ارتباط ضربه مغزی در نوجوانی با ارتکاب خودکشی

بر اساس مطالعه‌ای که به تازگی منتشر شده است، نوجوانانی که دچار ضربه مغزی می‌شوند، در معرض خطر بیشتری برای بروز رفتارهای خودکشی هستند.

مطالعه‌ای که در مجله Athletic Training منتشر شده است، می‌گوید در نوجوانانی که متحمل ضربه مغزی می‌شوند، احتمال بیشتری برای گزارش رفتارهای خودکشی وجود دارد.

به گزارش ایسنا، ضربه مغزی که به عنوان آسیب خفیف مغزی نیز شناخته می‌شود، ضربه و آسیبی به سر است که به طور موقت بر عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد.

علائم آن نیز می‌تواند شامل از دست دادن هوشیاری، از دست دادن حافظه، سردرد، مشکل در تفکر، تمرکز کردن یا تعادل، حالت تهوع، تاری دید، سرگیجه، اختلالات خواب و تغییرات خلق و خو باشد. هر یک از این علائم ممکن است بلافاصله پس از ضربه مغزی یا چند روز پس از آسیب به سر ظاهر شود.

اگر فردی به طور غیرمستقیم یا مستقیم به سر خود ضربه بزند و هر یک از علائم ضربه مغزی را تجربه کند، باید به ضربه مغزی مشکوک شد. علائم ضربه مغزی ممکن است ۱ تا ۲ روز پس از حادثه به تعویق بیفتد.

این غیر عادی نیست که علائم در بزرگسالان دو هفته و در کودکان چهار هفته طول بکشد. کمتر از ۱۰ درصد از ضربه‌های مغزی مرتبط با ورزش در بین کودکان با از دست دادن هوشیاری همراه است.

دکتر جیکوب کی از بیمارستان کودکان Prisma Health در کارولینای جنوبی و همکارانش، ارتباط بین دفعات ضربه مغزی گزارش شده توسط خود و رفتارهای خودکشی ناموفق را در بین نوجوانان بررسی کردند.

این تجزیه و تحلیل شامل جمع‌آوری اطلاعات از ۲۸ هزار و ۴۴۲ دانش‌آموز دبیرستانی در ایالات متحده بود که در برنامه ملی نظارت بر رفتار خطرآفرین جوانان شرکت داشتند.

پژوهشگران دریافتند دانش‌آموزانی که دو یا چند ضربه به سر یا همان ضربه مغزی را گزارش کرده‌اند، در مقایسه با دانش‌آموزانی که در طول ۱۲ ماه گذشته فقط یک ضربه مغزی را گزارش کرده‌اند، به‌ طور قابل ‌توجهی احتمال بیشتری برای گزارش تلاش‌های خودکشی دارند.

گفتنی است که در این آمار تفاوت بر اساس جنسیت مشاهده شد و پسران بیشتر بر این قاعده استوار بودند. در حالی که در دختران تفاوت چندانی از نظر تعداد ضربه مغزی و اقدام به خودکشی وجود نداشت.

پژوهشگران می‌گویند: معاینه‌های طولی آینده برای درک بهتر اثرات تجمعی احتمالی ضربه مغزی بر سلامت روان نوجوانان و ترویج توسعه استراتژی‌های پیشگیری اولیه با هدف کاهش ارتباط بین آسیب ضربه مغزی و رفتارهای بالقوه خطرناک و کشنده ضروری است.

به این ترتیب، به نظر می‌رسد مدارس باید اقدام به اجرای منظم ارزیابی‌ها و مداخلات سلامت روان برای کمک به دانش‌آموزان به منظور جلوگیری از احساس افسردگی و خودکشی پس از ضربه مغزی کنند.