روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با اشاره به ایجاد محدودیت برای نخبگان نوشت: محدود ساختن نخبگان توسط حکومتها معمولاً تا زمانی است که آنان در قید حیات هستند و بعد از وفاتشان صاحبان قدرت تلاش میکنند به نحوی آنها را به نفع خود مصادره کنند و یا لااقل کاری به آنها نداشته باشند.
در کشور ما حتی این روش نیز در حال منسوخ شدن است. در اینجا عدهای تلاش میکنند بزرگان مورد توجه مردم را حتی بعد از مرگشان نیز زیر غبار فراموشی پنهان کنند و یا با توسل به ابزارهائی برای کوچک جلوه دادن آنها با هرچه در توان دارند به میدان بیایند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی نمونه بارز نخبگانی است که در کشور ما در 20 سال آخر عمر مهجور ماند و بعد از رحلت نیز تلاش عجیبی برای کوبیدن و کوچک جلوه دادن او صورت میگیرد. کسانی که از نزدیک با آیتالله هاشمی رفسنجانی آشنا بودند میدانند که ایشان علاوه بر اینکه انسان فوقالعادهای در زمینههای مختلف از جمله مدیریت بود، برای اعتلای ایران و نظام جمهوری اسلامی از همه چیز خود گذشت و تمام بیمهریها و جفاها را به جان خرید تا ملت ایران سربلند باشد.
کارنامه او در تمام دوران مسئولیتهایش نشان میدهد او برای عمران و آبادانی ایران گامهای بلندی برداشت و اگر مجال مییافت زمینههای بسیاری از مشکلاتی که اکنون به آنها مبتلا هستیم را نیز برطرف میساخت. ما باید در تکریم چنین انسان بزرگی نهایت تلاش را به عمل آوریم ولی متأسفانه عدهای تصور میکنند با توسل به ابزار کوچک جلوه دادن او میتوانند افراد مورد نظر خود را بزرگ کنند.
بودجه کلانی خرج میکنند، وقت و نیروی زیادی صرف میکنند و از اعتبار نهادهای حکومتی وام میگیرند تا خاطرات برجای مانده از شناسنامه انقلاب را که سند افتخار است مخدوش جلوه دهند غافل از اینکه با این کارها آثار او ماندگارتر میشود و این جماعت روزی به این واقعیت خواهند رسید که با بزرگمنش بودن میتوان بزرگ شد نه با نادیده گرفتن بزرگی بزرگان.