شیوع فاز اول ویروس کرونا در اوایل سال جاری باعث تعطیلات چند ماهه یا چندهفتهای در جهان شد. در این میان بسیاری از کشورها کمک به افراد یا شرکتهای آسیب دیده از را آغاز کردندو به مردم کمک نقدی کردند.
به گزارش عصرایران، بسیاری از کشورها در آن زمان با پرداخت ماهانه یا حتی پرداختهای یک باره، پول نقد را به دست کارکنان خوداشتغال یا روز مزد رساندند و به عبارت دیگر به بسیاری از مردم بدون کار کشورشان حقوق دادند.
با شیوع ویروس کرونا بسیاری از دولتها سیاستهایی را اتخاذ کردند که پیشتر تصور اجرایی شدن آن وجود نداشت. اقداماتی که شاید روزی در یک آرمانشهر رویایی شکل میگرفت. سیاستهایی مانند حمایت از اقشار کمدرآمد یا اسکان بیخانمانها.
پرداخت مستقیم
به گزارش "بیزینیس اینسایدر"، در اولین ماههای شیوع کرونا در بهار سال جاری اسپانیا درآمد پایهای و دائمی را برای شهروندان کم درآمد ایجاد کرد. در آن زمان این کشور آسیب شدید از شیوع کرونا متحمل شد و به حدود 100 هزار خانوار آسیبپذیر که زنان سرپرست خانوار در میان آنها قرار داشتند، ماهانه 500 دلار کمک کرد.
ژاپن در اوایل بهار و زمان تعطیلات سراسری فصل بهار و تابستان در دوران شیوع فاز اول کرونا و تحت رهبری "شینزو آبه" به هر نفر 931 دلار کمک کمک مالی کرد
حدود 80 میلیون آمریکایی که از کمکهای محرک 1200 دلاری اقتصادی استفاده کردند. کاملا هریس که در آن زمان معاون پیشنهادی ریاست جمهوری بایدن هم نبود، در کنار 2 سناتور دیگر پیشنهاد پرداخت ماهانه 2 هزار دلار به هر شهروند آمریکایی را مطرح کرد. طرحی که ترامپ آن را هزینهبر و سنگین خواند و با آن مخالفت کرد.
کشورهای دیگر مانند دانمارک و فرانسه نیز برای پرداخت یارانه دستمزد به کارکنان و ممانعت از اخراج آنها دست به عمل زدند.
اسپانیا در اولین مرحله به شهروندان کم درآمد و طبقه آسیبپذیر کمک مالی کرد- مادرید اسپانیا/ عکس: Getty Images
در اوایل بهار سال جاری و شیوع ویروس کرونا، دولت دانمارک اعلام کرد تا زمانی که کارکنان و کارگران اخراج نشوند، بین 75 تا 90 درصد حقوق آنها را از سوی کارفرمایان تا 13 هفته میپردازد.
در برخی از برنامههای امدادی دولتها در طول تعطیلات سراسری بهار وتابستان، پرداخت وجه نقد و مستقیم به مردم دیده می شود.
در بسیاری از این کشورها پول نقد به مردمی پرداخت شد که در که بدنه غیر رسمی دولت یا بخش خصوصی کار میکردند. این افراد تقریبا کسانی بودند که در از طریق هیچ برنامه و سازمانی حمایت نمیشدند. در برخی موارد نیز پول نقد و کمکی به افرادی تعلق گرفت که در هر شرایطی از تعطیلات و قرنطینه سراسری آسیب دیدند.
برای مثال کانادا به تمام کسانی که در طول تعطیلات سراسری آسیب دیدند ماهانه 2 هزار دلار کانادا (1400 دلار آمریکا) پرداخت کرد و این پرداخت تا 4 ماه ادامه یافت. کاستاریکا نیز توانست ماهانه 220 دلار به افرادی بدهد که به دلیل ویروس کرونا شغل خود را از دست داده بودند.
امریکا و برخی از کشورهای اسیایی نیز رویکرد گستردهتری را در پیش گرفتند.
میزان پرداخت مستقیم برخی از کشورها به پوند به برخی از کشورهای ویروس زده در فاز اول شیوع کرونا
در بسیاری از این کشورها پول نقد به مردمی پرداخت شد که در که بدنه غیر رسمی دولت یا بخش خصوصی کار میکردند. این افراد تقریبا کسانی بودند که در از طریق هیچ برنامه و سازمانی حمایت نمیشدند. در برخی موارد نیز پول نقد و کمکی به افرادی تعلق گرفت که در هر شرایطی از تعطیلات و قرنطینه سراسری آسیب دیدند.
