200 روز جنگ اسرائیل در غزه ؛ جهان شکست خورد / اگر اشغال هند و الجزایر ادامه می یافت ...

عصرایران ؛ رضا غبیشاوی – جنگ اسرائیل در غزه از 200 روز عبور کرد. همزمان در همین روزها، بیش از 34 هزار انسان در اثر جنگ در این منطقه، کشته شدند.

به گواه آمارهای مورد تایید سازمان ملل متحد، اکثریت انسان هایی که 200 روز قبل بودند اما امروز نیستند؛ از افراد عادی و غیرنظامی به ویژه زنان و کودکان بودند. آنهایی هم که از مرگ جان سالم به در برده اند حالا آواره اند و برای زنده ماندن و رفع گرسنگی دست و پا می زنند.

 200 روز گذشت اما هیچ کدام از اهداف تعیین شده دولت و ارتش اسرائیل، محقق نشد. سران سیاسی و نظامی اسرائیل قبل از جنگ چند هدف را تعیین کرده بودند از جمله : نابودی حماس، برکناری حماس از حکمرانی غزه و آزادی اسیران اسرائیلی در غزه.

تا روز 200 جنگ، هیچ کدام محقق نشده اند و از این باب یک ناکامی برای ارتش اسرائیل است. در حالی که قدرت های بزرگ غربی، سخاوتمندانه، از دولت و ارتش اسرائیل حمایت سیاسی و تسلیحاتی می کنند و در مقابل، تنها چند گروه مقاومت فلسطین وجود دارند با مرزهای بسته و کاملا در محاصره اسرائیل.

ارتش اسرائیل به اهداف اعلامی خود نرسید اما  34 هزار نفر را در این جنگ کشت؛ شهرها و خانه های غزه را تخریب و همه تاسیسات شهری و زیرساخت های زندگی را نابود کرد. 

نظامیان اسرائیلی در غزه

نیروی زمینی ارتش اسرائیل بعد از گذشت 19 سال ، دوباره وارد غزه شد و این منطقه را اشغال کرد. با جلوگیری از ورود غذا و کالای کافی از جمله لوازم درمانی به غزه، قحطی گسترده، گرسنگی شدید و زندگی در لب مرز مرگ را به مردم این منطقه تحمیل کرد. اسرائیل تلاش می کند ناکامی خود را در صحنه جنگ، در سایر بخش ها جبران کند. 

در حال حاضر، نیروی زمینی ارتش اسرائیل همه مناطق شمال و مرکز منطقه غزه را اشغال و کنترل حماس را کنار زده  اما همچنان شهر پرجمعیت رفح در جنوب غزه، در اداره دولت حماس است. شهری که نزدیک به 1.5 میلیون ساکن و پناهجو در آن مستقرند و هیچ جایی برای فرار و در امان ماندن از حملات ندارد. به همین دلیل در صورت حمله ارتش اسرائیل به این شهر، حمام خونی جدیدی شکل می گیرد. 

-  چه حماس باقی بماند یا نماد ؛ پیروز شود یا نشود مسئله بزرگتر و اساسی، اشغال سرزمین و مردم فلسطین توسط اسرائیل باقی مانده است. اشغال هر سرزمین و هر ملتی از سوی نیروی متجاوز و اشغالگر، مقاومت مردم تحت اشغال را بر می انگیزد. این مقاومت در اشکال مختلف تا زمان برچیده شدن اشغال، ادامه دارد.

 اگر می خواهیم داستان اسرائیل – فلسطین را درک کنیم کافی است تصور کنیم اگر اشغال هندوستان توسط انگلیس تا کنون ادامه می یافت الان شرایط چگونه بود؟ آیا جز این بود که مردم استقلال طلب هندوستان علیه اشغال سرزمین شان ، علیه اشغالگران انگلیسی، دست به مقاومت و مبارزه می زدند تا بتوانند اشغالگران را اخراج و استقلال کسب کنند؟

تخریب خانه های غزه در جنگ اسرائیل

 تصور کنید اشغال الجزایر از سوی فرانسه تاکنون ادامه داشت و فرانسوی ها ، علاوه بر غارت منابع طبیعی، به سرکوب و نابودی فرهنگ و زبان و آداب و رسوم مردم الجزایر ادامه می دادند.
در این صورت آیا جنگ و گریز نیروهای استقلال طلب الجزایری علیه نظامیان فرانسوی ادامه نمی یافت تا بتوانند آزادی و استقلال خود را کسب کنند؟

