تابناک: زني كه پدرش ربع قرن او را در سلولي زنداني كرده و از او هفت بار بچه‌دار شده بود، هفته آينده در دادگاه خواهد گفت كه براي حفاظت از دختر و پسرانش، خود را در اختيار پدرش قرار مي‌داده است.

«تايمز» در اين باره نوشت: به گفته منابع نزديك به تحقيقات، در فيلم اظهارات اليزابت فريتزل 43 ساله، وي به بيان نخستين باري كه در سن يازده سالگي مورد تجاوز پدر قرار گرفته، مي‌پردازد و اين‌كه تلاش داشته با لگد زدن و جيغ كشيدن از خود دفاع كند.

«جوزف فريتزل» پدر 74 ساله وي، هفته آينده به جرم قتل، زناي با محارم و حبس غيرقانوني و به بردگي گرفتن محاكمه خواهد شد و ممكن است به خاطر پرونده‌اي كه وحشتناكترين جرم تاريخ اتريش پس از جنگ جهاني از آن ياد مي‌شود، به كمتر از ده سال زندان محكوم شود.

اين دادگاه، پرسش‌هاي فراواني را در جامعه اتريش مطرح كرده و به ناكامي‌هاي پليس و چشم‌پوشي يك شهر از جنايتي كه در يكي از زيرزمين‌هاي آن رخ مي‌داده، طعنه مي‌زند. پدر بي‌رحم اتريشي، دفاعيات تكان‌دهنده‌اي دارد و مدعي شده كه پس از نوجواني با دخترش رابطه جنسي داشته، آن هم براي اين‌كه دخترش را از مصرف سيگار و مواد مخدر و الكل باز دارد و اين در حالي است كه وكيل وي مدعي شده كه وي يك هيولا نيست و او نيز به روش خود دخترش را دوست داشته است.

پليس در سلول محل حبس اين زن و فرزندانش، موفق به كشف تازيانه و دستبند شده است؛ سلولي كه در آنجا فرزندانش را يكي پس از ديگري بدون هيچ كمك و مراقبت پزشكي به دنيا آورده است.

اليزابت در اين زيرزمين از موش‌هاي بزرگي صحبت مي‌كند كه يكي از آنها را با استفاده از يك سطل كشته است. فريتزل پدر، گاه عكس‌هايي را از فرزندان ديگر اليزابت كه در بيرون از سلول زندگي عادي داشته‌اند، براي او برده و او آنها را در آلبومي گذاشته است.

اليزابت از زمان آزادي در حدود يك سال قبل، در كنار فرزندانش زير يك سقف، زندگي جديدي را با نامي جديد آغاز كرده است، اما به ويژه با توجه به اين‌كه برخي كودكان وي كه در سلول تاريك به همراه او بزرگ شده‌اند و از زندگي طبيعي و هواي تازه محروم بوده‌اند، زندگي آنها هنوز به وضعيت عادي بازنگشته است: مادر آنها خواهرشان است.

در سرزمين زيگموند فرويد و روانكاوان برجسته، كارشناسان كمي راه ساده‌اي را براي بازسازي زندگي فريتزل‌هاي جوان پيش‌بيني مي‌كنند.

كودكاني كه زندگي عادي داشته‌اند، به مدرسه بازگشتند، در حالي كه خواهران و برادران محبوس آنها در خانه تحت آموزش و درمان هستند.

از كودكاني كه در زيرزمين بوده‌اند، فليكس پنج ساله، بهترين شانس را براي بازسازي زندگي غيرطبيعي خود دارد. اما وي كه براي فهم تاريكخانه‌اي كه از آن نجات يافته بوده، بسيار بچه است، هنوز هم از دوري پدرش احساس دلتنگي مي‌كند.

