خبرنگاران در غزه ؛ وقتی مرگ خبرنگار، خبر می شود / اگر در حمله موشکی نمیریم از گرسنگی می میریم

 به هر آمبولانسی که می رسد نگاه می کند شاید یکی از خانواده اش آنجا باشد. 

به گزارش عصرایران، سایت شبکه الجزیره به وضعیت خبرنگاران در منطقه غزه زیر سایه جنگ اسراییل پرداخته است. خبرنگارانی که همزمان با پوشش خبری جنگ، خود در معرض اتفاقات و حوادث مختلفی هستند.

خانم " وفا ابوحجاج" خبرنگار مستقل 40 ساله هر وقت آمبولانس به بیمارستان شهدای الاقصی می رسد برای چند لحظه نفسش در سینه حبس می شود.

بیمارستان شهدای الاقصی تنها مرکز درمانی فعال در بخش مرکزی منطقه غزه است. او با خود می گوید آیا این بار یکی از خانواده و دوستان من در آمبولانس است؟

وقتی می بیند در آمبولانس هیچ کدام از اعضای خانواده یا دوستان و نزدیکانش نیست نفس راحتی می کشد اما این نفس راحت، کوتاه مدت است زیرا شبح مرگ هر لحظه او را دنبال می کند.

وی می گوید: وضعیت جنازه کودکانی که به بیمارستان می رسند فاجعه بار است حتی سنگ هم برای آنها گریه می کند.

این خبرنگار ادامه داد: وضعیت روحی ما بسیار بد است. خسته ایم. نمی توانیم چیزی را تحمل کنیم. در بحران و ترس زندگی می کنیم. امیدواریم هر شب به خیر بگذرد بدون اینکه خبر بدی بشنویم. همیشه نگرانیم.

خانم "رنا الصباغ" برای سایت "فلسطینیات" که در کرانه باختری فعال است خبر و گزارش می فرستد. او علاوه بر این برای رسانه دیگری در ترکیه هم گزارش و خبر ارسال می کند.

با آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه، رنا ابتدا ازمحل بیمارستان الشفا در شهر غزه، خبر و گزارش ارسال کرد.سپس به همراه خانواده اش مجبور شد شهر غزه را ترک کند یعنی از شمال به مرکز منطقه غزه جابجا شود.

حجم بیشتری از فعالیت رسانه ای رنا بر مستند سازی مجروحان و کشته هایی است که به بیمارستان می رسند. مصاحبه با راننده خودروهای امدادی و آمبولانس ها برای شناخت  جزئیات تخریب ها و آسیب ها به شهر و افراد بخش مهمی از کار اوست زیرا این رانندگان به دلیل شغلی که دارند به سرعت به مناطق آسیب دیده و بمباران شده می رسند.

وقتی خانه این خبرنگار در بمباران اسرائیل تخریب شد لپ تاپ و موبایلش هم به شدت آسیب دید. او از این ابزارها برای تهیه و ارسال گزارش های خود استفاده می کرد. حالا از گوشی قدیمی خودش استفاده می کند البته عکس و فیلم هایی که می گیرد کیفیت بالایی ندارد.
رنا به دنبال کسب کمکی است تا بتواند گوشی و لپ تاپ جدیدی تهیه کند.

او درباره سختی زندگی در بیمارستان به همراه شمار زیادی از آوارگان و پناهجویان می گوید: الان صدها زن و کودک که بمباران اسرائیل خانه آنها را تخریب کرده در بیمارستان زندگی می کنند. 

او در حیاط بیمارستان به همراه 5 همکار دیگرش در یک چادر هستند و در کنار هم کار می کنند. تنها 3 پتو دارند. همکاران او شب ها به خانه شان برمی گردند. با این حال وضعیت او از دهها هزار نفر دیگر که از خانه های خود آواره شدند بهتر است. آنهایی که بدون چادر یا پتو یا محافظی روی زمین می خوابند.

وی ادامه داد هر شب قبل از خوابیدن امیدواریم خانواده و دوستان مان طلوع صبح فردا را ببینند. 
وقتی باران می بارد وضعیت بد بیمارستان و آوارگان ساکن آن، بدتر می شود.

از زمان آغاز جنگ ، رنا 8 کیلوگرم از وزن خود را از دست داد. اگر خوش شانس باشد روزانه فقط می تواند یک وعده غذا بخورد. قیمت مواد غذایی به دلیل توقف ورود غذا و سختی جابجایی چند برابر شده است. 

انجمن صنفی روزنامه نگاران فلسطین گفته است حدود 1400 خبرنگار وروزنامه نگار در غزه جنگ در این منطقه را پوشش می دهند. 1200 نفر از این افراد اعضای انجمن هستند. خبرنگاران آزاد در غزه 150 نفر و 150 نفر دیگر از خبرنگاران هم نزدیک به حماس هستند.

