توضیحات انتظامی در آبان ماه 93 درباره نامزد شدن در انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت

توضیحات حسین انتظامی در آبان ماه 93 درباره نامزد شدن در انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت:

حسین انتظامی با بیان این‌که ترجیح می‌دادم در انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات نامزد نشود، گفت: ضرورت جایگزینی را با همراهانی که در طی پنج دوره گذشته نسبت به من لطف داشته‌اند، مطرح کردم؛ اما آنان استدلال‌هایی داشتند که در محافل مختلف نیز بیان کرده‌اند.

به گزارش ایسنا حسین انتظامی با بیان این‌که ترجیح می‌دادم در انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات نامزد نشود، گفت: ضرورت جایگزینی را با همراهانی که در طی پنج دوره گذشته نسبت به من لطف داشته‌اند، مطرح کردم؛ اما آنان استدلال‌هایی داشتند که در محافل مختلف نیز بیان کرده‌اند.

حسین انتظامی، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد، که برای ششمین دوره به عنوان نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات انتخاب شده، در آیین انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات در سخنانی، با تشریح برخی معضلات مطبوعات در کشور، اظهار کرد: بین همه مسئولیت‌ها و مشاغلی که تاکنون داشته‌ام هیچ‌یک برایم گرامی‌تر از نمایندگی مدیران مسئول نبوده است؛ زیرا برگزیده یکی از نخبه‌ترین قشرها بودن و نمایندگی آنان را داشتن افتخار کمی نیست. مضافا آن‌که هر نوع نمایندگی مدنی، برتر از مسئولیت‌های دولتی است.

او ادامه داد: اگرچه نامزدی من برای دوره حاضر انتخابات مدیران مسئول، منع قانونی نداشت، ولی به چند دلیل ترجیح می‌دادم برای این دوره نامزد نشوم. از جمله شائبه خلط جایگاه دولتی - نمایندگی در یک کرسی، ضرورت ورود چهره‌های جدید و تصور عده‌ای مبنی بر برگزاری انتخابات توسط اداره کل مطبوعات داخلی،‌ به قیاس سابق. بر این مبنا با سه تن از چهره‌های موجه نیز صحبت کردم و دعوت به حضور کردم که با ارائه دلایلی متأسفانه نپذیرفتند.

معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: ضرورت جایگزینی را صادقانه با همراهانی که در طی پنج دوره گذشته نسبت به من لطف داشته‌اند، مطرح کردم، اما آنان هم استدلال‌هایی داشتند که در محافل مختلف نیز بیان کرده‌اند. منهای اظهار لطف‌شان نسبت به بنده - که شایسته آن نیستم - از تقدم و تاخر موضوعی سخن می‌گفتند. به این معنا که اگر معاون مطبوعاتی بخواهد نامزد نمایندگی شود، حتی اگر منع قانونی نداشته باشد، اما امر پسندیده‌ای نیست، ولی اگر موکلان نماینده‌ای - که از قضا به‌دلیل نمایندگی در جایگاه معاونت نشسته - همچنان بر تداوم حضور او تأکید داشته باشند نمی‌تواند نقض عهد کند و به‌تنهایی تصمیم بگیرد. همچنین می‌گفتند دولت با انتصاب منتخب مطبوعات به مسئولیت ستادی ذی‌ربط، به صنف ما احترام گذاشت. چنانچه خود به‌دنبال گزینه‌ای دیگر باشیم به معنای قدرناشناسی آن احترام است.

وی ادامه داد: یکی از کارهای مثبتی که در یک سال گذشته انجام شد، اجرای تبصره ذیل ماده 10 قانون مطبوعات (استقلال دبیرخانه هیات نظارت بر مطبوعات از معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد) بوده است. این خواسته هیأت نظارت بر مطبوعات، لااقل در 10 سال گذشته بوده که تاکنون انجام نشده بود. در همین راستا معاونت مطبوعاتی مجری این انتخابات نیست، بلکه دبیرخانه هیات نظارت، اجرای آن را به‌عهده دارد و کمیسیون ناظر (نمایندگان سه قوه در هیات نظارت بر مطبوعات) بر آن نظارت دارند.

