عصر ایران؛ امیر حسن خدیر- در پایان دیدار مهیّج دو تیم پرسپولیس و استقلال، مجری برنامۀ «فوتبال برتر» با ابراز شگفتی از انتخاب «دراگان اسکوچیچ» به عنوان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران به جای یک گزینۀ داخلی، از دو میهمان خود – علیرضا منصوریان و رضا شاهرودی- خواست در این باره در دو دقیقه نظر دهند.

علیرضا منصوریان گفت:

«به نظر من تصمیم فدراسیون فوتبال یک فاجعه است. چون تمام چرخش‌ها را انجام دادند تا از ویلموتس (سرمربی سابق و بلژیکی) خارج شوند و یک مربی خوب را اعلام کنند. اما اینها کاری خواهند کرد که با ذره‌بین دنبال آقای کی‌روش بگردیم.

این دوست عزیز البته باید خیلی خوش‌حال باشد که سرمربی شده اما به گزینه‌های داخلی توهین شده در حالی که می شد از آنها استقبال شود.

داخل فوتبال‌مان این قدر توانایی مربی داخلی نداریم که این عزیز، سرمربی تیم ملی ما شده؟ کسی که با ملوان بندر انزلی ششم شده، تیم "خونه به خونه" را نتوانسته بیاورد بالا، با فولاد ششم شده، الآن هم یک‌ماه است که مردم آبادان را گذاشته سرکار که قلبم درد می‌کند، فلان جایم درد می‌کند و می‌خواهم از فوتبال ایران بروم.

چه سیستم مافیایی قوی‌یی پشت این صحنه است که این آدم را با این رزومه وارث فوتبال ملی می‌کنند و به جای کی روش می‌گذارند؟

آن وقت امیر قلعه نویی، علی دایی، یحیی گل محمدی و ایکس و ایگرگ اصلا دیده نمی‌شوند و فدراسیون به ما توهین می‌کند... این تیم پالرمویی که این مربی را گذاشته چقدر بر فدراسیون ما مسلط است؟

پس ما چرا این قدر کلاس "پرولایسانس" می‌رویم؟ رزومه‌های ما را داخل کشور در همین چند سالی که این عزیز بوده اعلام کنند. چطور ممکن است این جایگاه به این آدم برسد؟»

به بهانۀ این سخنان، نکات زیر را یادآور می‌شوم:

1. علیرضا منصوریان با کارت کارلوس کی‌روش بازی می‌کرد اما از گزینه‌های داخلی نام می‌بُرد! شاید یک لحظه فراموش کرده بود که در مقابل او نه عادل فردوسی پور که محمد حسین میثاقی نشسته بود که نظر مستقلی ندارد و بیشتر به فکر اجرای سیاست‌هایی است که به او اعلام می‌شود و البته تعجب کرده بود که قرار بوده روی گزینه داخلی کار کنند و ناگهان با مربی غیر ایرانی مواجه شده‌اند.

2.آقای منصوریان از سه نفر نام برد. حال آن که روی علی دایی به خاطر یک مصاحبه و نام بردن از برخی حساسیت ایجاد شده و عجالتا به او تیم باشگاهی هم نمی‌دهند (با وجود پیشنهادهای جدی) چه رسد به ملی.

امیر قلعه‌نویی نیز سپاهان و مردم اصفهان را ترجیح داده و نخواسته مانند کسانی تصور شود که تیم را نیم فصل رها می‌کنند.

با این حساب می‌توان گفت منظور ایشان از آقای «ایکس» اتفاقا فرد مجهولی نیست و شخص شخیص خودشان مد نظرشان است.

به عبارت دیگر می خواهد بگوید: چرا تیم ملی را به من که پرو لایسنانس دارم نداده‌اند؟!

[این یادآوری تاریخی هم خالی از لطف نیست که علیرضا منصوریان یکی از دستیاران افشین قطبی بود و بعد از پایان کار قطبی در تیم ملی و در دورۀ فترت که تیم ملی مربی نداشت، در بازی دوستانه با روسیه روی نیمکت تیم ملی نشست. همان بازی که کارلوس کی‌روش از روی سکوها تماشا می‌کرد و داشت کیفیت تیم ایران را سبک‌سنگین می‌کرد.

دستیار البته اصطلاح دقیقی نیست و "caretaker" دقیق‌تر است. ایران، این بازی تدارکاتی - دوستانه را با گل محمد‌رضا خلعتبری از روسیه بُرد. در فیفا هم نام منصوریان به عنوان مربی قبل از کی‌روش ثبت شده و حالا پس از 9 سال احساس می کند سَلَف کی‌روش بوده و می تواند خَلَف او باشد و میراث کی‌روش، حق اوست. حال آن که در آن بازی و در غیاب سرمربی تیم ملی به هر حال یک نام باید معرفی می شد و شاید آن حضور در سال 1389 را زیاده از حد جدی گرفته است.]

3. می‌پرسد: «اسکوچیچ، چه کارنامه‌ای دارد؟». مهم ترین کاری که انجام داده تغییر در تیم‌هایی است که هدایت آنها به او سپرده شده بود. با ابزار‌ها و امکاناتی که داشت رساندن ملوان و صنعت نفت به رتبه ششم و "خونه به خونه" به فینال جام حذفی کار کمی نبود. جوری می‌گوید ملوان را ششم کرده که انگار فصل قبل قهرمان بوده و او 5 رتبه تنزل داده است!

