اهدافی که ما برای آینده توسعه همه جانبه و پایدار ایران بعنوان عضوی از منطقه خاورمیانه دنبال می کنیم، قطعا خروجی بکارگیری دانش و تجربه صدها هزار نفر از کارشناسان و دانشمندان علوم اقتصادی جهان می باشد، خوشوقتم که مدیران و مسئولان محترم اتاق بازرگانی ایران و استرالیا و حضار محترم که عمدتا اساتید حرفه و فن و مدیران کسب و کار هستند، اینجا حضور دارند تا با هم تبادل نظر کنیم و راهی برای حل مشکلات و معضلات کنونی کشورمان بیابیم و هرکس سهم خود را در ساختن کشور ادا کند.

باور دارم دانش اقتصاد و مدیریت دارای جزئیات و تاثیرات متفاوت برای هر منطقه از جهان با توجه به فرهنگ و روابط اجتماعی حاکم بر آن جامعه است ولی با عنایت به تغییرات سریع راههای توسعه، هیچ حکومت و مردمی وجود ندارد که خود به تنهایی و جدا از جامعه جهانی، تجارب بین المللی علم توسعه را به کار برد و نیاز به همراهی همه جانبه جامعه جهانی نداشته باشد، از طرف دیگر خاورمیانه و ایران، با معضل دراز مدت خشکسالی و کم آبی و فجایع زیست محیطی مواجه است، بنابراین با استراتژی های توسعه 50-60 سال پیش نمی توان برنامه ریزی توسعه برای آینده کشور داشت.

در حال حاضر کشور ما دیگر با ایجاد صنایع سنگین مانند فولاد، خودروسازی و سایر صنایع آب بر، قادر به راه اندازی لوکوموتیو توسعه، نخواهد بود، حتی کشاورزی سنتی ایران هم به دلیل کمبود شدید آب شیرین نمی تواند بدین شکل ادامه یابد چراکه منابع آبی زیرزمینی کشور متعلق به نسل های آینده هم هست و باید حفظ شود، بنابراین راه دیگری باید جست و تغییرات فوری و جدی در استراتژی توسعه کشورمان بعمل آورد، برای اینکار اولین گام تعامل با همه دولت های جهان، تجارت آزاد و دوطرفه و چند وجهی و ترویج رفتار و نگرش عادلانه و مسئولانه زیستن در سیاره زمین است، در کنار این استراتژی، هر کشور نیازمند حاکمیت قانون است، حاکمیت قانون مجموعه ای از سیستم های جاری بر اساس قراردادهای اجتماعی است که بیطرفی خصلت بارز آن است و قوانین نسبت به همه آحاد یک کشور، خواه مقام حاکمیتی یا شهروند عادی به صورت برابر باید اعمال شود، بدیهی است که این امر با به رسمیت شناختن حق مالکیت خصوصی افراد در جامعه و تضمین آن، تکمیل خواهد شد.

به دنبال این مقدمه ما در اینجا پیشنهاد مشخص خود برای تدوین استراتژی توسعه ایران با توجه به ادامه خشکسالی ها ارائه می کنیم، تقریبا اکثریت شما در جریان تغییرات پر سرعت تکنولوژی قرار دارید، آنانی که چشم بر روی تحولات در عرصه فناوری های جدید می بندند و مطالعه، درک و تحلیل درستی از شرایط فعلی انقلاب دیجیتال ندارند، آینده کشور و سرنوشت نسل های بعدی را به فنا می دهند. صلاح در اینست که محور توسعه در کل مناطق کشور، بر پایه اقتصاد دانش بنیان و در حوزه های مختلف نانوربات ها، هوش مصنوعی، IT و با حفظ اصل تمرکز زدایی از شهرهای کلان قرار گیرد و به موازات آن مدارس و دانشگاه های ما تغییر روش داده و در ارتباط نزدیک با تکنولوژی و تحولات جانبی آن قرار داشته باشد و دانش های جدید با توجه به انقلاب اینترنت در برنامه های آموزشی قرار گیرد، در بازار کار فردای این کشور و جهان بیشترین تقاضای کار برای رشته های مهندسی و تکنیسین IT، مهندسی پزشکی، متخصصین انرژی های تجدیدپذیر، متخصصین هوا ـ فضا و بالاخره مدیریت پیشرویی که درک یا توان پیش بینی شتاب نوآوری وسرعت ایجاد این گسل سخت را داشته باشند و انقلاب صنعتی چهارم را باور و تحلیل کند، انقلابی که کم کم بر تمامی شئون زندگی، کار و ارتباطات افراد سایه می اندازد و از نظر مقیاس، دامنه و پیچیدگی اش متفاوت تر از تمام آن مواردی است که انسان پیش از آن تجربه کرده است.

