به گزارش عصرایران، خبرگزاری فرانسه نوشت: رهبران آفریقایی مردی را تکریم کردند که به عنوان قهرمان "آزادی‌بخش" زیمبابوه شناخته می‌شود و دوران 37 ساله حکرانی‌اش با آشفتگی و فروپاشی اقتصاد تعریف می‌شود.

رهبران کشورهای آفریقایی، کوبا، چین و روسیه به تکریم موگابه پرداختند/ خبرگزاری فرانسه

موگابه در هفته گذشته در 95 سالگی در سنگاپور درگذشت. او از دهه‌های گذشته تورم بالا و کمبود کالا را برای زیمبابوه به ارث گذاشت.

موگابه در حین یک سفر پزشکی در خارج از کشور جان خود را از دست داد. این اتفاق 2 سال پس از خروج تقریبا اجباری وی از قدرت اتفاق افتاد. او در نوامبر سال ٢٠١٧ و پس از فشار حزب حاکم و ارتش برای کناره‌گیری از قدرت، سرانجام از این سمت کنار رفت. موگابه در آن زمان خواستار جانشینی "گریس" همسر 49 ساله خود شده بود اما خواسته وی از سوی حزب حاکم رد شد.

در مراسم تشییع، رهبران کشورهای آفریقایی، کوبا، چین و روسیه موگابه را به عنوان نماد مبارزه چریکی دوران استعماری ستودند.

تابوت وی با پرچم سبز، سیاه، طلایی و قرمز زیمبابوه و در با مراسم "مارش" نظامی وارد استادیوم ملی "هراره" پایتخت این کشور شد. این در حالی است کمتر از یک چهارم از 60 هزار صندلی این استادیوم پر شد.

موگابه به عنوان یک شورشی ضد استعماری به دوران حاکمیت اقلیت سفید در این زیمبابوه پایان داد اما او در دوران 37 ساله حکومتش مخالفان را سرکوب کرد و با خشونت فراوان به مصادره مزارع و زمین سفیدپوستان پرداخت.

"امرسون منانگاگوا" رئیس جمهور کنونی زیمبابوه در حال ادای احترام به پیکر رابرت موگابه/ الجزیره

اگرچه او به عنوان یک آزادی‌خواه آفریقایی شناخته می‌شود اما بسیاری از زیمباوه‌هایی "موگابه" را با حاکمیت ظالمانه و سوء مدیریت اقتصادی به یاد می‌آورند. مدیریتی که باعث فرار میلیون‌ها نفر از مردم زیمباوه به خارج از این کشور شد.

اینک به عنوان دوران پسا موگابه، مقامات دولت تلاش دارند با وعده‌های مختلف، وضعیت اقتصادی را بهبود بخشند و با سرمایه‌گذاری‌های بیشتر به ایجاد شغل در این کشور بپردازند.

تکریم موگابه توسط نیروهای نظامی زیمبابوه/ خبرگزاری فرانسه

"استیون" یک مشاور خرید ملک در نزدیکی استادیوم در مورد موگابه گفت: ثمره قدرت وی "کمبود" است و این چیزی است که ما از او به خاطر می‌آوریم.

او گفت: موگابه قول داد که هیچ مخالفی بر جای نمی‌گذارد و موفق شد. دلیلی برای حضور در مراسم تشییع جنازه او وجود ندارد.

"گریس موگابه" همسر 51 ساله موگابه/ او اولین نفری بود که با موگابه وداع کرد/ خبرگزاری فرانسه

"نورمن گمبراس" مدیر 57 ساله یک مدرسه در هراره در این رابطه گفت: نمی‌توان بدون موگابه در مورد زیمبابوه حرف زد. زیمبابوه یعنی موگابه. موگابه با شجاعت باعث آزادی زیمبابوه شد و هیچ کشوری در جهان بدون مشکل نیست.

تدفین وی در 30 روز آینده و پس از ساخت مقبره جدید صورت خواهد گرفت. این تصمیم پس از پایان مشاجرات طولانی خانواده‌اش با "امرسون منانگاگوا" رئیس جمهور کنونی زیمبابوه در مورد تاریخ و مکان دفن گرفته شد. هر چند خانواده موگابه هنوز هم از تصمیم نهایی در مورد محل دفن موگابه در شمال غربی هراره ناراضی هستند.

تکریم پیکر موگابه توسط برخی از مردم و سران آفریقایی در استادیوم ملی شهر هراره/ خبرگزاری فرانسه

به گزارش ایندیپندنت، مردم حاضر در استادیوم ملی "هراره" در شعاری آهنگین خواندند: "وقتی شما رفتید، نان یک دلار بود".

یکی از افراد حاضر در استادیوم در این باره گفت: زمانی که علیه موگابه راهپیمایی کردیم، نان کمتر از یک دلار بود، اما اینک نان حدود 9 دلار است. وی افزود: من اینجا هستم تا بگویم آقای رئیس‌جمهور موگابه متاسفم. ما نمی‌دانستیم اوضاع بدتر می‌شود.

پیکر موگابه با احترام ویژه وارد استادیوم ملی شهر هراره شد/ خبرگزاری فرانسه

یکی از مردم هراره به خبرگزاری فرانسه گفت: موگابه عامل اصلی مشکلات ماست و دیگر نمی‌خواهیم چیزی از او بشنویم.

سایت انگلیسی ایندیپندنت در باره عکس‌العمل‌های مردم به مرگ رابرت موگابه از قول "آموس سیدونا" یکی از شهروندان هراره نوشت: او را دوست نداشتم. قصد داشتم به استادیوم روم تا از مرگ او مطمئن شوم. اما تاکسی‌های مسیر 3.50 دلار برای رفتن به استادیوم کرایه می‌گیرند و این مبلغ برای خداحافظی با جسد موگابه بسیار زیاد است.

طرفداران موگابه یک چهارم استادیوم 60 هزار نفری پایتخت زیمبابوه را پر کردند/ خبرگزاری فرانسه

"آمیلیا توکاند" که در اطراف استادیوم مشغول فروش کابل شارژر موبایل است نیز در مورد مرگ رئیس‌جمهور سابق کشورش گفت: شرکت در این تشییع جنازه هیچ چیزی را عاید من نخواهد کرد. او در دوران زندگیش هیچ نفعی برای ما نداشت و اینک شرکت در تشییع جنازه‌اش وقت تلف کردن است. نه، جنازه موگابه نفعی ندارد.

موگابه حدود 4 دهه بر زیمبابوه حکومت کرد/ خبرگزاری فرانسه (عکس آرشیوی است)