جام جهانی چطور پخش شد؟

کاشتن بذر امید در جامعه ای که بسیاری از مردم آن ناامیدانه زندگی می کنند هنر بزرگی است که باید به آن اهتمام جدی داشت. همراه تیم ملی در چند روز جام جهانی موجی از هیجان و امیدواری در سطح جامعه به وجود آمد.

مردم با مهارهای بیرانوند سوت و هورا کشیدند و بامردان تیم ملی نفسشان را چاق کردند تا حسابی بعد از مدتها از موجی که بخاطر مسائل مختلف رمقشان را گرفته بود خانه تکانی کنند .

قاب تلویزیون روزشمار جام جهانی را نشان می داد اما موضوع نگران کننده ای وجود داشت که باید مرتفع می شد در غیر اینصورت نمی شد که نمی شد مردم در نقاط مختلف کشور شاهد رقابتهای جام جهانی باشند.

صدا و سیما به دلیل قانون حفاظت از پخش خریداری شده امکان پخش ماهواره ای نداشت و بدون شک مناطقی از کشور از دیدن مسابقات محروم می شدند.

سیگنال رسانی زمینی به صدا و سیما با همکاری شرکت ارتباطات تکمیل شد و رسانه ی ملی موفق به پخش یکی از مهیج ترین رویدادهای جهانی شد.

موضوع مهمی که تنها از زبان وزارت ارتباطات شنیده شد و صدا و سیما به آن نپرداخت. رویکردهای اینچنینی جو بدی را در فضای ملتهب جامعه شکل می دهند و خارج شدن از اتمسفر این رویکرد نیازمند پالایش جدی در رفتار مدیرانی است که مهمترین تریبون کشور را در اختیار دارند.

ایجاد تعامل آن هم در سطح کلان جامعه سبب خواهد شد که چنین کنشهایی به بدنه ی آن نیز تسری پیدا کند و باید از مدیران سیما پرسید که چگونه از دستاوردی به این مهمی چشم پوشی کردند. در این شرایط اگر کسی از بیرون شاهد ماجرا باشد یقین پیدا خواهد کرد که رسانه ی ملی تریبونش را تنها در اختیار خودش قرار خواهد داد.

یکی از منویات اقتصاد مقاومتی درک درست از توانمندیها و نیز همپوشانی یکدیگر در فضای فعالیتهای اجرایی و تولیدی است. حال سؤال اینجاست که چطور رسانه ی ملی که پایگاه اطلاع رسانی چنین مسئله ی مهمی است خودش از تن دادن به آن رویگردان است.

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر

خاطره‌ای جالب از ناصرالدین‌شاه: میوه‌ای که خوشه‌اش شبیه انگور بود اما طعمش مثل بامیا!

خبر بعد نظرات کاربران خبر قبل

اشتراک گذاری :

کانال عصر ایران در تلگرام

اثرات نوشیدن بیش از حد آب

تماشاخانه