عصر ایران؛ جعفر محمدی - رئیس جمهور سودان جنوبی، در مراسم افتتاح یک جاده و هنگام نواخته شده سرود ملی کشورش، دچار بی اختیاری ادرار شده و شلوارش را خیس کرده است.
حالا 6 خبرنگار را در آن کشور فلک زده گرفته و به فلک بسته اند که چرا این تصویر را منتشر کردید. اتحادیه روزنامه نگاران سودان جنوبی هم بیانیه داده و خواستار آزادی فوری همکاران شان شده است ولی بیچاره ها هنوز در زندان هستند و دارند تاوان ادرار بی موقع رئیس جمهوری را می دهند که حتی نمی تواند خودش را نگه دارد ولی همچنان اصرار دارد که پرزیدنت کشوری با 13 میلیون جمعیت باشد.
رئیس جمهور سودان جنوبی با کلاه کابوی معروفش که از جرج بوش هدیه گرفته است و آن را همهجا بر سر دارد
این ماجرا، به طرز سمبلیکی حال و روز روزنامه نگاران در بسیاری از کشورها را نشان می دهد که مقامات خرابکاری می کنند و روزنامه نگارانی که واقعیت ها را بازتاب داده اند به اتهام و بلکه به جرم خرابکاری هزینه می دهند.
حالا نمی دانم در سودان جنوبی چه برچسبی به آن خبرنگاران بی نوا زده اند، سیاه نمایی؟ تبلیغ علیه دولت یا توهین به رئیس جمهور؟ شاید هم الان دارند توجیه می شوند به این که چگونه با سرویس های اطلاعاتی خارجی همکاری می کرده اند و ای بسا چند نفر را هم گرفته اند که بعد از چند روز بازجویی، مُقُر آمده اند که درست قبل از مراسم، در آب میوه آقای رئیس جمهور، قرص ادرار آور ریخته اند تا آبروی پیرمرد رنجور را ببرند... هر چه هست، این عکس بعد از دستگیری خبرنگاران منتشر کننده، بیش از حد نمادین شده است و یک دنیا حرف با خود یدک می کشد.
فیلم: سودان جنوبی؛ رئیس جمهور خودش را خیس کرد
*بعد از تحریر:
"عکس با مکث" ها را معمولاً دوست و همکارم فرهیخته ام، آقای مهرداد خدیر می نویسند؛ نصف شبی چشم شان را دور دیدم و عجالتاً این یکی را من نوشتم که بدجور روی مخ بود و الا سرقفلی این بخش به نام ایشان است و شخصاً حظ می برم از قلم شیوایشان.
از اینگونه موارد در کشور خودمون فراوان داریم که به جای فرد خاطی و فاسد ، افشاگر را محاکمه کرده اند
مطمئنا آقای خدیر هم از این نوشتۀ «نیمهشبی» شما راضیاند.
البته همین سوژه را اگر ایشان می نوشت، حتماً طولانی تر می شد و چند تا ارجاع تاریخی یا سینمایی یا شعر شاملویی هم میداشت!