4. جای دیگر بحث کشف «مهدی قائدی» را مطرح کرده بود. در این باره می‌توان گفت شناخت و کشف یک بحث است و پرورش یک بحث دیگر.

کما این که قائدی را استراماچونی پرورش داد و آزمون را کی‌روش. نه آنها که کشف‌شان کرده بودند.

5. با وضعیت خاصی که به لحاظ سیاسی و بانکی و تحریمی وجود دارد، امکان جذب مربی در سطح کارلوس کی‌روش عملا منتفی است و دربارۀ سه گزینۀ داخلی هم توضیح داده شد. پاسخ منفی امیر قلعه نویی به فرصتی که شاید دیگر تکرار نشود و وفاداری به تعهد خود در قبال سپاهان و استقبال از انتخاب اسکوچیچ، البته در حافظه فوتبال دوستان ثبت خواهد شد. (شاید گفته شود اسکوچیچ هم نفت را رها کرده ولی مدیریت باشگاه نگفته تحت فشار بودیم و توافق شده است)

6. منصوریان مدام بحث مدرک را پیش می‌کشد. اما کیست که نداند مدرک، یگانه ضامن موفقیت نیست؟ به نظرم مدرک فوتبالی علیرضا منصوریان از زین الدین زیدان بالاتر باشد. از این رو بهتر است معطل "مافیای پشت سیستم" در ایران نماند و به رئال پیشنهاد دهد تا جایگزین زیدان شود!

از موفق‌های بی‌مدرک می‌توان بکن‌بائر را مثال زد که آلمان را به قهرمانی جهان رساند ولی بعدتر به مدیریت بسنده کرد.

7. محمد دادکان یک‌بار پرسیده بود: « مربیان ایرانی که مدام ادعا می‌کنند از مربیان خارجی دو سه کلاس بالاترند چرا از هیچ تیم خارجی ولو افغانستان و پاکستان، پیشنهادی ندارند؟!»

این پرسش را می‌توان با " علیمنصور" هم در میان نهاد. ایشان احتمالا می‌داند که یک تیم پاکستانی از عراق مربی خواسته و از ایران، نه.

8. آقای منصوریان که در سخن گفتن و ادعا کردن ید طولایی دارد، کاش کمی هم از دستاوردهای مربی‌گری خود بگویند. در این صورت شاید باور کنیم که انتخاب نشدن ایشان به عنوان سرمربی تیم ملی یک فاجعه ملی بوده است.

9. امیر قلعه نویی، نخستین کسی است که به اسکوچیچ، تبریک گفته است. آیا چون به تعبیر آقای منصوریان احساس کرده به او توهین شده، تبریک گفته است؟!

10.برای این که جانب انصاف رعایت شود و هر چند از فرصت دو دقیقه ای که به منصوریان و شاهرودی داده شد 110 ثانیه را اولی صرف کرد اما به آقای شاهرودی که در آن 10 ثانیه اظهار امیدواری کرد به مربیان داخلی فرصت دهند نیز می‌توان گفت حداقل صبر می‌کردید مدتی از ناکامی امیدها بگذرد بعد اظهار امیدواری می‌کردید!

جدای این 10 نکته و دربارۀ کارنامۀ سرمربی جدید بد نیست بدانیم:

ملوان، بدون اسکوچیچ سقوط کرد، خونه به خونه به خاطر تفاضل گل از صعود به لیگ برتر جا ماند ولی به فینال جام حذفی رسید، 6 سال در ایران کار کرده، دانش آموختۀ آکادمی فوتبال کرواسی است و با نوع مدیریت ایرانی و تأثیرهای بیرونی بر فدراسیون فوتبال کاملا آشناست و مهم‌تر از همه وقت زیادی نداریم و 50 روز دیگر باید دربرابر هنگ‌کنگ صف آرایی کنیم و 5 روز پس از آن کامبوج و البته اصل ماجرا دیدار مقابل بحرین و عراق است.

با این همه به رؤیای علیرضا منصوریان احترام می‌گذاریم. اسکوچیچ برای رسیدن به رؤیای خود 6 سال تمام صبر کرد. آقای منصوریان می‌تواند همچنان در رؤیای تیم ملی غرق باشد و ساعت‌ها دربارۀ آن سخنرانی کند.

اشتباه نشود! این متن اگر چه در رد ادعاهای منصوریان است اما به خاطر هدف بزرگ‌تر است و آن همانا راه‌یابی ما به جام جهانی پس از دوبار حضور پیاپی است و حال که در کارمان گره افتاده، وقتی برای تلف کردن و زمان را از دست دادن و به جای متن، سرگرم حاشیه شدن، نداریم.

-------------------------------------------

بیشتر بخوانید:

علیرضا منصوریان: انتخاب اسکوچیچ یک فاجعه است/ سیستم مافیایی قوی پشت ماجراست

بیشتر بخوانید:

اینجا کسی دراگان را دوست دارد؟

تماشاخانه