هوشنگ گلمکانی: با شنیدن حرف‌های جواد خیابانی، کهیر می‌زنم

هوشنگ گلمکانی در اینستاگرام خود نوشت :هر چه می‌خواهم خویشتن‌داری کنم، هر چه می‌‌خواهم طاقت بیاورم، سعه صدر داشته باشم، ماهیت تبلیغاتی سیمای پروپاگاندا را درک کنم و از کنارش بگذرم، اما نمی‌شود و این شب‌ها با تماشای برنامه‌ «فوتبال آسیایی» در کانال «ورزش» سیما و شنیدن حرف‌های جواد خیابانی، کهیر می‌زنم.

این ادبیات ظاهرا فاخر اما در واقع مبتذل (اخیرا کاربرد «عزیزم…» هم در بخش‌های سانتیمانتال/ رمانتیکش اضافه شده به سایر افاضات)، این میمیک‌های دل‌به‌هم‌زن، این استفاده از حرکت دست‌ها و زبان بدن، این پریدن‌های مکرر وسط حرف‌های مهمانان برای به رخ کشیدن اطلاعاتش، این اعلام مکرر و مبتذل عشقش به میهن، این شهوت مدام حرف زدن و سکوت نکردن و دور را از دست دیگران گرفتن… گاهی هم البته دلم می‌سوزد. اما این‌جا، جای دل‌سوزی نیست.

این یک رسانه میلیونی است. واقعا هیچ معیار و استانداردی جز تملق و مجیزگویی و لحن تبلیغاتی برای مدیران این رسانه وجود ندارد؟ جواد خیابانی البته صدای خوبی دارد، اما بیش‌تر مناسب این است که متنی در اختیارش گذاشته شود تا آن را بخواند و خودش در انظار، ظاهر نشود. آیا مدیرانی که دوست دارند به هر حال او را در سازمان صدا و سیما حفظ کنند، می‌توانند چنین کاری برایش مهیا کنند؟ این جوری بهتر از تنها توانایی‌اش که همان صدای خوبش است استفاده می‌شود.

امیرحسین قیاسی با این ویدئو در سراسر ایران معروف شد (فیلم)

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر