صدای این ارگ دریایی که ریتم امواج دریا را به موسیقی تبدیل می‌کند را بشنوید(+فایل صوتی)

عصر ایران-  تصور کنید در حال قدم زدن در امتداد دریای زیبای آدریاتیک هستید، آرام روی یک مجموعه پله‌های سنگی سفید قدم برمی‌دارید، در حالی که نسیم خنکی از کنارتان می‌گذرد. در پله‌ها، ۳۵ لوله ساخته شده است که در زیر سنگ مرمر پله های اسکله تعبیه شده‌اند.

هر سری از پله ها دارای ۵ لوله هستند که توسط کانال های باریک به یکدیگر متصل هستند و کاملا در ارتباط با امواج دریا و باد کار می‌کنند. هنگامی که امواج به پله‌ها برخورد می‌کنند، هوا را از طریق لوله‌ها فرستاده و از سوراخ‌های سوت مانند در سطح بالایی خارج می‌کنند و در نتیجه یک هارمونی موسیقایی هماهنگ و کاملاً تصادفی ایجاد می‌کنند.

اما شما نمی‌توانید ببینید چه مکانیزمی در زیر پله ها در جریان است. چشمانتان را می‌بندید و تنها چیزی که می‌شنوید، آهنگی است که هیچ وقت چیزی شبیه آن را نشنیده اید، کاملاً منحصربه‌فرد و متناسب با حرکت دقیق دریا در آن لحظه.

این صدا را گوش کنید؛ این صدایی است که در یک لحظه خاص، در یک روز خاص شنیده می‌شد. در هر روز دیگری، ممکن است کاملاً متفاوت باشد.

واقعاً شگفت‌انگیز است، نه؟

ارگ دریایی یا Morske Orgulje، یک معجزه معماری است که برای احیای یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان طراحی شده است. زادار، شهر ۳,۰۰۰ ساله در ساحل کرواسی، در جنگ جهانی دوم تقریباً کاملاً ویران شد و بسیاری از نشانه‌های باستانی آن برای همیشه از بین رفتند.

سال‌ها پس از بازسازی‌ای که شامل سازه‌های بتنی سادهٔ زیادی بود، معمار اهل کرواسی نیکولا باشیچ، مسئول آن شد تا کمی شادی را به ساحل بازگرداند. در همین زمان بود که ایده‌‌ی ارگ دریایی به ذهن او رسید.

بی‌شک او از هیدرولیس (hydraulis) الهام گرفته بود: ابزار کوچکی که توسط یونانیان باستان ساخته شده بود و از آب برای فرستادن هوا از طریق لوله‌های تنظیم‌شده استفاده می‌کرد یا حتی ارگ موجی در سانفرانسیسکو: مجموعه‌ای از لوله‌های خمیده که در دهه ۱۹۸۰ ساخته شده بود تا اصوات اقیانوس آرام را تقویت می‌کرد.

نیکولا باشیچ با این ساز توانست یک جاذبه‌ی گردشگری برای شهر ایجاد کند که نه تنها برای گردشگران جذاب است، بلکه ساکنین منطقه نیز بسیار به این ساز دلنشین عشق می‌ورزند. ساز ساحلی شهر زادار جایی است که شهروندان می‌توانند بر روی آن بنشینند و در کمال آرامش به موسیقی گوش نواز طبیعت گوش فرا دهند و غروب خورشید را تماشا کنند.

ساز ساحلی باشیچ از آپریل سال ۲۰۰۵ برای استفاده‌ی عموم ممکن شد و در سال ۲۰۰۶ نیز جایزه‌ی طراحی فضا های عمومی شهری اروپا را نیز کسب کرد.

منبع: روزیاتو

غذای روستایی در ایران؛ پخت یک غذای محلی با گوشت بره (فیلم)

تماشاخانه

ژاله علو ؛ صدایی که جاودانه شد / مادر همیشه مهربان سینما و خاطره‌ای که فراموش نمی‌شود (فیلم)

یاغیان خراسان دوباره سربرآورده‌اند/ دزد ، یاغی یا سردار؟ اسنادی متعلق به بیش از نیم قرن پیش چه اطلاعاتی از ژاندارمری قوچان می‌دهند/ آن‌ها چرا دستگیر شده بودند (فیلم)

فیلم های دیگر