عصر ایران ؛ کاوه معین فر - خبر کوتاه و ناگهانی بود، بهرام شفیع درگذشت، بعد از شوک اولیه خبر در یک لحظه مانند تایم لپس تصاویر بسیاری از بهرام شفیع از جلوی چشمانم عبور کرد، حجم صدا و تصاویر بسیار زیاد است، بیش از 35 سال برنامه ورزش و مردم، گزارش فوتبالهای مختلف و برنامههای ویژه جام جهانی، المپیک و ...
از همان ابتدای اجرا ورزش و مردم صدای گرم، چهره آراسته به لبخند و لحن حرف زدن او باعث شد سریع در میان مخاطبان جایگاهی برای خود پیدا کند و هر هفته یکشنبه شبها را با برنامه او به پایان ببرند (اگرچه برنامه شاخص دیگری هم وجود نداشت)، تمام اتفاقات یک هفته گذشته ورزشی کشور در آن برنامه کمتر از 2 ساعت خلاصه میشد و اگر به موضوعی می پرداخت همه مردم از آن مطلع می شدند.
بهرام شفیع اولین مجری ورزشی تلویزیون بعد از انقلاب بود که مطرح شد چون کسانی دیگر چون عطاالله بهمنش، مجید وارث و ... از قبل از انقلاب در تلویزیون فعالیت داشتند در واقع وی اولین چهره ورزشی صدا و سیما بعد از انقلاب بود که به محبوبیت و معروفیت همگانی دست یافت، در هر جای کشور او را به دلیل برنامه ورزشیاش می شناختند و همواره با اقبال عمومی مردم همراه می شد.
شفیع صدای گرمی داشت و همین خصوصیت باعث می شد سردی تصاویر خاکستری تلویزیونهای سیاه و سفید آن زمان جبران شود، او در ابتدا گزارش فوتبال اعلام میکرد که بازیکنانی که پیراهن روشنتر به تن دارند تیم فلان هستند، در زمانهای که مانند امروز خبری از تلویزیونهای ال،ای،دی ، پلاسما و ... نبود.
در روزگاری که تصویر تلویزیونها خاکستری بود و کیفیت تکنولوژی در حدی نبود که به وضوح شماره بازیکنان را دید یا بازیکنان را شناخت گزارشگر حکم یک شخص مورد اعتماد را داشت که به استناد گفته های او دیدن فوتبال کامل میشد. حتی اگر گاهی اوقات گزارش میکرد: « 3 پاس میده به 7 ، او میده به 9 ، 9 به 11 و دوباره به 7 و ...»
تا قبل از بوجود آمدن شبکه 3 و ورود مجریان و گزارشگران جدید به تلویزیون بهرام شفیع شاخصترین چهره ورزشی تلویزیون ایران بود، اگرچه سالها عهده دار ریاست فدراسیون هاکی هم بود اما مردم او را همیشه با برنامه "ورزش و مردم" می شناختند و می توان گفت او آقای ورزش و مردم بود.
همواره به او انتقاد می کردند که در تمام این سالهای پخش "ورزش و مردم" او کمتر در برنامهاش رویه انتقادی داشت و همواره سعی میکرد با مهمانان برنامه (مدیران ورزشی، مسئولین و رئیس فدراسیونها و ...) برخوردی مهربانانه داشته باشد و بیشتر فرصت در اختیار آنها قرار می داد تا از عملکرد خود دفاع کنند، بهرحال این مدل برخورد شفیع هم استایل خود او بود و باعث میشد تا از منظر نیمه پر لیوان به مسائل نگریست.
یک نکته جذاب در برنامههای ورزش و مردم او این بود که وسط مصاحبههای جدی با مهمانان به ناگاه شوخی بیربط یا با ربطی می کرد که اساسا بحث رها میشد و موضوع از یاد میرفت. یا گاهی اوقات به مهمانان برنامه فرصت جواب نمیداد خود جواب پرسش خودش را میداد ولی همه میدانستیم که شفیع این گونه برنامهاش را اجرا میکند.
شفیع در این 35 سال کار در رسانه ملی هیچگاه دچار حاشیه خاص یا دعوا و درگیریهای رسانهای یا جناح بندیها و ... نشد چهرهاش با موهای پرپشت و خندههای همیشگیاش تصویر یادگاری از اوست که در ذهن نقش بسته است.
بهر حال تمام این خصوصیتهای خاص بهرام شفیع بود که از او بهرام شفیع را ساخت و وقتی خبر درگذشت او را شنیدیم همگی در شوک آن قرار گرفتیم و آهی از سر ناراحتی کشیدیم و گفتیم روحش شاد.
یک تفرعن آمیخته به بی سوادی همیشه آزار دهنده می کرد برام اجراهاشون رو.
ولی ایشااله که خدا رحمتشون کنه
«تفرعن آمیخته به بی سوادی» دقیقا یعنی چی؟ یکم برای ما بی سواد ها ساده تر بنویسید متوجه بشیم لطفا ...
ممنونم
عرض کنم خدمتتون وقتی شما در مورد چیزی اطلاع کافی نداری ولی با یک نگاه از بالا و با غرور با مخاطبت صحبت می کنی میشه تفرعن ... نمونه اش همون مصاحبه آقای ژوله با ایشون بود که اقای ژوله حلالیت خواسته بود
مورنو توریچلی
لومباردو با اون چهره صمیمی و دوست داشتنی
روحت شاد
تمام خاطرات خوب من از تلویزیون در دهه 60 با تو بوده بهرام شفیع