اسرائیل مانع از ورود خبرنگاران خارجی به غزه شد. تعداد اندکی از خبرنگاران خارجی به همراه ارتش اسرائیل وارد غزه شدند. این یعنی پوشش خبری جنگ در غزه بر عهده خبرنگاران فلسطینی است که آواره شدند و خانه هایشان خراب شد.

خبرنگاران در غزه هم مثل همه 2.3 میلیون نفر دیگر ساکن در این منطقه کوچک، به دنبال آب سالم ، مکانی برای خواب ، دستشویی، برق برای شارژ گوشی و لپ تاپ و وسایل حمل و نقل هستند.

آنها هم در معرض خطر گرسنگی وانتقال بیماری ها هستند. با این همه، آنان با کمترین امکانات و ابزارها، به پوشش خبری جنگ ادامه می دهند.

سازمان های غیردولتی می گویند اسرائیل ورود همه ابزارهای سلامت به غزه به ویژه جلیقه های ضدگلوله و ماسک را ممنوع می کند زیرا می گوید ممکن است برای اهداف نظامی استفاده شود.

تا 11 دسامبر ، کمیته حمایت از روزنامه نگاران تایید کرد 63 نفر از روزنامه نگاران و خبرنگاران در حملات ارتش اسرائیل به غزه کشته شدند.

این کمیته می گوید این ماه بدترین ماه برای خبرنگاران از زمان ثبت وقایع در سال 1992 تاکنون است.

معمولا سردبیران از خبرنگاران می خواهند بخشی از خبری که پوشش می دهند نباشند اما این اتفاق در غزه به سختی رخ می دهد. خبرنگاران در غزه به مانند دیگر اهالی این منطقه ، مرگ و گرسنگی و بیماری و آوارگی را تجربه می کنند.

خبرنگاران آزاد گلایه می کنند برخی از همکاران آنها عضو درانجمن صنفی روزنامه نگاران فلسطین از برخی حمایت ها برخوردار می شوند اما آنها چنین امکاناتی ندارند. رئیس انجمن ولی چنین نظری ندارد.

او می گوید جنگ اسرائیل علیه غزه ، چند دستگی میان خبرنگاران را از میان برداشت. دیگر با تقسیم بندی خبرنگاران حامی حماس و فتح نداریم.

وی تاکید می کند: خدمات انجمن برای همه خبرنگاران بدون تفاوت ارائه می شود. انجمن چتر حمایت برای همه خبرنگاران است چه عضو این انجمن باشند یا نباشند.

محمد ابوشحمه از داخل چادر موقت کوچکی در منطقه رفح در جنوب غزه و در نزدیکی مرز مصر به عنوان خبرنگار آزاد برای شبکه الجزیره  کار می کند.

او می گوید هر لحظه انتظار کشته شدن و مرگ را می کشد.
 این هزینه ای است که خبرنگاران برای منافع عمومی ، می پردازند.

او برای  انجام کارهایش به بیمارستان ناصر می آید. آنجا برق هست. از برق بیمارستان برای شارژ گوشی و لپ تاپ خود استفاده می کند.

 در هفته های اول جنگ، خانه او 4 بار مورد هدف قرار گرفت و به طور کامل تخریب شد. وی مجبور شد همسر ، 5 فرزند و مادر مسن خود را بارها جابجا کند. همسر و فرزندانش در یکی از حملات زخمی شدند اما بهبود یافتند.

این خبرنگار ادامه داد: در منطقه مملو از آوارگان، یافتن محلی مناسب برای اسکان غیرممکن است. 

محمد گفت که سخت ترین لحظات برای وی ، کشته شدن خواهر و اعضای خانواده اش بود. سخت تر، این بود که به دلیل شرایط جنگی و تلاش دائمی برای پیدا کردن یک لقمه نان، امکان سوگواری برای آنها ممکن نشد. غذایی وجود ندارد که بخریم. اگر به دلیل موشک ها نمیریم از گرسنگی می میریم.

یک خبرنگار دیگر هم از نبود غذا برای فرزندانش شکایت دارد. او سوال می کند: آیا جایی را می شناسی که بتوانم از آنجا کنسرو خوراکی برای فرزندانم تهیه کنم؟ آخرین بار که وعده غذایی کامل خوردیم 3 روز قبل بود. زندگی ما بی معنی شده است. از زندگی ناامید شده ام.

از جمعیت 2.3 میلیون نفری منطقه غزه، 85 درصد آنها آواره شده اند. بسیاری از آنها هم به کمک های وارد شده به این منطقه دسترسی ندارند. سازمان ملل متحد می گوید منطقه غزه در آستانه نابودی کامل است.

تماشاخانه

عینک عجیبی که با استفاده از هوش مصنوعی چهره افراد را شناسایی می‌کند (فیلم)

۴ میلیون کیلومتر سفر در ایران ؛ عکس‌هایی که حالا ما را به سفر می‌برند (فیلم)

فیلم های دیگر