هر چند بهای مجلات حرفه‌ای به خاطر تورم بالا رفته اما هنوز هم در قیاس با اقلام دیگر مناسب است و هیچ گزینۀ دیگری نیست که با این قدر هزینه ما را به خلوت اهل فکر و هنر و دنیای خلاقیت های آنان ببرد.

شمارۀ تازۀ ماهنامۀ «تجربه» تصویر دکتر محمد‌رضا شفیعی کدکنی را بر روی جلد دارد و بهانۀ آن 82 ساله شدن استاد محبوبی است که همچنان با جوان‌ها دم‌خور است و بی هیچ مجامله و اغراق، شکوه او درفرهنگ و ادبیات معاصر ایران و در عرصه های آکادمیک، از بخت یاری‌های زیستن در این زمانه است.

پژمان موسوی سردبیر جدید تجربه ضمن روایت یک پیاده روی پاییزی خبر داده استاد هم گرفتار کرونا شده بود و خوش بختانه از آن رسته است. مشکل شفیعی کدکنی با کرونا اما نه به خاطر بیماری خودش که به سبب تعطیل شدن کلاس‌های سه‌شنبه هاست که حس و حال آن به ضرب‌المثل بدل شده و استاد هم دل‌تنگ آن است.

یکی دیگر از موضوعاتی که سردبیر تجربه با دکتر شفیعی در میان گذاشته «امتناع تفکر» است و جالب این که نشریه هنگامی منتشر می‌شود که آرامش دوستدار فیلسوف ایرانی که مدعی بود اول بار بحث امتناع تفکر را او مطرح کرده درگذشته و البته به او اشاره نشده است.

یونس شکرخواه، روزنامه‌نگار پرسابقه و استاد ارتباطات، شرح دل‌دادگی خود به دنیای شفیعی را نوشته و هادی خانیکی دیگر استاد ارتباطات که او نیز خراسانی است به نقل‌قولی از یک خراسانی دیگر دربارۀ این خراسانی پرآوازه پرداخته است. جمله‌ای از اخوان ثالث دربارۀ شفیعی کدکنی: «بودنی دارد چون اوج سرودن، از پُرباری».

سما بابایی که در دورۀ جدید دبیری تحریریه را بر عهده دارد نگاهی انداخته به اشعار استفاده شده از شفیعی کدکنی در موسیقی ایرانی و توصیف خود دربارۀ او را در عنوان نوشته منعکس کرده است: شاعری که آخر ندارد.

چنان‌که گفته شد اما وجه غالب شفیعی کدکنی رابطۀ او با جوانان و کلاس‌های اوست. در روزگاری که دغدغه‌ها دیگر شده و بیشتر سؤال می‌کنند تا از آنان سؤال نپرسند و دانشِ داشته یا نداشته به چالش کشیده نشود شفیعی کدکنی در سه‌شبه‌های پرشور دانشگاه تهران، دانشجویان ایستاده و نشسته و مشتاق را به وجد می‌آورد و شرح این سه‌شنبه ها را نیما ظاهری در این پرونده نوشته است و گزارش خود را باشعر قیصر امین‌پور دربارۀ همین سه‌شنبه‌ها به پایان برده است: راستی باز هم می‌توانم/ بار دیگر از این پله ها/ خسته/ بالا بیایم/ تا تو را/ لحطه ای بی‌تعارف/ روی آن «صندلی های چوبی/ با همان خندۀ بی‌تکلف ببینم؟

تجربه، مجله هنر و ادبیات است اما در سال‌های اخیر وزن ادبیات در آن بیش از سینما بوده و شمارۀ آبان با مطالب سینمایی نشان می‌دهد که می‌خواهند بیشتر به سینما بپردازند و احتمالا باید منتظر پزونده‌هایی دربارۀ سریال‌های شبکۀ نمایش خانگی یا گفت و گویی اختصاصی با اصغر فرهادی به بهانۀ فیلم «قهرمان» هم باشیم.

گفت‌و‌گو با حنانۀ سلطانی نویسندۀ رمان «شاه 1298 تهران، 1350 شیراز» نیز بسیار خواندنی است. نویسنده در این رمان با فرض ترور محمد‌رضا شاه در جریان جشن های 2500 ساله در 50 سال قبل داستان‌پردازی کرده است.

کتابی که به عنوان «رمان ماه» مجله هم معرفی شده است. هم مصاحبه را پیش از خرید و خواندن رمان می توان خواند و با علاقه و آگاهی بیشتر خواند و هم بعد از خواندن آن. بهتر اما این است که هم رمان را بخریم و بخوانیم و هم مجله را و این مصاحبه را بخوانیم!

از ویژگی های تجربه که از مهر ماه و درشمارۀ اول دورۀ جدید هم مشهود بود توجه به وضعیت افغانستان به خصوص با دغدغه های زبان فارسی است تا جایی که احمد طالبی‌نژاد در مطلبی دربارۀ مستند «میراث ماندگار» که به فریدون علاء پرداخته هم گریزی به تخصص چشم پزشکی دکتر عبدالله عبدالله رییس امور اجرایی در دولت ساقط شدۀ کابل زده است.

در یادداشت مدیر مسؤول هم به نکتۀ جالبی دربارۀ برنده نوبل ادبیات 2021 اشاره شده که متفاوت و درخور تأمل است. چرا که عبدالرزاق قُرنح، برنده بریتانیایی- تانرانیایی نوبل ادبیات امسال زنگباری تبار است؛ جزیره ای نیمه خودمختار در شرق آفریقا و زنگبار در فرهنگ ما معادل کل آفریقا هم بوده است.

معرفی مجلات معتبر که دکه های مطبوعات را از تسخیر کامل دخانیات و تنقلات به درآورده اند به قصد نقل بخش های مهم آنها نیست تا خواننده احساس بی نیازی کند و سراغ خرید مجله نرود. تبلیغ از جنس آگهی ها هم نیست.

توصیه به گذران اوقات فراغت و احساس لذت با کمترین هزینه است چرا که هنوز هم با 50 هزار تومان هیچ گزینۀ دیگری نیست که ما را به خلوت خودمان و به خلوت اهل فکر و هنر ببرد. تجربه، مروارید، اندیشه پویا، نگاه نو، زنان امروز، دیلمان، آگاهی نو، تجارت فردا، عصر اندیشه و وزن دنیا و دیگر مجلات را به این قصد معرفی می کنیم. اگر مجال باشد همه را و اگر نه برخی را. نه در مقام گزینش که برای مشارکت مخاطبان در این لذت.