جلال مقامی: همین که سکته کردم، فراموش شدم

چند سال پیش به دلیل سکته مغزی دیگر تعادل سابقم را نداشتم و سال گذشته زمین خوردم و پایم شکست. الان هم با کمک واکر راه می روم.

بیش از دو سال است که خانه نشین شده و دیگر نمی تواند کار کند. جلال مقامی را می گوییم. همان هنرمندی که زمانی او را جادوی صدا می نامیدیم. یادتان آمد؟! او این روزها بیش از هر زمانی دلش گرفته است. اما باز هم در کمال مهربانی و آرامش می گوید: کسی حالم را نمی پرسد؛ البته انتظاری هم ندارم چون همه گرفتار هستند.

جلال مقامی معتقد است از وقتی سکته کرده، فراموش شده است با این حال دوست ندارد از کسی چیزی بخواهد؛ پس این بار ما صدای او می شویم و فریاد می زنیم، آهای آدم ها! جلال مقامی را فراموش کرده اید؟

دوبلور باسابقه کشورمان در گفت و گویی کوتاه با خبرنگار بخش رسانه ایسنا درباره حال عمومی این روزهایش می گوید: خدا را شکر خوبم، ولی دو سال است که هیچ کاری انجام نداده ام و در خانه ام، چون مریض احوالم. دیگر نمی توانم کار کنم. الان بیش از دو سال است که هیچ کاری انجام نداده ام. چند سال پیش به دلیل سکته مغزی دیگر تعادل سابقم را نداشتم و سال گذشته زمین خوردم و پایم شکست. الان هم با کمک واکر راه می روم.

مجری برنامه قدیمی «دیدنی ها» که در کرج زندگی می کند، درباره اینکه آیا خواسته ای از مسوولان دارد؟ خاطرنشان می کند: کسی به دیدنم نمی آید، البته انتظاری هم ندارم، راه دور است و همه گرفتار هستند. خواسته ای ندارم. به هر حال کسی که دو سال کار نکرده طبیعی است که دستش پر نباشد. من نمی خواهم به کسی رو بیندازم و خودم را بشکنم که آهای آدم ها به من کمک کنید. به هر حال قسمت ما هم اینطور بوده و من از هیچکس انتظاری ندارم. ان شاءالله که همه سلامت باشند.

جلال مقامی که ۶۳ سال برای تلویزیون، واحد دوبلاژ و رادیو کار کرده است، تصریح می کند: همین که سکته کردم، فراموش شدم و بعد از مدت ها شما با من تماس گرفتید. آرزوی سلامتی دارم برای همه مردم و همین طور شما؛ ممنونم از اینکه هنوزم به فکر من هستید و حالم را می‌پرسید.

به گزارش ایسنا، جلال مقامی دوبلور، گوینده، مدیر دوبلاژ و بازیگر و مجری باسابقه کشورمان زاده دوم مرداد سال ۱۳۲۰ است. صدای این گوینده پیشکسوت را در آثاری چون «لورنس عربستان» به جای عمر شریف، «شرلوک هولمز»، «هشدار برای کبری ۱۱» به جای سمیر، «جزیره اسرارآمیز» به جای استیون لووات، «خانواده رابینسون» به جای ریچارد توماس، «ارتش سری» به جای مایکل کالور، «محمد رسول الله» به جای نویل جیسون و .... شنیده ایم. او در دهه ۶۰ و ۷۰ با اجرای برنامه «دیدنی ها» به شهرت رسید.