وقتی صحبت از عوامل مختلفی که موجب پیدایش و تکامل انسان بر روی زمین میشود شما به کدامیک اشاره میکنید؟ طبعا اولین اشارهها به سوی عوامل مهمی است همچون وجود آب و به ویژه فاصله خاص زمین از خورشید که آب را مایع نگه میدارد. افراد ریز بین به وجود ماه، مشتری، حشرات و … نیز اشاره خواهند کرد. اما آیا کسی میداند که حتی بدون وجود علفها نیز آدمی مسیر تکامل خود را طی نمیکرد؟!
به گزارش راز بقا، در گذشته دور علفها گیاهان مظلوم کوچکی در زیر پای درختان بودند که از معدود نور رد شده از برگهای درختان تغذیه میکردند. اما شرایط زمین تغییر کرد و علفها تهدیدهای طبیعی پیش روی خود را به بهترین فرصت تبدیل کردند.
این خرده پاها با استفاده از همین فرصتها، بزرگترین انتقام را از درختان گرفتند و با نابود کردن میلیونها درخت، بخش وسیعی از زمین را به قلمرو خودافزوده و در نهایت به سلطان گیاهان زمین تبدیل شدند! نکته عجیب اینکه در نهایت این علفها بودند که تکامل و حتی تمدن آدمی را رقم زدند! بدون علفها آدمی نبود!
اولین خوش شانسی علفها کاهش گاز دی اکیسید کربن در جو زمین تا یک ششم قبل بود. ساز گاری علفها در جذب این گاز اولین قدم در طول این راه بود.
با این حال بزرگترین قدم زمانی برداشته شد که حدود ۸ میلیون سال قبل خشکسالی بیشتر نقاط زمین را فرا گرفت و علفها …. علفها با یک جرقه آتش میگرفتند. آنها در ابتدا خود و سپس همه چیز از جمله درختها را میسوزاندند! نکته جالب اینجاست که علفها پس از آتش سوزی و این خود کشی دسته جمعی به سرعت رشد میکردند و قلمرو درختان را از آن خود میکردند. آنها در طول سالها میلیونها درخت را سوزاندند و جای پای خود را محکم نموده و اینگونه اقلیم زمین را دگرگون کردند.
محیط سرسخت علفزار نسبت به جنگل، چه از جهت کمبود منایع غذایی و چه از لحاظ امنیت کمتر، سبب باهوشتر شدن گونهای از شامپانزهها شد. این گونه در شرق آفریقا به تدریج ناچار به ایستادن و راه رفتن شدند و از اینجا بود که شاخه انسان از شامپانزه جدا شد و مسیر تکاملی خود را پیش گرفت و طی ۵ میلیون سال بعدی گونه همو ساپینس یا انسان عاقل که خود ما هستیم منشعب شد.
حدود ۱۲۰۰۰ سال قبل در ناحیهای در ترکیه امروزی یک جهش ژنتیکی در علفی به نام گندم وحشی موجب نقطه عطفی در تاریخ انسان شد. این جهش باعث اتصال محکم دانههای گندم به ساقه آن شد. اکنون دانهها به راحتی جدا و پراکنده نمیشدند.
این جهش مناسبی نیست و میتوانست در مدت کوتاهی سبب انقراض این نوع گندم شود، اما آدمی نهایت استفاده را از این علف برد، چون گندمها جدا و پراکنده نمیشدند، انسانها آن را پرورش دادند و پس از کاشت و برداشت، از آن آرد و نان درست کردند و به یک منبع بزرگ و قابل ذخیره از انرژی دست یافتند و این آغاز جهش آدمی از عصر شکار به عصر کشاورزی بود! عصری که به تمدن انسان امروزی ختم شد!