انتظامی گفت: اگرچه در طی دو سال گذشته و به کمک برخی بزرگان جامعه رسانه‌ای کشور، با تشکیل «کارگروه نمایندگی مدیران مسئول» به‌دنبال نهادسازی بوده‌ایم، اما هنوز به‌شکل کامل، ‌استقرار پیدا نکرده است. این نهادسازی علاوه بر ارزش ذاتی خود، جنبه کارکردی هم دارد، زیرا به‌دلیل تعدد رسانه‌ها (بالغ بر 6800 عنوان) و تنوع آنها (مکتوب و الکترونیک) و خاستگاه‌های مختلف (سراسری و محلی) اولا یک فرد، شناختی جامع نسبت به نیازها و مطالبات هر گروه ندارد و ثانیا پیگیری کامل همه درخواست‌ها از عهده او خارج است. لذا عملا باید حتی اگر یک فرد، عنوان نمایندگی را دارد، اما در عمل مستظهر به یک سازمان باشد. البته بهتر است با سازوکارهایی دموکراتیک، جنبه انتخاباتی به این جمع داد و با تقسیم کار، این جایگاه را کارآمدتر کرد که حرکت مبارکی خواهد بود. امیدوارم با شکل‌گیری عملی این ایده، دوره‌های بعد شاهد معرفی فردی از سوی این نهاد باشیم تا مدیران مسئول در صورت تمایل، او را برگزینند.

معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد افزود: طی 14 ماهی که همزمان نماینده مطبوعات و معاون مطبوعاتی بوده‌ام، اولا تلاش بر جا انداختن این نگره داشته‌ام که حتی بر فرض صحت ایده تقابل دولت و رسانه‌ها، معاون مطبوعاتی، «معاون مطبوعات» نزد دولت است و نه برعکس. رویکرد دولت یازدهم نیز چنین است.

انتظامی گفت: مطابق قانون مطبوعات، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو این هیات و نماینده دولت است نه معاون او. این‌که معمولا معاونان مطبوعاتی به این صفت شناخته می‌شدند، از آنجا بوده که به‌عنوان نماینده رسمی و تام‌الاختیار وزیر در جلسات حاضر می‌شدند و به جای او رای می‌دادند. خوشبختانه با عنایتی که آقای جنتی به جایگاه والای این هیات دارد، تنها وزیری بوده که در تمام جلسات، شخصا شرکت کرده است و لذا هیچ‌گاه معاون ایشان، موضوعیت پیدا نکرده است. مضافا با سماحت ایشان که در بیان و عمل، استقلال رای اینجانب را به رسمیت شناخته‌، بارها پیش آمده که رای وزیر و نماینده مطبوعات، متفاوت بوده است.

وی ادامه داد: عده‌ای همواره تلاش داشته‌اند با دو قطبی‌سازی این انتخابات و سیاسی قلمداد کردن آن، بهره‌برداری خود را داشته باشند و عجیب آن‌که با وجود مشاهده واکنش مطبوعات، هنوز هم نخواسته یا نتوانسته‌اند تحلیل رفتاری درستی داشته باشند. اولا نگاه مدیران مسئول به این انتخابات، کاملا صنفی است و بسیاری از کسانی که در طول ادوار گذشته به من رای داده‌اند، از مواضع فکری و سیاسی و خاستگاه من آگاهی کامل داشته‌اند، اما به تجربه دریافته‌اند که در حوزه موضوعات صنفی، فارغ از قالب سیاسی و در چارچوب‌های حرفه‌ای عمل می‌کنم. اشتباه دوم این دوستان آن است که نمی‌دانند جامعه مدیران مسئول قطعا با جامعه توده‌ای و شکل‌پذیر و گوش به فرمان متفاوت است و قدرت تمیز و تشخیص دارد و به آن عمل می‌کند.

معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان گفت: طی همه ادواری که این کوچک را انتخاب کرده‌اید، کوشیده‌ام شایسته اعتمادتان باشم و چنانچه این بار نیز من را برگزینید، همچنان تلاش خواهم کرد این اعتماد را پاس دارم.

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر