روزنامه اسراییلی "جزوالم پست" نوشت، تشدید تنش بین مسکو- تل آویو بر سر جنگ اوکراین ممکن است به تحکیم بیشتر موقعیت ایران در سوریه بینجامد.
به گزارش عصرایران، این روزنامه اسراییلی با انتشار گزارشی از تشدید تنش اخیر بین روسیه و اسراییل نوشت:
با تنش های جدید بین اسراییل و روسیه بر سر جنگ در اوکراین، اسراییل ممکن است از آزادی عمل سابق علیه سوریه برخوردار نباشد.
اسراییل و روسیه از زمانی که مسکو در جنگ داخلی سوریه در سال 2015 مداخله کرد، تفاهم دوستانه ای در مورد سوریه داشته اند. در زمان نخست وزیر سابق "بنیامین نتانیاهو"، روابط دو طرف به روشی پیچیده و محتاطانه در سوریه مدیریت می شد.
این بدان معنا نیست که مدیریت نتانیاهو در موضوع روسیه همیشه کارساز بوده است، بلکه انتقادات مسکو از اقدامات اسراییل در سوریه وجود داشت، اما با این وجود این روابط ادامه یافت.
ولی با تنشهای جدید بین اسراییل و روسیه بر سر جنگ در اوکراین و اظهارات تحریکآمیز وزیر خارجه روسیه، این پرسش وجود دارد که آیا تشدید این تنش ها می تواند پیامدهایی برای روابط گستردهتر دو کشور در دیگر حوزه ها وجود داشته باشد یا خیر؟
دولت کنونی اسراییل تلاش کرده است تا توافقی نانوشته با روسیه در سوریه داشته باشد؛ بدین معنا که روسیه از رژیم سوریه حمایت می کند در حالی که همزمان اسراییل علیه نفوذ ایران عمل می کند. طی سال های گذشته در چارچوب این تفاهم، حملات هوایی برای هدف قرار دادن مواضع ایران در سوریه از سوی اسراییل ادامه داشته است.
با این حال، گزارشهای قبلی در جروزالم پست نشان میدهد که از دست دادن تدابیر امنیتی موجود با روسها در سوریه می تواند به یک مشکل استراتژیک برای ارتش اسراییل تبدیل شود؛ زیرا اورشلیم بر سر جنگ اوکراین جانب غرب را نگه داشته و از روسیه دورتر شده است.
معنای این کار برای کارزار موسوم به "جنگ بین جنگها" این است که اسراییل ممکن است ناگهان به پیچیدگی هایی در عملیات های خود علیه ایران در سوریه مواجه شود. در این راستا چند سناریو وجود دارد:
سناریوی نخست این است که همه چیز ثابت بماند. روسیه و اسراییل سوریه را یک پرونده جدا از اوکراین می بینند و می توانند روی آن کار کنند و در حالی که آنها ممکن است دیدگاه مشابهی در مورد مناقشه اوکراین نداشته باشند، ممکن است در جاهای دیگر مانند سوریه دارای منافع مشترک باشند.
روسیه خواهان روابط خوب با اسراییل است و ممکن است بخواهد به همکاری های خود با اسراییل در دیگر حوزه ها ادامه دهد.
مسکو معمولا دوست ندارد روابطی را که سالها روی آن کار کرده است، کنار بگذارد. این کشور همچنین در اوکراین با موانعی روبرو است و خواهان تنش بر سر سوریه نیست. این بدان معناست که ممکن است انگیزه این کشور برای عدم تغییر موضع خود در قبال سوریه باشد.
سناریوی دوم این است که روسیه دیدگاه خود را درباره نقش ایران در سوریه تغییر دهد. این احساس وجود دارد که تهران و مسکو سوریه را یکسان نمی بینند. ایران خواهان یک رژیم ضعیف در سوریه است تا بتواند سوریه را با سلاح و شبه نظامیان طرفدار به خود پُر کند؛ در حالی که روسیه خواهان یک رژیم قوی تر و سوریه ای با ثبات است.
در حالی که هر دوی آنها (روسیه و ایران) خواهان خروج آمریکا از سوریه هستند، روسیه می خواهد این موضوع را مدیریت کند زیرا می خواهد به آرامی و به تدریج قدرت رژیم اسد را افزایش دهد. ایران می خواهد تمام خلاء قدرت را با شبه نظامیان خود پُر کند و سوریه را در مجموعه کشورهای اقمار خود نگه دارد. ایران زمانی پیروز می شود که سوریه ضعیف تر باشد. روسیه زمانی برنده می شود که سوریه قوی تر باشد.
مسکو می تواند دیدگاه خود را کمی تغییر دهد و جمهوری اسلامی را به آزادی عمل بیشتر در بخش هایی از سوریه تشویق کند. این امر ممکن است به ایرانیها اجازه دهد تا موشکهای بیشتری را به آنجا منتقل کنند و پایگاه نظامی امام علی را توسعه دهند، که به نظر میرسد ایران در سال گذشته از آن استفاده زیادی نکرده است.
همچنین روسیه ممکن است به استقرار پدافند هوایی ایران ( مانند سامانه سوم خرداد) در پایگاه هوایی T-4 سوریه کمک کند یا حتی به ایران یک چک سفید بدهد تا نزدیکتر به پایگاه هوایی "حمیمیم" در شمال، جایی که روسیه نیرو دارد، عمل کند.
بازدید مقامات نظامی ایران از وضعیت جنگ داخلی در استان حلب سوریه در اکتبر 2017/ آسوشیتدپرس
سناریوی سوم این است که روسیه می تواند به پدافند هوایی سوریه کمک کند. ظاهرا پس از حادثه ای که در آن سوریه یک هواپیمای روسی را سرنگون کرد، مسکو سامانه دفاع ضدهوایی اس-300 را در اختیار سوریه قرار داد. سوریه این هواپیما را در سال 2018 به قصد شلیک به سمت هواپیماهای جنگی اسراییل در نزدیکی لاذقیه سرنگون کرد. کرملین می تواند اطلاعات بیشتری به دمشق بدهد یا اطلاعات و کمک های بیشتر راداری در اختیار دولت دمشق قرار دهد.
نشریه آمریکایی"فوربس" سال گذشته گزارش داد که مسکو ممکن است کمک بیشتری به رژیم سوریه برای رهگیری موشک های اسراییلی کند. بر اساس گزارش ها در ماه ژانویه (دی ماه 1400) امسال، روسیه گشت زنی مشترک با سوریه را در نزدیکی بلندی های جولان آغاز کرد. مسکو می تواند شروع به افزایش همه این فعالیت ها کند و وضعیت اسراییل را در سوریه پیچیده تر کند.
روسیه همچنین می تواند نشت اطلاعات و اشتراک گذاری اطلاعات اسراییل را افزایش دهد.
روزنامه "یدیوت آحرنوت" اسراییل در نوامبر 2019 گزارش داد که مسکو جزییاتی از عملیات هوایی اسراییل بر فراز اردن را فاش کرده بود.
مسکو می تواند تلاش کند اسراییل را در مورد عملیات در سوریه تحت فشار بیشتری قرار دهد و همچنین می تواند لفاظی های خود را در محکومیت دولت یهودی در سازمان ملل و دیگر مجامع افزایش دهد.
روسیه همچنین می تواند فراتر رفته و فروش تسلیحات به ایران یا فروش بیشتر به رژیم سوریه را آغاز کند. در نهایت، مسکو حتی می تواند کمک به رژیم سوریه در مقابله با حملات هوایی اسراییل را آغاز کند.
اینها سناریوهای اصلی هستند که ممکن است در صورت احساس نیاز مسکو به تنبیه اسراییل می تواند در دستور کار مقامات کرملین قرار گیرد.
مسکو احساس می کند که دولت کنونی اسراییل به غرب و دولت بایدن نزدیک تر است. اما همچنین به خوبی درک می کند که ممکن است اوضاع در اورشلیم تغییر کند و یک دولت جدید به قدرت برسد.