پرونده طبری، اگر بر سبیل عدالت علی علیه السلام دنبال شود و مردم نامحرم تلقی نشوند، می توان گفت با بزرگ ترین و پیچیده ترین و ای بسا پر نام ترین پرونده قضایی ایران مواجه خواهیم شد.

عصر ایران - گفته می شود قبل از این که حجه الاسلام ابراهیم رئیسی به ریاست قوه قضائیه منصوب شود، جلسه ای با مقام معظم رهبری داشته است. در آن جلسه حجه الاسلام رئیسی از فساد موجود در قوه قضائیه ابراز نگرانی کرده و رهبری نیز به او گفته اند به طور نامحدود از رئیس جدید در مبارزه با فساد حمایت خواهند کرد. حجه الاسلام رئیسی بعد از این اطمینان و قوت قلب رهبری، عهده دار ریاست قوه قضائیه شده است.

دستگیری "اکبر طبری" محصول اراده رئیس قوه قضائیه برای مبارزه با فساد در قوه قضائیه است، آن هم نه فساد در سطوح پایین.
طبری، حدود سه دهه در قوه قضائیه حضور داشته است. شگفت این که دستکم در دوران ریاست آقایان هاشمی شاهرودی و آملی لاریجانی، این فرد در حکم دست راست این دو رئیس قوه بود و متهم است که در بسیاری از پرونده های بزرگ مالی اعمال نفوذ می کرد ولی هیچگاه روی صحنه نبود.

اتهامات عجیب و غریبی به او وارد است که چون منع قانونی تا صدور حکم نهایی وجود دارد، نمی توان رسانه ای کرد ولی همین اندک اشاره کافی است که او متهم به فساد نیست بلکه اتهام اصلی اش هدایت جریان فساد در قوه قضائیه است که هم اکنون در بند قانون گرفتار آمده است.

حجه الاسلام رئیسی تا بدین جای کار را بسیار حرفه ای و شجاعانه پیش رفته است ولی آنچه انجام داده، هر چند لازم بود ولی هنوز کافی نیست. طبری، تنها یک شخص نیست و اساساً یک شخص هر چقدر هم ذی نفوذ و ثروتمند هم باشد نمی تواند نصف کارهایی که او انجام داده را در قوه قضائیه انجام دهد؛ او یک جریان است.

پرونده طبری وقتی می تواند مصداق تامّ مبارزه بنیادین با فساد در قوه قضائیه باشد که اولاً خود این شخص به صورت علنی و عادلانه محاکمه شود و ثانیاً کسانی که در طول دهه های اخیر با وی مرتبط و از او منتفع بوده اند نیز پای میز محاکمه بیایند.
باید پرونده های کلانی که گفته می شود این فرد در آنها اعمال نفوذ کرده است، مجدداً بازبینی شوند تا اگر حقی ناحق یا رشوه ای جابجا شده است، با عوامل آن برخورد شود.

همچنین باید مقامات ارشد سابق و اسبق قوه قضائیه نیز پاسخگوی مدیریت خود باشند که چگونه فردی برای 20 الی 30 سال در یک قدمی و در داخل دفتر آنها در این حد متهم به فساد است و آنها سکوت کرده بودند؟ اگر می دانستند و ذی نفع بودند که باید بی هیچ مسامحه ای مجازات شوند و اگر نمی دانستند که عذر بدتر از گناه است و صلاحیت تصدی پست های مدیریتی را ندارند.

پرونده طبری، اگر بر سبیل عدالت علی علیه السلام دنبال شود و مردم نامحرم تلقی نشوند، می توان گفت با بزرگ ترین و پیچیده ترین و ای بسا پر نام ترین پرونده قضایی ایران مواجه خواهیم شد.

شاید عده ای بگویند صلاح نیست ابعاد این پرونده باز شود و نام هایی که سال ها ادعای ارزشی بودن داشته اند در قامت متهم یا مفسد معرفی شوند.
این ادبیات، سال هاست که هم عدالت را قربانی کرده و هم برای مفسدان سنگر ساخته است. حال آن که اتفاقاً اگر با نامداران مفسد برخورد شود، مردم امیدوار خواهند شد و امید مهم ترین و فوری ترین نیاز جامعه کم امید امروز است.

تا بدین جای کار باید از شجاعت و قاطعیت حجه الاسلام رئیسی در دستگیری این متهم بزرگ اقتصادی و سیاسی تقدیر کرد و منتظر بود که این پرونده طبق قانون و عدالت و نه مصلحت ورزی های توجیه گرانه به سرانجام برسد و مردم را راضی و امیدوار کند.
جمع کردن سیاسی سر و ته این پرونده، تیر خلاصی خواهد بود بر امید مردمی که آرزو دارند سید ابراهیم رئیسی بتواند بساط فساد را در قوه قضائیه برچیند.