لی نصیریان در مراسم رونمایی از کتاب جمشید مشایخی لحظه کوتاهی بغض کرد و گریست و ادامه داد: آفرینش هنر این مرد در همان نقش کوتاهش در فیلم "گاو" بود و در نقش خود تعمق داشت. مشایخی از نوادر کار ما بود.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موزه سینما، مراسم رونمایی از کتاب زنده یاد «جمشید مشایخی، در گفتگو با زاون قوکاسیان و ویدا مشایخی» عصر روز گذشته یکشنبه ۸ اسفندماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم بابک شادلو که اجرای برنامه را برعهده داشت،گفت: امروز زمانی فراهم شده تا یادی از زنده یاد جشمید مشایخی کنیم که با۶ دهه فعالیت هنری برای ما و سه نسل نقشهای ماندگار برجای گذاشته است و فیلمهایی مانند «آسمان بیستاره»،«سرب»،«شمعی در باد»، «رفقای خوب»و سریال «امام علی(ع)» نمونههای کوچکی از هنرمندی این شخصیت است.
پس از آن فتو کلیپ کوتاهی از زندگی جمشید مشایخی که شامل عکسهای کودکی و نوجوانی و دورههای مختلف زندگی او و فیلمهایی که در آن ایفای نقش کرده بود، نمایش داده شد.
مشایخی چهرهای داشت که یادآور صلح، انسانیت و آشتی بود
در ادامه علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون به عنوان یکی از دوستان نزدیک زندهیاد مشایخی و کسی که کارگردان اولین نمایش او بود، گفت: سرمایه ما عشق است که انسان در دنیا با آن زندگی میکند، میچرخد و میرود. در سال ۱۳۳۶ هنرهای زیبای کشور که بعدها به وزارت فرهنگ و هنرنام گذاری شد، ادارهای از کل ادارات فرهنگ بود. هنرهای زیبا انواع موسیقی سنتی، زریبافی و نقاشی داشت که مدیر این بخشها افرادی بزرگ، خدمتگذار و معروف بودند.
وی افزود:ما در سالهای ۱۳۳۵ پیش از آنکه هنرهای زیبا به فکر داشتن بخش تئاتر بی افتد با عباس جوانمرد،جعفر والی،بیژن مفید،فهیمه راستکار و...در خانه سرکیسیان با تئاترمدرن آشنا شدیم و تمرین میکردیم. بعد از آن مرکز هنرهای زیبا به فکر افتاد که بخش تئاتر داشته باشد و هنرکده هنرهای دراماتیک داشته باشد که ریاست آن بر عهده دکتر مهدی فروغ قرار گرفت.
نصیریان با اشاره به اهمیت بزرگداشت بزرگان عرصه هنر و سینما یادآور شد:چه خوب است که امروز از بزرگان عرصه تئاتر یاد میکنم کسانی که به تئاتر ایران بسیار خدمت کردند. یکی از کسانی که با او در اداره هنرهای زیبا آشنا شدم، جمشید مشایخی بود، او در کادر اداری اداره هنرهای زیبا بود و ما نمیدانستیم بازیگری میداند. یکی از کارهایی که دکتر فروغ انجام داد این بود که ترتیب برنامه تلویزیونی هفتگی را داد که چند سال ادامه داشت و این کارهای تلویزیونی دو حُسن بزرگ داشت؛ یکی اینکه امکان کار و تمرین کردن برای ما فراهم شد و دوم اینکه باعث شد مردم و جامعه ما را بشناسند و یکی از چهرههایی که شناخته شد جمشید مشایخی بود که وقتی تئاتر سنگلج راه افتاد، مردم بلیت خریدند و از ما بسیار استقبال کردند.
وی ادامه داد: من چهره جمشید مشایخی را بسیار دوست داشتم، چه اوایل جوانی و چه در میانسالی چهرهای مطلوب و دوست داشتنی داشت، چهرهای که یادآور صلح، انسانیت و آشتی بود. از او پرسیدم دوست داری نقشی در نمایشنامه من بازی کنی؟ او قبول کرد و فهمیدیم که با مبانی تئاتر آشناست. تجربههای همکاری ما ادامه داشت تا به قول پرویز پرستویی پنج تن ( زنده یادها انتظامی، رشیدی، مشایخی، کشاورز و من)تشکیل شد.
نصیریان با بیان اینکه جمشید مشایخی به دانشکده هنرهای دارماتیک میرفت،گفت:کارهای آکادمیک را نفی نمیکنم ولی مدرسه و دانشکده، بازیگر و کارگردان و هنرمند نمیسازد،بلکه فقط هدایت میکنند. آنچه که هنرآفرین است خود انسان با طبیعت ذاتی خود است.مثلا ساز زدن وسیله دارد که باید یاد گرفت ولی بازیگری با خود انسان با امکانات جسمی و روانی و فکری و فرهنگی است. کسی که به حافظ عشق دارد یعنی هنرآفرین است و مشایخی این گونه بود.واقعا او از عشقی که خداوند بر آدم داده است برخوردار بود. استعداد مشایخی را در فیلم «گاو» دیدهاید، با این که نقش زیادی نداشت ولی در همان کوتاهی نقش بسیار تاثیرگذار بود.
در ادامه نصیریان لحظه کوتاهی بغض کرد و گریست و ادامه داد: آفرینش هنر این مرد در همان نقش کوتاهش در فیلم گاو بود و در نقش خود تعمق داشت. مشایخی از نوادر کار ما بود و در بسیاری از کارهای تلویزیون و تئاترهای سنگلج همراه ما بود و در اداره هنرهای دراماتیک کشف شد. من بسیار خوشحالم که فرزندان گرامی زنده یاد جمشید مشایخی در این مراسم حضور دارند و همت کردند که کتابی درباره او منتشر شد، این کار بسیار بجاست. آرزوی آمرزش و مغفرت برای این هنرمند دارم، تا کارهای ایشان دیده می شود،نام ایشان نیز زنده است.