فرشیدی: آموزش و پرورش در دولت نمی گنجد

وزیر اسبق آموزش و پرورش در دولت نهم در ادامه گفتگو با مهر تاکید کرد: در نظام آموزشی ایران پیش بینی شده دانش آموز از همان دوران کودکی وارد این مجموعه و 12 سال تحت تعلیم و تربیت قرار گیرند و سپس از این گردونه خارج شوند و این نشان می دهد که تعلیم و تربیت همچون برخی فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی نیست که یک تا دو سال نتیجه دهد و بتوان آن را مشاهده کرد.

فرشیدی با بیان اینکه آثار و نتایج امر تعلیم و تربیت نامحسوس است و دستاوردهای تربیتی و علمی را نمی توان با چشم دید اظهار کرد: به همین دلیل است که باید روند مدیریت در آموزش و پرورش حداقل 12 سال ثبات داشته باشد تا یک دیدگاه و برنامه طی این مدت عینیت، محقق و اجرا شود و  نتایج آن را روی دانش آموزان مشاهده کرد.

دولتمردان اعتبارات خود را صرف پروژه های عینی می کنند

بسیاری از کارشناسان آموزشی دیگر نیز بر این موضوع تاکید می کنند که باید نظام آموزشی جدا از دولتها اداره شود چون تغییرات مدیریتی در سطح دولتها این وزارتخانه را نیز دستخوش تحولات می کند که هزینه های سنگینی را بر نظام آموزشی تحمیل می کند.

بررسیهای خبرنگار مهر نشان می دهد که طی 30 ساله گذشته 11 وزیر به وزارتخانه آموزش و پرورش آمده اند و تنها دکتر محمدعلی نجفی 9 سال وزیر این وزارتخانه بوده است و باقی وزیران طی 21 سال در آموزش و پرورش حضور داشته اند. یعنی هر وزیر کمتر از دو سال بر مسند این وزارتخانه نشسته است و چهار سرپرست نیز طی دوره های مختلف امور این وزارتخانه را اداره کرده اند.

وزرای آموزش و پرورش بعد از انقلاب به ترتیب غلامحسین شکوهی، شهید محمد علی رجایی، شهید محمدجواد باهنر، علی اکبر پرورش، سید کاظم اکرمی، محمدعلی نجفی، حسین مظفر، مرتضی حاجی، محمود فرشیدی، علیرضا علی احمدی و مرتضی حاجی بابایی بوده اند.

موج تغییرات در 100 هزار مدرسه،716 منطقه و 31 استان

این مقام عالی وزارت در دو ساله اول دولت نهم با بیان اینکه آموزش و پرورش گستره بزرگی از مدیران را در بر می گیرد افزود: بیش از 100 هزار مدرسه در کشور وجود دارند که به همین تعداد مدیر داریم و بالاتر از آن 716 مدیر مناطق آموزش و پرورش و پس از آن 31 مدیر عالی سازمانی داریم.

فرشیدی در این باره اظهار کرد: معمولاً وزیری  که می آید رؤسای آموزش و پرورش را تغییر می دهد و آنها مدیران مناطق و به تبع آن هم اگر فرصتی برای مدیر منطقه باشد مدیر مدرسه و بدین ترتیب آثار تغییر و تحول از راس تا مدرسه موج پیدا می کند و بی ثباتی در برنامه ریزیها به وجود می آید.

تماشاخانه

اینجا مخوف‌ترین جای ایران است: زیر پا «باتلاق اسید»، بالای سر «ابر سمّی»! (فیلم)

دو دقیقه سینمای ناب از بهرام بیضایی (تماشا کنید)

فیلم های دیگر