دبی کم رودخانه چالوس و کمبود بارش سبب کم شدن آب این رودخانه شده است و اگر طرح انتقال آب از این رود به نوشهر و هچیرود اجرا شود ممکن است به سرنوشت زاینده رود دچار و خشک شود.

‌سعید رضوی نیا در گفت وگو با ایسنا‌، با بیان اینکه رودخانه چالوس که از وسط شهر می گذرد یک رودخانه حفاظت شده است اما متاسفانه در عمل رنگی از حفاظت در آن دیده نمی شود، اظهار کرد: بسیاری از افراد در خصوص گل آلود بودن این رودخانه که از وسط شهر عبور می کند، دل نگرانی هایی دارند که باید نسبت به رفع آن توجه ویژه صورت گیرد.

وی با اشاره به اهمیت این رودخانه حفاظت شده گفت: زمانی یک سد انحرافی بر روی رودخانه احداث گردید که سبب انتقال دبی قابل توجه آب آن به سمت دیگر شد.

این مدرس دانشگاه، فعالیت کارخانه های شن و ماسه را در بالادست یکی از علل گل آلود بودن رودخانه چالوس برشمرد و افزود: این کارگاه ها و کارخانه‌ها باید فیلترهای مناسبی را نصب و شرایطی را رعایت کنند تا خروجی آنها که ریزدانه هایی به شکل گل و لای است‌، وارد بستر رودخانه نشود.

رضوی نیا تصریح کرد: علت دیگر تشدید گل آلود بودن رودخانه چالوس شیب هیدرولیکی طبیعی رودحانه چالوس است، این امر باعث سرعت زیاد آب شده و زمینه گل آلود بودن آن را تشدید می کند.

وی با بیان اینکه صحبت هایی در خصوص انتقال آب آشامیدنی از بالادست به مناطق پایین دست همچون هچیرود تا نوشهر وجود دارد، تاکید کرد: سرمنشا رودخانه چالوس از کوه های دلیر است که شاخه اصلی آن وارد دزدبن و از آنجا شاخه دیگری اضافه شده و رگه اصلی رودخانه چالوس از آنجا شروع می شود و رودهای کوچکی به آن متصل شده و در نهایت به دریا ختم می شود.

‌نباید معضل زاینده رود در چالوس تکرار شود

این مدرس دانشگاه چالوس به دغدغه خود در این زمینه پرداخت و یادآور شد: با توجه به خشکسالی های اخیر میزان حجم آبی که در تابستان از بستر رودخانه عبور می کند، کاهش چشمگیری داشته و ممکن است با انتقال آن به مناطق دیگر به سرنوشت زاینده رود دچار شود.

رضوی نیا در ادامه افزود: در حال حاضر برای جذب توریست در بخش گردشگری این رودخانه در حال برنامه‌ریزی هستیم اما وقتی قرار است آب آن کاهش یابد این موضوع و طرح معنایی نخواهد داشت.

وی گفت: انتقال آب بالادست ممکن است منجر به خشک شدن رودخانه چالوس شود و برای این طرح باید کار کارشناسانه صورت بگیرد.

‌