انقلاب چهارم بسرعت و بصورت غیرقابل پیش بینی در حال تکامل است و علاوه بر آن تقریبا هر صنعتی را حتی در کشورهای پیشرفته دگرگون می کند، گستردگی و عمق این تحولات و تغییرات نشانگر تحول کل نظام تولید، کسب و کار و مدیریت و حتی حکمرانی است، فقط کافیست به این فکر کنیم که امکانات و توانایی های بالقوه میلیون ها نفر دارندهی گوشی های تلفن همراه هوشمند با قدرت پردازش بی سابقه، ظرفیت ذخیره سازی و دسترسی به دانش روز و جهانی تقریبا نامحدود است.

ما در ایران فرصت های زیادی برای کسب و کار در حوزه های مختلف با توجه به پیشرفت فناوری های جدید می توانیم داشته باشیم، پیشرفت ها در زمینه تکنولوژی جدید هوش مصنوعی، روباتیک، وسایل نقلیه خودران هوشمند، پهپادها، اینترنت، چاپ سه بعدی، فناوری های نو در زمینهی انرژی های تجدیدپذیر، هواپیماهای بدون خلبان و بالاخره سوخت هیدروژنی بعنوان انرژی پاک دنیای فردا، مساعدترین عرصهها را برای ایجاد اشتغال در آینده فراهم خواهد کرد، در این میان هوش مصنوعی توانایی بالایی دارد که کارکرد فناوری های دیگر به طرق جدید و حیرت انگیز در هم آمیزد و بهبود بخشد. گرچه درک رایج از اثرات منفی و حتی مخرب در حوزه حکمرانی هوش مصنوعی ناکافی است و باید مدت ها درباره پیامدهای منفی، بخصوص در حوزه علوم جامعه شناسی و روانشناسی فردی و اجتماعی تحقیق و بررسی گردد.

درک این فرصت کم نظیر، موقعیت های غیرقابل پیش بینی را برای خلق سازمان های کارآفرین فراهم خواهد کرد چراکه فناوری های جدید به مدد سه تحول بزرگ وارد میدان کسب و کار شده و در حال گسترش اند، اول دسترسی بیشتر به داده ها از منابع مختلف جهانی، دولتی و خصوصی، دوم بهبود یادگیری ماشینی و گردش های الگوریتمی و سوم پیشرفت پردازش کامپیوتری (یادگیری هوش مصنوعی ماشینی که می شود در کارهای مختلف و متنوعی از ترجمه همزمان همه زبان ها گرفته تا هدایت هواپیما و خودران ها و عمل جراحی پزشکی و تشخیص چهره از آن استفاده کرد)، یعنی یک فرآیند آماری تکرار شونده است که در آن مجموعه ای از داده ها در اختیار هوش مصنوعی گذاشته می شود و بعد هوش مصنوعی تلاش می کند قواعدی بسازد و داده ها را توضیح دهد یا مباحث آینده را پیش بینی کند.

این ها دنیای جدید و افق گسترده ای برایمان پدید آورده و اجازه از دست دادن زمان را نداریم. قرار بر این نیست که با چشمانی بسته و تکرار مکررات و گلایه از زمین و زمان، در ویرانه های گذشته سرگردان بمانیم، گذشته مرده است، اگر چیزی باقیمانده باشد، تاریخ است با راست ها و دروغ هایش. از گذشته قرار نیست بت بسازیم، آینده را بر فراز تاریخ باید ساخت و به نظرم آینده پژوهی را می توان در آینه های اقتصاد دیجیتال و هوش مصنوعی و انرژی های تجدیدپذیر دید.

بیشتر بخوانید:

درنگی در اهداف مدرسه کار و کسب عصر ایران

تماشاخانه