از همان زمانی که حسن روحانی کلید پاستور را در مردادماه سال 932 به دست گرفت تا همین امروز که یک سال از تشکیل دولت دومش هم می‌گذرد،‌ انتقادها به چینش استانداران و تغییر ندادن بعضی از آن‌ها و ناکارامد بودن فرمانداران هشدار داده‌اند. هرچند بعضی از این استانداران تغییر کردند اما همچنان به عملکرد بعضی از آن‌ها انتقاد وجود دارد.

مدیرعامل بنیاد باران گفت: تعداد قابل‌توجهی از استانداران سن کاری‌شان تمام‌شده است و همه باید در حوزه مشاورین ادامه کار بدهند و عملاً کار اجرایی از آن‌ها ساخته نیست.

اعتمادآنلاین نوشت: از همان زمانی که حسن روحانی کلید پاستور را در مردادماه سال 932 به دست گرفت تا همین امروز که یک سال از تشکیل دولت دومش هم می‌گذرد،‌ انتقادها به چینش استانداران و تغییر ندادن بعضی از آن‌ها و ناکارامد بودن فرمانداران هشدار داده‌اند. هرچند بعضی از این استانداران تغییر کردند اما همچنان به عملکرد بعضی از آن‌ها انتقاد وجود دارد.

جواد امام مدیرعامل بنیاد باران یکی از چهره‌های اصلاح‌طلبی است که در ارزیابی خود از کارایی استانداران دولت دوم حسن روحانی معتقد است تنها یک تعداد معدودی از استانداران موفق هستند. او می‌گوید تعداد قابل‌توجهی از استانداران سن کاری‌شان تمام‌شده است و همه باید در حوزه مشاورین ادامه کار بدهند و عملاً کار اجرایی از آن‌ها ساخته نیست.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: یک نکته دیگر درباره فعالیت استانداران محافظه‌کاری آنان است. با این شیوه‌ای که دولت در انتخاب استانداران داشته،‌ آنان عموماً ناکارآمد هستند و تا الآن نتوانستند جواب لازم را بدهند.

جواد امام گفت: متأسفانه دولت ازیک‌طرف اعلام می‌کند مدیرانی که سکوت اختیار کرده‌اند و دم از ناامیدی می‌زنند، باید بروند ولی عملاً آن‌ها از همین نوع افراد برای مناصب مختلف استفاده کرده‌اند. وقتی خود دولت این مدیران را نقد می‌کند، یعنی ناکارآمد هستند. من نمی‌دانم که دولت از مدیران خودش سخن می‌گوید یا از دیگر نهادها ولی واضح است که هم مردم و هم دولت ناراضی هستند.

او تأکید کرد: غیربومی بودن یکی از شروطی بود که برای انتصاب استانداران در نظر گرفتند اما در نظر نگرفتند که استاندار برای کسب تجربه و آشنایی با استان به زمان نیاز دارد و تا او با شرایط استان آشنا شود، زمان دولت به پایان رسیده است. این در حالی است که دور دوم هم شرایط برای دولت به‌مراتب سخت‌تر است.

جواد امام گفت: در دور دوم دولت انتخابات مجلس برگزار می‌شود و استانداران سعی می‌کنند با گروه‌هایی که می‌خواهند به مجلس بروند رابطه نزدیک داشته باشند و بعد از انتخابات مجلس هم کلاً به سمت افراد پیروز انتخابات گرایش پیدا می‌کنند. ازاین‌رو حداقل دولت باید استاندارانی انتخاب می‌کرد که همراه دولت باشند ولی این‌ها همراه دولت هم نیستند.