عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ـ دانش‌آموزان سراسر دنیا حداقل یکبار در عمرشان آرزوی چنین روزی را کرده‌ بودند: «ای کاش لازم نبود به مدرسه بروم! ».

اکنون زمانه‌ایست که با آمدن ویروس کرونا دانش‌آموزان از فرصت‌های تازه‌ای برخوردار شده‌اند که می‌توانند در مسیرهای دیگری به جز مدرسه رفتن کشف و شهود کنند. البته با در نظر گرفتن این محدودیت که مجبورند در خانه بمانند. یکی از بزرگترین مزایای آموزش و تحصیل از راه دور این است که زمان کمتری از دانش‌آموزان می‌گیرد. این فرصتی‌ست که پس از صدها سال کار مداوم مدارس، دانش‌آموزان مقاطع مختلف را برآن داشته تا اندکی سر از کتاب و دفتر بردارند و با جهان پیرامون خود ارتباط برقرار کنند. 

مهم‌ترین مساله این است که دانش‌آموزان در این تعطیلات نامعلوم و غیرقابل ‌پیش‌بینی چگونه از فرصت‌های جدید بهره می‌برند؟

پاندمی کرونا برخی سیستم‌های آموزشی را با سوالات جدیدی روبرو کرده است. آیا لازم است دانش‌آموزان روزی ۷ تا ۸ ساعت از عمر خود را در مدارس باقی بمانند؟ آیا از تمام ساعت‌های حضور در مدرسه به بهترین نحو استفاده می‌شود؟ آمارهای آموزشی در پاندمی کرونا چه درس‌هایی برای سیستم‌های آموزشی خواهند داشت؟ برخی تجدید نظرها مانند بازنگری در ساعات آموزشی مدارس، محتوای درسی، میزان رفت و آمدهای دانش‌آموزان و پرداختن به دیگر ابعاد زندگی از جمله مهمترین مسائلی هستند که احتمالا بعد از باز شدن مدارس ممکن است جان بگیرند.

بیشتر بدانید:

چه‌کنیم در قرنطینه افسرده نشویم؟ (فیلم)

تماشاخانه

ایران در پرتگاه بحران آب؛ یک نوسان اقلیمی کافی است تا همه‌چیز فروبریزد / اگر فقط ۴۰ درصد آب مصرف می‌شد ایران امروز تشنه نبود (فیلم)

دو دقیقه سینمای شاعرانه ؛ جمع اضداد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر