ایستاده روی سکو با لبخند رنگ پریده!

عصرایران؛ احسان محمدی- بلژیک در یک بازی که کسی در برتری آنها تردیدی نداشت توانست با دو گل توماس میونیر و ادن هازارد در دیدار رده بندی انگلستان را شکست داد و روی سکوی سوم جام جهانی 2018 ایستاد. دیداری که ایرانیان هم آن را فراموش نمی کنند چرا که علیرضا فغانی و تیم داوری اش به خوبی آن را سوت زدند.

تصاویری از لحظه اهدای مدال به بازیکنان بلژیک منتشر شد که نشان می دهد بسیاری از آنها با صورت هایی بدون لبخند، دست هایی آویخته و نگاه هایی سرد به این موفقیت واکنش نشان داده اند. این اتفاق حتی در هنگام بازی هم رخ داد. ادن هازارد ستاره شماره 10 این تیم وقتی در ددقیقه 82 گل دوم بازی را به زیبایی به ثمر رساند خوشحالی چندانی نکرد. انگار در تمرینات گل زده بود.

بلژیکی ها خودشان را سزاوار حضور در دیدار فینال می دانستند. آنها یکی از پرشورترین نمایش های ممکن را در جام جهانی ارائه کردند، بازی های تکنیکی، خلاقانه و توام با نظم تیمی تحسین برانگیز. در آخرین دقایق دیدار رده بندی چنان مجموعه ای از پاسکاری سریع و چشم نواز را با یک ضد حمله برق آسا ترکیب کردند که گزارشگر انگلیسی زبان یک شبکه تلویزیونی تا چند ثانیه فریاد می زد: شگفت انگیز! باورنکردنی! مثل بازی های پلی استیشن!

هیچ مسابقه ای در جام جهانی تا این اندازه رنگ و بوی لیگ برتر انگلیس را نمی داد. از میان 22 بازیکن دو تیم که مسابقه را آغاز کردند 19 نفر آنها در لیگ جزیره توپ می زدند! هر 11 بازیکن انگلیس و 8 بازیکن بلژیک که سرمربی آنها هم اسپانیایی است. تنها مونیه، ویتسل و تیلمانز بازیکنان بلژیک خارج از انگلیس بازی می‌کنند.

این بهترین رتبه تاریخ بلژیک به حساب می آید ولی آنها حتی وقتی جلوی دوربین ها لبخندهای دیپلماتیک می زدند ته دلشان غم زده بودند که به آنچه استحقاقش را داشتند دست نیافتند. یک لغزش در دیدار مقابل فرانسه کافی بود که آنها را از رویای بزرگ شان دور کند. اینکه «آیا تفاوت فرانسه – بلژیک فقط یک ضربه سر بود؟» موافقان و مخالفان بسیاری دارد اما هیچ تیمی در این جام نتوانست مثل بلژیک و کرواسی در کمتر از یک ماه، میلیون ها هوادار برای خودش در سراسر دنیا دست و پا کند.

بلژیکی ها بعد از لهستان 1974، ایتالیای 1990 و هلند 2010، چهارمین تیم تاریخ جام جهانی بودند که علیرغم کسب 6 پیروزی قهرمان نشدند اما آنها حالا دیگر تنها یک تیم از منطقه ای خوش نشین نیست، بلکه به یک جایگاه معتبر در دنیای فوتبال دست یافتند و در غیاب آرژانتین، برزیل، هلند، ایتالیا، آلمان و پرتغال تا آخرین لحظه هیجان را در جام نگه داشتند.

تیبو کورتوا، توبی آلدرویلد، ونسان کمپانی، یان فرتونگن، اکسل ویتسل، کوین دی بروین، ادن هازارد، روملو لوکاکو، توماس میونیر، تیلمانس، ناصر چادلی و ... شایسته صعود به فینال بودند اما کسب عنوان سوم در جام جهانی هم افتخاری است که شاید نسل های بعد ارزش آن را بیشتر بدانند. از بلژیک باید سپاسگزار بود که جام جهانی 2018 روسیه را دوست داشتنی تر کرد، حتی وقتی نتوانستند ناراحتی شان را پنهان کنند.

بیشتر بخوانید:

تکنولوژی در فوتبال؛ شر لازم یا فرشته عدالت؟

وریا غفوری! به‌راستی ماندوو نه‌بی!

فرانسه قهرمان جام متوسط ها شد؟

دیکتاتوری مسی آرژانتین را نابود کرد؟

هیچ‌وقت با یک کروات شطرنج بازی نکن!

درباره شبی که خروس ها، شیاطین سرخ را رام کردند

فلینی توی جام می مونه و نیمار و کوتینیو نه!

رونالدو؛ آویخته بر آونگ عشق و نفرت!

تماشاخانه

سعید جلیلی: عده‌ای ملت را از جنگ می‌ترسانند؛ دشمن حتی حماس را هم نتوانسته شکست دهد (فیلم)

تحلیل زندگی مردم کره شمالی از روی زباله؛ فقیر، مبتلا به انگل و علاقمند به هلو کیتی (فیلم)

فیلم های دیگر