رئیس‌جمهوری جدید آمریکا چند هزار نفر را برای اداره دولت فدرال استخدام خواهد کرد. این مناصب شامل روسای کابینه و آژانس‌ها، تیم‌های آنها، کارمندان کاخ سفید، سفیران و انتصابات مدت‌دار برای هیات‌های تنظیم مقررات فدرال می‌شود.

به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه «فرهیختگان»، این منصوبان گرچه کاملا قابل کنترل نیستند اما از طریق تصمیم‌گیری برای استخدام افراد، اختصاص بودجه و هزینه‌ها و فرآیندهای رسمی تنظیم قوانین، سیاست‌های رئیس‌جمهوری را پیش خواهند برد. آنها قوانین مبهم و گاه متناقض مصوب کنگره را تفسیر می‌کنند و دیدگاه رئیس‌جمهوری را به مطبوعات و کارمندان آژانس‌ها و دیگر افراد و بخش‌ها اطلاع می‌دهند. بنابراین کارمندان و منصوبان در دولت تاثیر مهمی در تصمیم‌گیری‌ها دارند.

این نقش آنقدر پررنگ است که اسکات فاکنر، کمپین انتخاباتی ریگان بوش در سال ۱۹۸۰ در یادداشتی در واشنگتن اگزمینر می‌نویسد: «انتخاب پرسنل یعنی انتخاب سیاست‌ها.» با این پیش‌فرض می‌توان حدس زد که جو بایدن در سیاست خارجی خود با انتصاب افرادی همچون آنتونی بلینکن، وندی شرمن و ویکتوریا نولاند چه مسیری را حداقل در مواجهه با ایران انتخاب کرده است اما با این حال انتصاب احتمالی رابرت مالی، عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا در دولت اوباما به‌عنوان نماینده‌ جو بایدن در امور ایران، واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته است.

اما رابرت مالی کیست؟ مالی را در ایران بیشتر به جایگاهش در دولت باراک اوباما و نقشش در مذاکرات هسته‌ای با کشورمان می‌شناسند. او در دولت اوباما رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا، دستیار ویژه رئیس‌جمهوری و هماهنگ‌کننده کاخ سفید در امور خاورمیانه بود و در مذاکرات برجام نیز حضوری فعال داشت. او پیش از پیوستن به دولت اوباما، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال‌آفریقا در گروه بحران بود و رهبری، تحقیق، تجزیه و تحلیل، تجویز سیاست و حمایت از سازمان را در منطقه و پیرامون آن را برعهده داشت.

رابرت مالی در دولت‌های پیشین آمریکا و از آن جمله در دولت‌های بیل کلینتون در ارتباط با مسائل خاورمیانه فعالیت داشته است. او که فارغ‌التحصیل دانشگاه ییل، دانشکده حقوق هاروارد و دانشگاه آکسفورد است، از سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در دولت کلینتون مدیر دموکراسی،‌ حقوق بشر و امور بشردوستانه در شورای امنیت ملی بود و در این پست به هماهنگی سیاست پناهندگان، تلاش برای ارتقای دموکراسی و حقوق بشر در خارج از کشور و سیاست‌های ایالات متحده در قبال کوبا کمک کرد.

رابرت از سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ دستیار اجرایی مشاور امنیت ملی سندی برگر بود. در اکتبر ۱۹۹۸، به‌عنوان دستیار ویژه رئیس‌جمهور کلینتون در امور اعراب و رژیم‌صهیونیستی منصوب شد و یکی از اعضای تیم کلینتون در برگزاری کمپ دیوید بود. او پس از پایان دولت کلینتون، مشاور ارشد سیاست مرکز صلح و توسعه اقتصادی خاورمیانه در واشنگتن و بعد از آن مدیر برنامه برای خاورمیانه و آفریقای‌شمالی در گروه بحران بین‌المللی در واشنگتن‌دی‌سی شد.

در مبارزات انتخاباتی باراک اوباما در سال ۲۰۰۸، مالی بدون اینکه نقش رسمی در این کارزار داشته‌ باشد، به کمپین او مشاوره غیررسمی می‌داد. در میانه مبارزات انتخاباتی، انگلیس‌تایمز گزارش داد که مالی در حال مذاکره با حماس یعنی سازمانی است که توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده به‌عنوان یک سازمان تروریستی ذکر شده است. این موضوع باعث شد کمپین اوباما روابط خود را با مالی قطع کند. در فوریه ۲۰۱۴ نیویورک‌تایمز گزارش داد که مالی به دولت اوباما پیوسته تا در شورای امنیت ملی آمریکا به دولت مشورت بدهد. در ۶ مارس ۲۰۱۴، شورای امنیت ملی اعلام کرد مالی جایگزین فیلیپ گوردون به‌عنوان دستیار ویژه رئیس‌جمهوری و هماهنگ‌کننده کاخ‌سفید برای خاورمیانه، شمال‌آفریقا و منطقه خلیج‌فارس می‌شود.

مالی در مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ عضو تیم مذاکره‌کننده اصلی ایالات‌متحده بود. او پس از پایان دولت اوباما، به «گروه بین‌المللی بحران» بازگشت و به‌عنوان رئیس این گروه فعالیت کرد. گفته می‌شود در سال ۲۰۱۹ هنگامی که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران برای شرکت در نشست سازمان ملل در نیویورک حضور یافته بود، رابرت مالی با ظریف دیداری داشته است.

۱۸ نوامبر (۲۸ آبان) باراک راوید در یادداشتی با عنوان «تیم بایدن در خاورمیانه ممکن است شباهت زیادی به تیم اوباما داشته باشد» در وب‌سایت خبری معتبر اکسیوس در آمریکا درباره رابرت نوشت که «از مالی، به‌عنوان مذاکره‌کننده احتمالی با ایران در دولت جدید نام برده می‌شود.»