سحر تبر، طبق اطلاعات موجود در سایت های مختلف، حین دستگیری 18 سال داشت و عمده فعالیت هایش را در سال های قبل از 18 سالگی، یعنی زمانی که به سن قانونی نرسیده بود و قانوناً "کودک" محسوب می شد، انجام داده بود.

عصر ایران؛ جعفر محمدی* - از زمانی که "سید ابراهیم رئیسی" ریاست قوه قضائیه را بر عهده گرفته است، شاهد تحولات مثبتی در دستگاه قضا هستیم؛ از آن جمله می توان به مبارزه با مفاسد اقتصادی و بازگرداندن حقوق تضییع شده مردم به بیت المال اشاره کرد. این اقدامات هم باعث رضایت و امیدواری نسبی مردم شده است و هم نگاه آنها به دستگاه قضا و رئیس آن را بهبود بخشیده است.

با این حال، برخی اتفاقات رخ می دهد که این عملکرد رو به بهبود را تحت الشعاع قرار می دهد. نمونه اخیر آن، حکم حبس 10 ساله برای "سحر تبر" (با نام اصلی فاطمه خوشیوند) است؛ دختر 19 ساله اینستاگرامی که با گریم های عجیب و غریب اش، دنبال کننده های زیادی جذب کرده بود و مهر ماه 98 بازداشت شد.

اینک خبر رسیده که دادگاه بدوی این دختر جوان را به 10 سال حبس محکوم کرده است.
هر چند می توان کارهای او را به قوانین متعددی مرتبط کرد و برایش چنین حکم سنگینی را در نظر گرفت ولی این حکم سنگین باعث شده است مقایسه هایی بین او و محکومان مفاسد اقتصادی شکل بگیرد و مثلاً پرسیده شود که چگونه برای فلان مجرم اقتصادی که کارش اخلال عمده در بازار ارز بود یا برای دیگر مدیری که بازار مایحتاج عمومی مردم را در این وانفسای گرانی مختل کرده بود، 5 سال حبس در نظر گرفته اند ولی برای دختری که در اینستاگرام، فعالیت های حماقت باری چون گریم های وحشتناک، دابسمش های بیهوده و یاوه داشت، 10 سال زندان؟!

نکته آن که سحر تبر، طبق اطلاعات موجود در سایت های مختلف، حین دستگیری 18 سال داشت و عمده فعالیت هایش را در سال های قبل از 18 سالگی، یعنی زمانی که به سن قانونی نرسیده بود و قانوناً "کودک" محسوب می شد، انجام داده بود.
اشتباه نشود! نمی خواهیم سحر تبر را مبرا از خطا بدانیم اما وجدان عمومی جامعه نمی پذیرد دختری که تازه به سن قانونی رسیده و عمده کارهای اینستاگرامی اش را قبل از این سن انجام داده، 10 سال زندان برود. آن هم در شرایطی که مردم می بینند اختلاسگران و اخلالگران اقتصادی که پای خود را بر گلوی 80 و چند میلیون ایرانی فشرده اند، با احکامی مشابه و حتی گاه خفیف تر مواجه می شوند یا حتی برخی سیاسیون که درباره شان اتهامات سنگین اقتصادی وجود دارد، نه تنها محاکمه نمی شوند که به پست های بالا هم می رسند.
این ها مسائلی هستند که مردم را می آزارند و الا کیست که از نابخردی های دختر خامی مثل سحر دفاع کند؟

نکته دیگر - که غیر قضایی است - آن که سحر و امثال او، محصول عملکرد مجموعه دستگاه های حکومتی است. اگر امروزه می بینیم که دختران و پسران پرشماری در درگیر دین گریزی، بی هویتی، بی تفاوتی به وطن، بدبینی به هنجارها و ... هستند، مقصر مسوولانی هستند که عملکردشان، در معرض دید همگان است.

برای دستگاه قضایی با آن همه ابهت و عظمتش، پسندیده تر آن بود که دختری مانند سحر را نسبت به اعمالش متنبه کند و پدرانه با او و امثال او که قربانی وضع موجود هستند، برخورد کند و حتی اگر مجازاتی هم در نظر می گیرد، معطوف به اصلاح باشد نه تباه کننده کل دوران جوانی پشت میله های زندان.
امید که پرونده های این چنینی که به نوعی در معرض افکار عمومی هستند، با درایت بیشتری و در چارچوبی تعریف شده مورد رسیدگی قرار گیرند تا وجوه عملکردی نیکوی قوه قضائیه تحت الشعاع احکامی این چنین قرار نگیرند و رضایت نسبی و شکننده موجود را در هم نشکنند.

*صاحب امتیاز و سردبیر