البته برخی از مردم که دستشان تاحدودی به دهانشان می رسد با جوش دادن درهای فولادی و حتی با تعبیه صفحات آهنی پشت شیشه و پنجره خانه شان ، محیط زندگی خود را از گزند شلیک بی امان گلوله های باند های تبهکار حفاظت می کنند.

عصر ایران – مکزیک را شاید بتوان خطرناک ترین کشور دنیا دانست . اگر فیلم های وسترن دهه 1960 و 1970 آمریکا صورتی عینی و واقعی بخشیده شود،به یقین شهرهای شمالی مکزیک و مناطق هم مرز با ایالات متحده یکی از این مناطق است.

تنها دو شهر از 4 شهر خطرناک دنیا در مکزیک و در منطقه نزدیک مرز این کشور با آمریکا قرار دارد . خطرناک ترین شهر دنیا " سیوداد خوارز " شهر شمالی مکزیک است . این شهر بیش از 1 میلیون و چهارصد هزار نفر جمعیت دارد و مرکز مافیای مواد مخدر و درگیری های خونین پلیس و نیروهای امنیتی با باندهای تبهکار قاچاق مواد مخدر است . شایعات زیادی در این شهر درباره ارتباط پشت پرده کشورها و مقامات خارجی در آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی با باندهای تبهکار و مافیای قاچاق مواد مخدر وجود دارد .

در شهر سیوداد خوارز تقریبا تنها نمی توان بیرون رفت به ویژه آنکه اگر از غروب آفتاب گذشته باشد . تقریبا درگیری های همه روزه میان پلیس با گروه های تبهکار و نیز میان گروه های مافیایی رقیب امری متداول است که اگر از بد حادثه و به طور اتفاقی کسی در کانون این درگیری قرار گیرد کشته شدن او تقریبا امری عادی و قطعی است .

آمار کشته شدگان این شهر حتی از عراقی که همه روزه با انفجارهای تروریستی روبروست بیشتر است . بنابه اعلام يک سازمان غير دولتي مکزيکي به نام "شوراي مدني دفاع از امنيت عمومي" در سال 2008 در این شهر به ازاي هر صد هزار نفر جمعيت آن صد و سي مورد قتل گزارش شده است. بر اساس گزارش این نهاد غیر دولتی مکزیک این آمار بیشترین آمار قتل و جنایت در بین شهرهای دنیا است .

پس از این شهر شهر کاراکاس ونزوئلا و نیواورلئان آمریکا قرار دارند که با 96 و 95 مورد قتل در ازای هر صد هزار نفر جمعیت در مکان های دوم و سوم قرار دارند .

این امار در حالی است که شهر بغداد که در سال های اخیر به دلیل انفجارهای تروریستی یکی از ناامن ترین شهرهای دنیا است ، در سال 2008 با 40 مورد کشته در هر صد هزار نفر جزء دهمین کشور خطرناک دنیا قرار گرفته است .

درگیریهای شبانه در شهرسیوداد خوارز ( که مرکز عمده قاچاق کوکایین به آمریکا است ) امری متداول و عادی است و مردم این شهر اگر روزانه و شبانه در شهر گردش کنند تقریبا ممکن نیست که لااقل به یک مورد قتل یا درگیری مسلحانه برخورد نکنند.

باج گیری مسلحانه و پاتوق محله ای باند های تبهکار و حملات محله ای باندها به یکدیگر امری عادی و متداول است و مردم هر محله ای که خلاف کاران و قاچاقچیان آنجا را پاتوق خود کرده اند به هنگام این درگیریها سریعا در خانه خود پناه می گیرند تا از گزند گلوله های شلیک شده در امان بمانند. البته برخی از مردم که دستشان تاحدودی به دهانشان می رسد با جوش دادن درهای فولادی و حتی با تعبیه صفحات آهنی پشت شیشه و پنجره خانه شان ، محیط زندگی خود را از گزند شلیک بی امان گلوله های باند های تبهکار حفاظت می کنند.

فروشگاه های این شهر با تاریکی هوا تعطیل می شوند و اگر فروشگاهی جرات باز بودن داشته باشد برای اطمینان از عدم دستبرد سارقان مسلح باید مامور استخدام شده داشته باشد و یا اینکه صاحب فروشگاه و کارگرانش خود مسلح باشند .

البته فروشگاه های عمده شهر برای اینکه خیال خود را از امنیت شان راحت کنند با یکی از باند ها و شبکه های خلافکار و با جگیر محله توافق می کنند و با پرداخت ماهانه مبلغی قابل توجه مسئولیت حفاظت از فروشگاه خود را به آن باند می سپارند . در این صورت در صورت حمله فرد یا باند دیگر به این فروشگاه ، فرد یا گروه باج گیر خود را موظف می داند تا سارق یا باند سارقین را ( که احتمالا از باندهای تبهکار رقیب در محلات دیگر است ) به سزای عمل خود برسانند.

در این مواقع یک حمله مشابه برق آسا به فروشگاهی که تحت باجگیری باند مقابل است به عنوان یک پاسخ متقابل مورد توجه قرار می گیرد و یا اگر اینکه در دوربین فروشگاه مورد حمله واقع شده چهره فرد یا گروه سارق شناسایی شده باشد سعی می شود انتقام به صورت قتل فرد مهاجم برنامه ریزی شود.

پلیس عموما سعی می کند خود را از تسویه حسابهای گروهی باند های تبهکار دور نگهدارد و وارد بازی خطرناک و رقابت های مهلک گروه های تبهکار نشود . برخی مقامات پلیس حتی تلویحا از درگیری باندهای تبهکار و کشتار متقابل انها به دست همدیگر راضی و خشنودند چرا که در این صورت گروه های تبهکار بادست خود یکدیگر را به قتل رسانده و از جمعیت هم کاسته اند.

البته برخی مقامات پلیس هم خود از اعضای این باندهای تبهکار هستند . این افراد در واقع نفوذی های باندهای تبهکار به درون سازمان پلیس هستند . این افراد عموما وضع مالی خوبی دارند و با توجه به اینکه در هر دو طرف حامیانی قوی دارند از مصونیت آهنینی برخوردارند و درواقع بخشی از قاچاق عمده مواد مخدر با همکاری و مساعدت این پلیس ها به انجام می رسد . .

مهم ترین دلیل ناامنی و خطرناکی شهر " سیوداد خوارز " ، نزدیکی این شهر به مرز مشترک مکزيک و آمريکا و جایی است که در قلب مرکز درگيري هاي شبکه بزرگ قاچاق مواد مخدر به سوي بازار امريکا به عنوان نخستين مشتري کوکائين در جهان است. که سالانه میلیاردها دلار سود نصیب باندهای مافیایی مواد مخدر می کند که در اغلب موارد شرکت ها و کمپانی های تسلیحاتی و دارویی عمده کشورهای غربی ، سیاستمداران و نظامیان فاسد در دیگر کشورهای جهان بخش های عمده این سود را به جیب می زنند.

از ابتدای سال 2008 تا کنون ( اوت 2009 ) و در عرض مدت کمتر از 20 ماه ، 10 هزار نفر در مکزیک بر اثر درگیری ها ی ناشی از مواد مخدر جان باخته اند که این شهر در مرکز و کانون اصلی این درگیری ها بوده است .