پیام مخاطبان؛ فرخ فتحيزاده ناصری- تمام شواهد ميداني نشان ميدهد، متاسفانه تاريخ خطاهاي استراتژيك جريان روشنفكري در ايران دارد تكرار ميشود. هنوز دود اشتباهات روشنفكران اصلاحطلب در فرداي دوم خرداد چشمها را ميسوزاند و خاطره خالي گذاشتن پشت مصدق از يادها نرفته است.
و امروز، فقدان درستانديشي جريانهاي اصلاحي باز دارد كار دستمان ميدهد. عملا، اتمسفر اين روزهاي ايران بوي هر چيزي را ميدهد، جز فضاي پرشور تبليغاتي؛ و با صد افسوس شاهد هستيم، گزينهاي كه ميتواند كاري بكند، در غرقاب فقر كمپين تبليغاتي در حال سوختن است.
پنجرهاي را گشودن، رخ نمودن و طنازي كردن چه نسبتي با وضعيت دلآزرده جو عمومي حاكم دارد؟! تبليغات محافظهكارانه و از راه دور حكايت اخگر انداختن در هيزم تر است. آيا شعله ميكشد؟
درمان درد درماندگي و تسليم، شعله انداختن اميد در عرصه واقعي جامعه است.
شعارها در ايران هميشه كار كرده و كار ميكنند. اما، نه هر شعاري و نه با هر صدايي؟ امروز نياز به شعاري داريم كه با خرج سرمايه در ميان كوچه و بازار و هشتگ "ايران من آباد، ايران من آزاد" از گلوي هويت ايراني صادر شود.
بيهزينه كردني تمام عيار و بي درفش كاوههاي زمانه پيروزي حكايت روياهاي چوپاني است كه مشك دوغ خود را ميخواست تا گله بزرگي كند.
دريغ، روشنفكران ما هزارههاست در خوابند.