روزنامه کریستین ساینسمانیتور نوشت: اسرائیل بارها بر این ادعا تاکید کرده که قصد دارد حماس را شکست دهد و پس از نابودی این گروه غزه را ترک کند اما اگر این اتفاق روی دهد، چه کسی جای خالی حماس را پر خواهد کرد؟!
به گزارش شفقنا از روزنامه کریستین ساینسمانیتور؛ اسرائیل بعد از تحمل بدترین حمله تاریخ 75 ساله خود به شهروندانش همان وعده باراک اوباما را میدهد: نابودی حماس- سازمان پیکارجوی فلسطینی که بر نوار غزه حکومت میکند و خواهان نابودی اسرائیل است.
اما پرسشهایی درباره امکانپذیری نابودی حماس و ایدئولوژی آن- و همچنین در مورد مسائل اخلاقی ناشی از بهای گزافی که غیرنظامیان هر دو طرف برای پیروزی در جنگ خواهند پرداخت- مطرح میشود.
جاناتان شانزر معاون ارشد تحقیقات در بنیاد دفاع از دموکراسیها میگوید: «اسرائیل قصد دارد کار آمریکا در مقابله با القاعده و داعش را در مقابل حماس تکرار کند. در آن زمان آمریکا توانست این گروهها را به شدت ضعیف کند. حالا هم در ظاهر بعید است حماس از این وضعیت جان سالم به در ببرد یا حداقل نزدیک به قدرت سابق خود شود ولی این به معنای این نیست که مسئله ناسیونالیسم فلسطین هم حل شده است. نه، این معضل باقی مانده و از بین نخواهد رفت».
هشدارهای بایدن
سنگینی معضلات اخلاقی جنگ یکی از عوامل اصلی سفر فوقالعاده جو بایدن به اسرائیل در روزهای اول جنگ بود.
بایدن [در آن زمان] در حالی که حمایت کامل آمریکا از اسرائیل را اعلام میکرد و دستور نمایش قدرت- برای دور نگه داشتن متحدین حماس از درگیری را- میداد، سعی کرد به اسرائیل به عنوان یکی از نزدیکترین متحدان آمریکا هشدار دهد اشتباهاتی را که ایالات متحده در واکنش به حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر مرتکب شد، تکرار نکند.
به خصوص که مشخص بود اسرائیل با احتمالات بسیار ترسناکتری نسبت به آمریکا و متحدانش- در برابر داعش- مواجه خواهد بود؛ بیشتر به این دلیل که حماس یک گروه افراطی معمولی نیست، بلکه یک سازمان حکومتی مستقر است که از نوعی ناسیونالیسم فلسطینی حمایت میکند که قطعاً با تغییر رژیم در غزه از بین نخواهد رفت.
برای همین هم هست که شماری از کهنهسربازان ارتش اسرائیل و تحلیلگران قدیمی مناقشه اسرائیل و فلسطین پیش از جنگ پیشبینی میکردند تهاجم زمینی اسرائیل به غزه اگر چه ممکن است حماس را سرنگون کند و بسیاری از دستگاههای نظامی آن را نابود کند؛ ولی در عین حال باعث کشته شدن هزاران نفر از ساکنان غزه خواهد شد و بسیاری از زیرساختهای فیزیکی این منطقه پرجمعیت را نیز نابود خواهد کرد.
موضوعی که نه تنها سمپاتی بیشتری برای بقایای حماس به بار خواهد آورد، بلکه بعد از پایان حمله، اسرائیل و جامعه بینالمللی را با این سوال دلهرهآور مواجه خواهد کرد که چه کسی قرار است 2.2 میلیون نفری را که از سال 2007 تحت حکومت حماس بودهاند، اداره کند.
سرلشکر بازنشسته گادی شمنی- فرمانده نیروهای دفاعی اسرائیل در غزه در اوایل دهه 2000- میگوید: «البته هدف نابودی حماس فقط به هزینهای بستگی دارد که اسرائیل حاضر است برای رسیدن به آن بپردازد. در واقع بعد از اتفاقات هفتم اکتبر، برای اسرائیل چاره دیگری وجود نداشت. با این حال به خوبی مشخص است که این جنگ کوتاه نخواهد بود و از غزه هم چیزی بیش از انبوهی از آوار به جای نخواهد ماند. در مورد حماس هم حتی اگر تمام رهبری حماس کشته یا دستگیر شوند و تولید تسلیحات برای استفاده این گروه نیز کاملاً از بین برود، باز هم نمیتوان حامیان حماس را به صفر رساند و حتی ممکن است پس از جنگ، این گروه حامیان بیشتری نیز داشته باشد».