استفان هجده ساله به طرز غيرقابل تحملي مؤدب است، اما پس از گذراندن چندين سال در زير زميني با سقفي كوتاه، هنوز هم با كمي خميدگي راه مي‌رود. كريستين دختر نوزده ساله خواهر او به موسيقي‌هاي رابي ويليامز علاقه پيدا كرده است. تا زمان آزادي آنها در سال گذشته، تنها تجربه‌اي كه از دنياي بيرون داشتند، محدود به چهارچوب يك تلويزيون بوده است.

اليزابت تلاش داشته كه به آنها كمي آموزش دهد و برخي كتب مدرسه‌اي را براي آنها فراهم كرده و به اين گونه، بيشترين تلاش خود را براي انتقال مفاهيمي كه در مدرسه ياد گرفته، براي آنها انجام داده است.

پسرها به ويژه رابطه نزديكي با الكساندر، برادر دوازده ساله خود دارند كه در طبقه بالا همراه جوزف فريتزل زندگي مي‌كرده. او دو برادرش را با بازي‌هاي رايانه‌اي آشنا كرده است.

ليزا و مونيكا، خواهرهاي چهارده و پانزده ساله آنها نيز خواهران و برادران محبوس خود را با توانايي‌شان در نواختن موسيقي متحير كرده‌اند؛ مونيكا ترومپت و ليزا فلوت مي‌زنند.

رزماري، همسر جوزف فريتزل به تنهايي در يك پانسيون زندگي مي‌كند. وي مرتب براي ديدن دختر و الكساندر نوه مورد علاقه‌اش كه مرتب سراغ پدرش را مي‌گيرد، به خانه اليزابت مي‌رود.

بنا بر اين گزارش، بيماري شديد كريستين، دختر بزرگ آنها سال گذشته، باعث شد تا اليزابت با اصرار زياد، پدرش را متقاعد كند تا او را به بيمارستان ببرد كه پرسنل بيمارستان در آنجا متوجه اوضاع غير عادي آنها شده و موضوع را به پليس گزارش مي‌دهند.

فريتزل به غير از اين‌كه پذيرفته وي انساني عادي نيست، هيچ‌گونه ابراز پشيماني از اين اوضاع نکرده است. وي خود را به سوژه تحقيقات رينارد‌هالر، يكي از برجسته‌ترين روانشناسان جنايي اتريش تبديل كرده است كه اميدوارند بتوانند با تحقيق روي وي از وقوع موارد مشابهي جلوگيري كنند.

كارشناسان حقوقي بر اين باورند كه متهم كردن او به قتل غيرممكن است و از جرايم باقي مانده نيز تجاوز، مهمترين آنهاست كه بيشترين مجازات آن پانزده سال است كه با رفتار خوب و آزادي مشروط وي، مي‌تواند تا ده سال ديگر و يا حتي پنج سال، دوباره آزاد شود.

گفتني است، دوشنبه آينده، دادگاه اين پرونده در «سانكت پولتن» برگزار مي‌شود كه مي‌تواند بزرگترين رخداد براي رسانه‌هاي جهان باشد؛ از هم‌اكنون تدابير بسياري براي برگزاري اين دادگاه در شهر پيش‌بيني شده است.

اين در حالي است كه جوزف فريتزل، مي‌خواهد رسوايي جهاني خود را با فروش خاطراتش و ايجاد تورهايي عمومي براي بازديد از «خانه وحشت» به پول نقد تبديل كند.

وي بر اين باور است، با اين كار مي‌تواند يک ميليون دلار را تنها براي فروش داستانش به دست آورد و چيزي معادل آن را نيز از ساخت يك مستند تلويزيوني درباره «هيولاي آمستتن» كه مي‌تواند شامل تصاويري از سلول وي باشد. وي همچنين مي‌خواهد، گفت‌وگوهاي خود را به قيمت‌هاي نجومي به رسانه‌ها بفروشد، اما وكيل اين كودكان، اقدام براي جلوگيري از تبديل خانه وحشت به يك مكان عمومي را آغاز كرده است.