طبق آخرین آمارها ما در بین کشورهای تولید کننده ی فولاد با دو پله صعود نسبت به سال قبل در رتبه ی یازدهم تولید فولاد جهان قرار گرفتیم که بدون شک می تواند در بحرانهای پیش روی ارز و محصولات نفتی نقطه ی عطف در پمپاژ ارزی به کشور باشد.

ضعف عمده ی بسیاری از کارخانجات بزرگی که پس از خصوصی سازی از حرکت بازماندند تصمیمات اشتباهی بود که نه تنها آنها را خصوصی نکرد بلکه با خصولتی شدن آنها نه تکلیف بخش خصوصی آن شفاف بود نه بخش دولتی آن.

به گزارش نبض بازار، واکنشهای منفی بازار نسبت به تحولات اتحادیه ی اروپا و ایالات متحده در چندماه گذشته آنقدری وخیم بوده که شاهد رکود معنادار در بخشهای مختلف تولیدی و صادرات بودیم. آنچه که از آمارها بر می اید ایران در 6 ماهه ی نخست سال 97 شاهد افزایش صادرات غیر نفتی بوده که معنای آن توجه ویژه به ظرفیتهای بالقوه ی بازار است.

صنایع مختلف در گیر و دار فراز و نشیب بازار ، گریبان خریداران را حسابی فشار دادند و اثر نامطلبوب روانی این پیامدها از اثرات اقتصادی آن بیشتر بود. به عنوان مثال در خودروسازی که به صنعت مادر کشور شهرت دارد ماههای زیادی شاهد تب و تاب اخبارهای موثق و ضد و نقیض در اقتصاد بودیم و موج نارضایتی هر روز گسترش پیدا می کرد. در واقع آنچه در چندماهه ی گذشته بر حال و روز اقتصاد کشور گذشت هرگز چیزی نبود که مردم منتظر آن باشند زیرا بعد از مهار قیمت ارز که به حباب 20 هزار تومان رسیده بود همگی انتظار داشتند که دیگر به وضعیت قبل بر نگردیم اما آنچه اتفاق افتاد نشان داد تدبیر بسیاری از مدیران بازار و تصمیم گیران اقتصادی با وضعیت موجود سازگاری ندارد و یا بهتر درک درستی از اتفاقات پیش رو ندارند.

افزایش درآمدهای فولاد مبارکه به میزان قابل توجه نشان می دهد که پیش بینی از تغییرات فصلی و روانی بازار در برنامه های یکی از ارکان مهم اقتصادی کشور به خوبی صورت گرفته است. رشد 90 درصدی درآمد دقیقا به همین موضوع اشاره دارد به اضافه ی اینکه در دستیابی به این هدف مطمئن شناسایی بازار جدید نیز صورت گرفته زیرا با تکیه بر داشته های قبلی و اوضاع بین الملل این جهش نشدنی بود. البته افزایش قیمت جهانی فلزات با توجه به نوسانات بازار نفت از جمله عوامل تأثیر گذار بر این موضوع بود اما نباید یک نکته ی مهم را فراموش کرد ، که سایر صنایع هم وضعیت مشابهی داشتند اما آمارها روایت متفاوتی را نشان می دهند.

رویکرد اقتصاد مقاومتی بنای تغییر در سیستم مدیریتی را نشانه می رود و شاکله ی این نگاه از دل کارخانجانت و بخشهای خصوصی می گذرد. فولاد مبارکه در بین شرکت های پیشرو در اقتصاد مقاومتی در چندسال گذشته سیاست نوآوری را در پیش گرفته و بسیاری از تولیداتی که در سایر صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد در مجموعه ی فولاد مبارکه با هزینه ی بسیار کمتری بومی سازی شده که این موضوع به ارز آوری و تکیه بر دانش محلی کمک می کند.

شفافیت های مالی و انتشار منظم صورتهای مالی فولاد نشان می دهد با همه ی دغدغه هایی که به سبب شرایط بین المللی بر این صنعت تحمیل می شود اما اجرا و تدوین برنامه های این شرکت با نگاه مسئولتی انجام خواهد شد. در جدیدترین صورتهای مالی این شرکت شاهد افزایش 32 درصدی داراییها هستیم و این مهم در شرایطی تحصیل شده که سرمایه گذاری های فولاد مبارکه در دو بخش سرمایه گذاریهای کوتاه مدت و پیش پرداخت ها و سفارشات به ترتیب 216 و 315 درصد رشد داشتند.

همینطور موجودی نقد که این روزها برای شرکت های مختلف بزرگ یک نگرانی همیشگی است در آخرین صورت وضعیت مالی فولاد رشد 185 درصدی داشته که در نوع خود قابل توجه است.

جابجایی شاخص های تولیدی فولاد در دنیا شمارش معکوس برای تک رقمی شدن جایگاه فولاد کشور را شروع کرده. افزایش 18 درصدی تولید فولاد کشور در مقایشه با افزایش 6 درصدی فولاد دنیا کاملا نشان دهنده ی همین نقشه ی راه است.

آنچه که از مجموع د اده های آماری برمی آید باید گفت: که فولادیها مسیر درستی را در بازار پر چالش کشور انتخاب کرده اند و باید امیدوار بود که با توجه به دستاوردهای فولاد برای اقتصاد کشور و لزوم توجه به دانش مدیران آن دولت از هرگونه دخالت در این حوزه دست بردارد تا یکی از معدود صنایعی که این روزها جور کم دانشی بسیاری را یک تنه بر دوش می کشد به گردش چرخهای بازار کمک کند. بررسی تجربه های دولت در بخش های خصوصی نشان می دهد که ضعف عمده ی بسیاری از کارخانجات بزرگی که پس از خصوصی سازی از حرکت بازماندند تصمیمات اشتباهی بود که نه تنها آنها را خصوصی نکرد بلکه با خصولتی شدن آنها نه تکلیف بخش خصوصی آن شفاف بود نه بخش دولتی آن.