دولت دانمارک اعلام کرد تا زمانی که کارکنان و کارگران اخراج نشوند، بین 75 تا 90 درصد حقوق آنها را از سوی کارفرمایان تا 13 هفته میپردازد- کپنهاگ/ رویترز
برای مثال کانادا به تمام کسانی که در طول تعطیلات سراسری آسیب دیدند ماهانه 2 هزار دلار کانادا (1400 دلار آمریکا) پرداخت کرد و این پرداخت تا 4 ماه ادامه یافت. کاستاریکا نیز توانست ماهانه 220 دلار به افرادی بدهد که به دلیل ویروس کرونا شغل خود را از دست داده بودند.
امریکا و برخی از کشورهای اسیایی نیز رویکرد گستردهتری را در پیش گرفتند.
خانوارهای آمریکایی که درآمد سالانه آنها کمتر از 99 هزار بود، به ازای هر فرد بزرگسال 1200 دلار در ماه دریافت کردند. حدود90 درصد از خاوارهای آمریکایی این شرایط را داشتند. کره جنوبی نیز در طول تعطیلات سراسری و قرنطینه بهار و تابستان چکهای 820 دلاری را برای خانوادههایی فرستاد که حدود 70 درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهندو شرایط مالی خوبی ندارند.
هنگکنگ در بهمن سال گذشته به شهروندان بزرگسال کشورش 1280 دلار کمک مالی کرد. ژاپن نیز برای هر نفر 931 دلار و سنگاپور 422 دلار به شهروندان آسیب دیده از شیوه کرونا پول داد.
در اروپا بسیاری از کشورها به جای کمک و پاداش های یک باره به برنامههای با حاشیه ایمنی قویتر برای تامین نیازهای بیشتر روی آوردند.
برای مثال بریتانیا تلاش کرد در این میان از "برنامه اعتبار همگانی" یا "یونیورسال کردیت" استفاده کنند. "یونیورسال کردیت" کمک هزینههای است که در بریتانیا برای کمک به هزینههای زندگی شهروندان پرداخت میشود. این طرح در اصل نظام جدید کمکهای رفاهی دولت بریتانیا به بیکاران یا خانواده های کم درآمد محسوب میشود.
هنگکنگ در بهمن سال گذشته به شهروندان بزرگسال کشورش 1280 دلار کمک مالی کرد
"پائولو مورو" معاون سابق بخش روابط مالی صندوق بینالمللی پول در آن زمان در این باره گفت: تفاوت در نحوه پرداخت یا استفاده از روشهای مختلف در چیزی است که اقتصاددانان از آن به عنوان تثبیتکنندههای خودکار نام میبرند. او در آن زمان اعلام کرد کشوری مانند آمریکا به چینین تثبیت کنندههای پایداری بیشتر نیاز دارد زیرا شبکههای امنیت ملی برای حمایت از آسیبپذیران در بحرانهایی مانند کرونا کوچکتر هستند.
او افزود: کمکهای مالی که در اقتصادهای پیشرفته به شرکتها میشود، اگر چه بالقوه از نظر مبلغ قابل توجه است ولی ریسک چنین کمکهایی کم است چون بسیاری از این شرکت ها خواهند توانست طبق قرار، این وام ها را بازپرداخت کنند.
وی افزود: با این وجود بعضی کشورهای فقیرتر اگر چه قول بازپرداخت وام را دادهاند، برای این کار نیازمند گرفتن پول از سازمانهای بینالمللی و سایر کمک دهندگان هستند.
یارانه برای دستمزد و حقوق
استراتژی مشترکی که در اوایل سال جاری در بسیاری از کشورها عملیاتی شد، پوشش حقوق و دستمزد در شرکتهایی بود که از اقداماتی مانند قرنطینه و تعطیلات سراسر آسیب دیدند. دولتها از شرکت ها حمایت کردند تا نهادها و بنگاهها نیروی کار خود را حفظ کنند. این کار به اقتصاد کمک میکرد که کشورها پس از بازگشایی با سرعت بیشتری آسیبهای ناشی از شیوع بیماری همهگیر را جبران کنند.
هلند یکی ازسخاوتمندانهترین برنامهها را ارائه داد و متعهد شد که 90 درصد از هزینههای دستمزد را برای شرکتها آسیب دیده و واجد شرایط جایگزین کند. فرانسه نیز پرداخت 84 درصد از دستمزد خالص کارمندان بیکار شده در کشور را تقبل کرد و تلاش کرد تا 100 درصد کارگران حداقل دستمزد را به دست آورند.
