بمب افکنی با بال های متفاوت!(+تصاویر)

در مجموع به علت تردیدهایی که پیرامون طراحی این محصول مطرح بود، چهار مدل اصلی از آن پیشنهاد شد که اغلب در محل قرار گیری موتور، سیستم های تسلیحاتی، کابین و همینطور شکل دم با یکدیگر تفاوت داشتند.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- Blohm & Voss Bv P 188 پروژه ای شامل یک جت بمب افکن سنگین و دور برد بود که توسط کمپانی هواپیماسازی Blohm & Voss طی آخرین سال های آلمان نازی معرفی شد. اما آنچه که در طراحی ظاهری این محصول نظامی به چشم می خورد، متفاوت از بمب افکن های معمول آن دوران بود! Blohm & Voss Bv P 188 بالی به شکل W انگلیسی داشت. لازم به ذکر است که این برنامه به دنبال تولید هواگرد آلمانی یونکرس 287 به طور کلی متوقف شد و از این رو هیچ نمونه ای از بمب افکن مذکور نتوانست مجوز ساخت بگیرد.

یونکرس 287

Blohm & Voss Bv P 188

طراحی و توسعه

در سال 1943، وزارت هوانوردی آلمان درخواست خود مبنی بر طراحی یک بمب افکن دور برد سنگین مجهز به موتورهای جت را اعلام کرد. کمپانی Blohm & Voss با ارائه طرح مفهومیBv P 188 به این تقاضا پاسخ داد. شرکت نام برده مدت زمان زیادی را صرف تحقیق و مطالعه در مورد بال های پیچ دار کرده بود، درست مشابه آنچه که در طراحی اولیه Bv P 188 وجود داشت. این بال ها تحت فشار آیرودینامیک دچار تغییر در زاویه حمله (از اصطلاحات هوانوردی که زاویه بدنه هواپیما و بال های آن را با مسیر حرکت کنونی توضیح می دهد) می شدند که این موضوع خود پیامدهایی ناخواسته را رقم می زد. در نهایت این بالی به شکل حرف W انگلیسی برای این محصول انتخاب شد تا بتواند مشکلات ذکر شده را پوشش دهد. همچنین قرار بود که از چهار توربوجت یونکرس یومو 004 در قسمت های زیرین بال برای تامین نیروی محرکه Bv P 188 استفاده شود.

انواع

با وجود آن که چهار مدل مختلف از P 188 ارائه شد، متخصصین نتوانستند بهترین آرایش ممکن برای چهار موتور این بمب افکن را مشخص سازند. از این رو دو پیکربندی اساسی معرفی شد. علاوه بر این طراحان پروژه معتقد بودند که به واسطه سرعت بالای بمب افکن، محافظت کافی از آن به عمل خواهد آمد و به همین دلیل برای برخی از مدل ها هیچ گونه تجهیزات دفاعی در نظر گرفته نشد. استفاده از تسلیحات و توپ های مختلف برای دو مدل باقی مانده، طرح بندی کابین و دم را تحت تاثیر قرار داده بود و سبب شد که این نمونه ها حداکثر سرعت کمتری داشته باشند.

P 188.01: چهار موتور توربوجت در محفظه هایی جداگانه در قسمت های متفاوتی از زیر بال قرار گرفتند. این مدل فاقد سیستم های تسلیحاتی بود.

P 188.02: آرایش قرار گیری موتور در این مدل مشابه نمونه قبلی بوده است. اتاقک خلبان به منظور هماهنگی با دو توپ 20 میلی متری MG-151 دستخوش تغییر شد.

P 188.03: در مدل سوم، موتورهای خارجی تر در فاصله کمتری از موتورهای داخلی جایگذاری شدند.

P 188.04: نسخه دور برد با طراحی مجدد در قسمت دماغه بمب افکن.