مقابله را در ایجاد سامانه چهره نگاری در ورودی ورزشگاه ها دیده اند. بلا شک این روش هم با ابزار خاص خودش دور زده خواهد شد.

یادمان نرود تا قبل از شکایت استرایسند فقط شش دانلود از عکس خانه اش ثبت شده بود که اتفاقا دو موردش مربوط به دانلود وکیل این بازیگر بود. اما کمی بعد دیگر از دستگاه قضا و استرایسند هم کاری برنیامد که جلوی انتشار عکس را بگیرند.

در مساله اقبال عمومی از هنرمندان طرد شده و ممنوع التصویر و کار و... هم همین شرایط وجود دارد. همین واژه ممنوع چند کارتن دینامیت با خودش دارد و جایی صدای انفجارش روح همه را زخمی می کند.
انگار اسپاسم احساسی پیدا کرده اند نسبت به واژه «ممنوع است» و هر کجا که استفاده می شود به یک بار موجی از استقبال راه می افتد.

این در حالی است که بسیاری از هنرمندان حال حاضر و فعال، صرفا به خاطر نداشتن پسوند و پیشوند «ممنوع» ،همسایه های شان هم آن ها را تحویل نمی گیرند و بعضا نمی شناسند.

این که پلیس بیست هزار جلد کتاب ممنوع و ضاله را جمع آوری کرده حاوی این نکته است که چطور برای ملتی که کتاب نمی خوانند و سرانه چند دقیقه به کار می برند بیست هزار کتاب چاپ شده است آن هم توسط جریانی که از ولع ممنوعیت مردم نان می خورد به جیب فکر می کند.

در دهه هفتاد موج زیراکس کتب دکتر شریعتی و صمدبهرنگی و ... داغ پیاده روهای جلوی دانشگاه تهران بود اما در اویل دهه هشتاد که مجوز انتشار گرفتند به یک بار تب خرید خوابید و امروز دیگر خبری از هیجان خواندن ماهی سیاه کوچولو و کویر و... خبری نیست.

کافیست همین حالا بگویند میگو و ماهی «ممنوع » ، آخر سال آمار قاچاق و مصرف این دو ماده عالی برای سلامتی را بسنجند .بعد خواهید دانست که اصرار برای نرفتن شکل امر به رفتن پیدا می کند.
تصمیم کبرا برای نسل به روز رسانی فیلترشکن ها ،خیس نشدن کتاب نیست، تصمیم این است که من آن چه را نباید ببینم را باید ببینم.

تماشاخانه