در بریتانیا حدود 80 درصد از درآمد کارمندان بیکار به مدت 3 ماه به کارمندان پرداخت شد که سقف آن آن حدود 2500 پوند در ماه بود. کانادا نیز 75 درصد دستمزد کارمندان را برای سه ماه به و از طریق شرکتها به آنها پرداخت کرد.
هلند یکی ازسخاوتمندانهترین برنامهها را ارائه داد و متعهد شد که 90 درصد از هزینههای دستمزد را برای شرکتها آسیب دیده و واجد شرایط جایگزین کند- نمایی از آمستردام در هلند
بسیاری از این اقدامات و پرداخت یارانه به شرکتها براساس برنامههای موجود "کار کوتاه مدت" ساخته شد.
در آمریکا که پیش از آن زمان چنین برنامههایی گسترده نبود، بیش از 650 میلیارد دلار وام اقتصادی به شرکتهایی تعلق گرفت که به مدت 2 ماه دستمزد کارکنان خود را پرداخت و سطح کارکنان خود را حفظ کنند. در آن صورت شرکتها نیازی به بازپرداخت وام نداشتند.
بیبیسی نیز در گزارشی نوشت: در 19 فروردین بسیاری از کشورهای جهان در اقدامی اضطراری اعلام کردند که حدود 4.5 تریلیون دلار را به مهار کرونا اختصاص میدهند. رقمی که با وخامت اوضاع کرونایی در هفته بعد افزایش یافت.
در اوایل اردیبهشت ماه سال جاری "جیحون الگین" استاد اقتصاد دانشگاه کلمبیا و همکارانش واکنش بسیاری از کشورها را به هزینهکرد برای مهار کرونا بررسی کردند.
واکنش ژاپن در این میان سریع بود و طیق برآوردها بستهای متشکل از 20 درصد از اقتصاد کشورش را صرف مهار کرونا کرد. در فصل بهار قبل از ژاپن "جمهوری مالت" در جنوب اروپا مبلغ بیشتری را برای مهار بیماری و کمک به مردم آسیب دیده صرف کرد. البته این کشور که از بودجه صندق کمکی اتحادیه اروپا برای مقابله با کرونا بهره میبرد.
در فصل بهار تقریبا 14 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) آمریکا، 11 درصد از "جی دی پی" استرالیا، 8.4 درصد از تولید ناخالص داخلی کانادا، 5 درصد در بریتانیا ، 1.5 درصد از جی دی پی در کلمبیا و 0.6 درصد از از تولید ناخالص داخلی جمهوری گامبیا در آفریقای غربی به مهار کرونا و عملیات نجات جان و معیشت مردم اختصاص یافت.
درصدی از تولید ناخالص داخلی برخی از کشورها که در فصل بهار که برای نجات مشاغل و افراد آسیب دیده از کرونا اختصاص یافت
اما اگر اقداماتی مانند یارانه یا تسهیلات بانکهای مرکزی در کشورها را در نظر بگیرید این رتبهها متفاوت خواهد شد.
برای مثال در بزرگترین کشورهای اروپایی تعهدات دولت برای تضمین وامهای جدید در مشاغل آسیب دیده از ورشکستگی بسیاری از کسبوکارها جلوگیری کرد. در این روند ادامه ارائه وام یا تسهیلات به شرکتها مانع از ورشکستگیهای گسترده شد.
بانک مرکزی آمریکا در طول بهار و تابستان سال جاری با همین هدف وارد عمل شد و به پرداخت وام به مشاغل پرداخت.
فرانسه با اقداماتی مشابه مانند پرداخت وام گسترده به مشاغل آسیب دیده در بالای این فهرست قرار میگیرد و بریتانیا نیز کارنامه درخشانی در ارائه وام برای مردم و صنایع آسیب دیده از کرونا دارد.
بیشتر هزینه از تولید ناخالص داخلی در کشورهای ثروتمندتر و قدیمی که دارای تختهای بیمارستانی کمتری هستند، صرف شد.
کشورهایی مانند ژاپن و آمریکا شرایط بهتری برای تامین هزینههای خود داشتند.
"الگین" استاد اقتصاد دانشگاه کلمبیا در این باره گفت: اندازه نباید با اثربخشی اشتباه شود و کشورها با شیوههای مختلفی بودجه را به مردم اختصاص دادهاند.
او در این باره اعلام کرد: تمام محتوای مختلف در این بستهها در تعطیلات سراسر کشورها در بهار یا تابستان ممکن است اثرات چند برابری داشته باشد و بازده متفاوتی ایجاد کنند.
هند در دوران تعطیلات سراسری بهار و تابستان امسال که به علت شیوع ویروس کرونا رخ داد، با برنج و لوبیا به کمک مردم فقیر رفت/ عکس: GETTY IMAGES