مجسمه‌های بی‌نظیری که سازنده‌اش انسان نیست (+عکس)

اخیرا یک استارت‌آپ ایتالیایی به نام «Robotor» ماشینی اختراع کرده است که تقریبا حکاکی بی نظیری بر روی مرمر کارارا انجام می‌دهد و شاهکارهای شگفت انگیزی خلق می‌کند و به خوبی ابزارهای پیشین صنعت مجسمه‌سازی در دوره رنسانس است.

ایسنا نوشت: یک استارت آپ ایتالیایی رباتی اختراع کرده است که مانند «میکل‌آنژ» نقاش، پیکرتراش و معمار نامی ایتالیایی، مجسمه‌هایی از سنگ مرمر می‌سازد.

ما در حال ورود به عصر جدیدی از مجسمه‌سازی هستیم که در آن دیگر مجسمه‌ها از سنگ‌های شکسته، اسکنه‌ها و گرد و خاک تشکیل نمی‌شود و با پا نهادن فناوری در حوزه مجسمه سازی شاهد حضور گسترده فناوری اسکن، ابر نقاط و طراحی در این حوزه خواهیم بود.

اسکنه یا مغار ابزاری فلزی از جنس استیل یا فولاد است که درودگران به منظور تزیین، چوب را به وسیله آن تراش می‌دهند. اَبْر نقاط'(Cloud of Points) مجموعه‌ای از راس‌ها در سامانه مختصات سه‌بعدی است. ابر نقاط مجموعه سه‌بعدی از نقاط است که خصوصیات سطح خارجی یک شی را توصیف می‌کنند. این نقاط از آنالیز محیط پیرامون شی و جمع آوری اطلاعات از شکل ظاهری آن به کمک یک اسکنر سه بعدی به دست می‌آیند.

مجسمه‌های بی‌نظیری که سازنده‌اش انسان نیست / عکس

به گزارش سی‌بی‌اس نیوز، «جاکومو ماساری»، بنیان‌گذار Robotor، اظهار کرده که مجسمه‌های مرمری او که با ربات ساخته شده است، تقریباً به خوبی مجسمه‌های ساخته شده توسط انسان هستند.

ماساری البته استدلال کرد که فناوری ربات کار انسان را نمی‌دزدد، بلکه فقط آن را بهبود می‌بخشد.

آخرین ربات مجسمه ساز Robotor که "۱L" نام دارد، با قد ۱۳ فوتی، یک ربات غول پیکر از آلیاژ روی است که قادر است روز و شب با دقت بر روی یک تخته سنگ مرمر حکاکی کند.

این شرکت ادعا می‌کند که این فناوری چیزی انقلابی نیست. زیرا ما در حال ورود به عصر جدیدی از مجسمه‌سازی هستیم که در آن دیگر مجسمه‌ها از سنگ‌های شکسته، اسکنه‌ها و گرد و خاک تشکیل نمی‌شود و با پا نهادن فناوری در حوزه مجسمه سازی شاهد حضور گسترده فناوری اسکن، ابر نقاط و طراحی در این حوزه خواهیم بود. جای تعجب نیست که همه از تصاحب این صنعت توسط ربات‌ها راضی نیستند و استدلال می‌کنند که ممکن است چیزی مهم در فرآیند مدرن‌سازی فرآیندها با فناوری‌های جدید از بین برود.

«لورنزو کالسینای»، مجسمه‌ساز کلیسای جامع فلورانس، به سی‌بی‌اس گفت: ما در خطر فراموشی نحوه کار با دست‌هایمان هستیم. امیدوارم این فوت و فن و دانش خاص همیشه باقی بماند، اگرچه هرچه بیشتر جلو برویم، حفظ آن دشوارتر خواهد بود.