 تصور کنید دولت تبعیض نژادی (آپارتاید) در افریقای جنوبی تا همین امروز به کار خود ادامه می داد و اقلیت سفید می توانست اکثریت سیاه را با تبعیض و تحقیر و زور و اسلحه، به حاشیه براند و آنان را از آزادی و حقوق انسانی محروم سازد. آیا جز این است که تا امروز همچنان آفریقای جنوبی شاهد ناآرامی و درگیری و تنش و زد و خورد بود؟
آیا جز این است که امروز هم در هندوستان، هم در الجزایر و در افریقای جنوبی، با صحنه هایی شبیه آنچه در فلسطین می گذرد روبه رو بودیم؟ 

اشغال هندوستان در 1950 پایان یافت و این سرزمین مستقل شد. اشغال الجزایر هم در 1962 تمام شد و این منطقه شمال آفریقا استقلال یافت. آپارتاید (تبعیض قانونی سفیدها علیه سیاهان ) در افریقای جنوبی هم در سال 1991 به پایان رسید و سیاهان از حقوق برابر و مساوی در کنار سفیدها برخوردار شدند.

 اما فلسطین و فلسطینی ها همچنان درگیر اشغال سرزمین شان از سوی اسرائیل هستند. از سال 1948 (سال اعلام استقلال و برپایی کشور و دولت اسرائیل) تاکنون این اشغال ادامه دارد و هیچ چشم اندازی برای صلح و پایان اشغال وجود ندارد چرا که طرف اسرائیلی، بر ادامه اشغال و سرکوب مردم فلسطینی به نام تروریسم اصرار دارد.

 جهان، از دولت اسرائیل می خواهد به مرزهای خود یعنی 1967 بازگردد و به اشغال پایان دهد. یعنی ارتش اسرائیل از کرانه باختری، بخش شرقی شهر قدس / اورشلیم / بیت المقدس و غزه عقب نشینی کند اما قبول نمی کنند و برادامه حضور ارتش اسرائیل در این مناطق و اشغال آن پافشاری می کند.
مقاومت و مبارزه، تنها چیزی است که در شرایط فعلی، در اختیار مردم فلسطین است. 

-  حدود 35 هزار انسان در منطقه غزه در حمله ارتش اسرائیل کشته شدند. این شکست تمامی عیاری برای جهان متمدن سال 2024 است. جهانی که در مقابل چشمان او، این قتل عام رخ داد. از گورهای دسته جمعی تا حمله به بیمارستان ها و از تحمیل گرسنگی تا تحمیل قحطی همه و همه در حالی روی دادند که کشورهای قدرتمند غربی و شرقی جهان، تنها نظاره گر بودند. کشته شدن بیش از 140 خبرنگار در غزه در مدت 200 روز نیز دیگر رکورد دردناکی بود که به دست ارتش اسرائیل ثبت  شد. با این حال، واکنش ها، همچنان کمی بیشتر از اندک است. این موضوع بار دیگر ثابت کرد جهان، اخلاقی اداره نمی شود. دوباره ثابت شد جهان شکست خورد. مثل وقتی قتل عام بوسنی رخ داد و جهان نتوانست مانع از آن شود. مثل وقتی که کشتار رواندا صورت گرفت و جهان، فقط نظاره گر بود.

حوادث غزه ثابت کرد مرگ و رنج انسان ها، ارزش چندانی برای  کشورها و قدرت های جهانی ندارد. بار دیگر ثابت شد زندگی در این جهان غیراخلاقی، نیازمند عقل و تدبیر و سیاست و کیاست بیشتری است.

بیشتر بخوانید:

ساده ترین روش برای توضیح تومور سرطانی (+نقشه)

جو بایدن : طرح 3 مرحله ای برای پایان جنگ غزه / حماس : نگاه مثبت داریم

حمایت اکثریت کشورهای جهان از عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل / رای موافق 143 کشور مقابل 9 مخالف / نماینده اسرائیل، منشور سازمان ملل را پاره کرد

مقام ارشد حماس : انحلال شاخه نظامی به شرط تشکیل کشور مستقل فلسطین / مرزهای 67 را قبول می کنیم

اسرائیل و فلسطین ، راه حل تک کشوری یا دو کشوری؟ (بخش 1)

نتانیاهو و آینده غزه / "بی بی" به دنبال چیست؟ / تفاوت طرح ایران ، اسرائیل و جهان

اسرائیل و فلسطین ، راه حل تک کشوری یا دو کشوری؟ (بخش 2) 

موشک های ایران در آسمان قدس ؛ عکس تاریخی 

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر