دنیای امروز از یک منظر ثروتمندتر از گذشته است و اروپا هم از آن مستثنی نیست. روزگاری آحاد مردم دنیا، به جز درصد بسیار اندکِ طبقه بالا و نخبگان، در شرایطی زندگی می کردند که طبق معیارهای امروز در طبقه بندی «فقر شدید» جای می گرفتند. امروزه این گروه که زمانی در فقر شدید جای داشتند در اقلیت هستند و روزبروز از شمارشان کاسته می شود.
به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز؛ طبق آمار بانک جهانی، در سال ۱۹۹۰ تعداد افراد شدیدا فقیر، یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون نفر بود. این رقم ۳۶ درصد جمعیت جهان را شکل میداد. اما این رقم در سال ۲۰۱۸ به عدد ۶۵۰ میلیون نفر رسید که ۸.۶ درصد جمعیت جهان است.
این کاهش بهطور مساوی در سراسر جهان تقسیم نشده است. بر خلاف کشورهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا که تعداد افراد شدیدا فقیر در این مناطق افزایش پیدا کرده است اما چین و کشورهای آسیای جنوبی پیشرفت چشمگیری در این زمینه داشتند.
افراد دارای «فقر شدید» در طبقهای جای میگیرند که درآمد روزانه آنها زیر یک دلار و ۹۰ سنت است. با این مقیاس کشورهای اروپایی و بخشهای دیگر دنیا به سختی در این طبقه جای میگیرند.
بانک جهانی، یک نظام درجهبندی ایجاد و «خطوط فقر» را برای اقشار مختلف کشور نسبت به درآمد ملی تعیین کرده است. در اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا این رقم ۲۱.۷۰ دلار (۱۹.۵۴ یورو) در روز تعیین میشود. از سوی دیگر طبق آمار سال ۲۰۱۷ یوروستات (مركز آمار اتحادیه اروپا)، ۲۲.۴ درصد مردم سراسر اروپا (۱۱۳ میلیون نفر) در معرض خطر فقر یا محرومیتهای اجتماعی قرار دارند.
در گذشته اشتغال بهعنوان راهی برای خروج از فقر تلقی میشد اما برخی از کنشگران در حال حاضر معتقدند که دیگر اینگونه نیست.
لئو ویلیامز مدیر شبکه اروپایی مبارزه با فقر به یورونیوز گفت: «ما شاهد افزایش کارهای پرمخاطره و قراردادهای ساعت صفر هستیم... تعداد زیادی از مردم کار میکنند اما به سختی میتوانند با درآمدشان تا پایان ماه سر کنند.»
شبکه اروپایی مبارزه با فقر که نماینده بسیاری از سازمانها و نهادهای غیر دولتی است، در ماه ژانویه گزارشی درباره فقر و محرومیتهای اجتماعی در اتحادیه اروپا منتشر کرد.
طبق برنامه و سیاست اروپا برای سال ۲۰۲۰، قرار بود حدود ۲۰ میلیون از افرادی که در این طبقه قرار میگیرند توانمند و از این طبقه خارج شوند. اما طبق آخرین آمار، تنها پنج میلیون نفر از طبقه شدیدا فقیر تاکنون خارج شدهاند.
شبکه اروپایی مبارزه با فقر، استدلال میکند که بین فقر و نابرابری رو به رشد ارتباط اساسی وجود دارد. این گروه به رهبران دنیا توصیه میکند که در این زمینه راهبردهای جدیدی را اتخاذ کنند.