عصر ایران؛ زینب رحیمی _ از حیوانآزارها بدمان میآید چون با روح و روان ما بازی میکنند اما آیا تا به حال به این فکر کردهایم که چرا عدهای تبدیل به حیوانآزار میشوند؟
حسین حجتپناه جامعهشناسی است که اعتقاد دارد ایران دچار حیوانآزاری سیستماتیک است. ناکامیها و احساس ناامیدی و شکست در افراد جامعه و همچنین انباشت خشم در آنها منجر به بروز حیوانآزاری میشود. حیوانآزارهایی که برای جوامع انسانی هم خطرناکند.
محمدرضا ایمانی هم به عنوان روانشناس باور دارد که حیوانآزارها حتما از اختلال شخصیتی رنج میبرند. حتما در دوران کودکی خانواده مستبدی داشتهاند و یا حتی مورد آزار و اذیت و تنبیه بدنی از سوی والدین خود قرار گرفتهاند. البته عکس این شرایط هم در حیوانآزار شدن موثر است. به طوری که ممکن است حیوانآزارها دوران کودکی خود را در خانوادهای فرزندسالار گذرانده باشند. خانوادههایی که در همه شرایط تنها خواست و علاقه کودک، محور قرار گرفته است.
نکته پراهمیت در بحث حیوانآزاری این است که شاید هنوز خیلیهایمان نسبت به تعریف حیوانآزاری و مصادیق آن اطلاع کافی نداریم. سپهر سلیمی فعال حقوق حیوانات در گزارش ویدیویی پیش رو ضمن اشاره به تعدادی از این مصادیق حیوانآزاری سعی کرده است تعریفی جامع از این فعل ارائه دهد.
هشدار: این گزارش ویدیویی حاوی صحنههای دلخراش است.
کسی که از بریدن گوش حیوان فیلم میگیرد و پخش میکند بدون شک آنقدر بی رحم است که به انسان هم رحم نخواهد کرد. همه ما با بسیاری حیوانات انسان نما در جامعه سروکار داریم. در محل کار، در حین رانندگی و ...
اینها ممکن است به فرزندشان هم رحم نکنند بعد توقع داشته باشیم که حقوق حیوان را رعایت کنند ؟؟؟؟!!!!
بنابراین راه درازی در پیش است. این دست مقالات و فرهنگ سازیها بدون شک استارت خوبی است. ولی راه درازی در پیش است...
با این حال تا آن زمان یک مشکل بزرگ باید در اسرع وقت حل شود یا به حداقل برسد. آنهم اینکه عده ای از این حیوانات انسان نما از این طریق با روح و روان بقیه هم بازی میکنند. اصلا هدفشان همین است. برای این عده باید اشد مجازات در نظر گرفته شود. بدون کوچکترین اغماضی. فقط اشد مجازات. راه دیگری نیست.
صدای مظلومان و بی پناهان شویم.