طلای پشمالوی افغانستانی؛ گوسفند نژاد «عربی افغان» قدیمی‌ترین گوسفند اهلی جهان! (+عکس)

گوسفند عربی افغانی یکی از نژاد‌های گوسفند دُم چاق است که گوشت مرغوب تولید می‌کنند. این حیوانات عمدتاً در شمال افغانستان یافت می‌شوند، اما امروزه از نژاد‌های رایج گوسفندان اهلی هستند و در سراسر افغانستان می‌توان رد پای آن‌ها را پیدا کرد.

به گزارش راز بقا، این گوسفند‌ها به دلیل دم چاق خود که می‌تواند تا چهار پوند وزن داشته باشد، شناخته شده است. 

خصوصیات گوسفند عربی افغانی

گوسفند عربی افغانی حیواناتی با جثه متوسط هستند. رنگ آن‌ها عمدتاً خاکستری یا سیاه با صورت سیاه یا سفید است. آن‌ها از جمله نژاد‌های گوسفند دم چاق هستند و گوش‌های آویزان بلندی دارند. هم قوچ و هم میش به طور کلی بدون شاخ هستند. 

به عنوان یک حیوان با جثه متوسط، متوسط ارتفاع بدن زنده میش بالغ عربی افغانی در قسمت بین استخوان‌های کتف (شانه) حدود ۱۹ اینچ است و قوچ‌ها بسیار بزرگتر از میش‌ها هستند.

گوسفندان عربی افغانی به خوبی با زندگی در آب و هوای بیابانی سازگار هستند. آن‌ها در برابر گرما و خشکی مقاومت بالایی دارند و با آب بسیار کمی می‌توانند زنده بمانند. همچنین تحمل بالایی در برابر گرد و غبار و طوفان شن دارند.

گوسفند عربی افغانی یک نژاد فصلی است، به این معنی که فقط در زمان‌های خاصی از سال جفت‌گیری می‌کنند. قوچ‌ها (نرها) از حدود یک سالگی شروع به جفت‌گیری می‌کنند و میش‌ها (ماده‌ها) معمولاً در فصل دوم یا سوم باردار می‌شوند. بارداری حدود پنج ماه طول می‌کشد و بره‌ها معمولاً در اواخر بهار یا اوایل تابستان متولد می‌شوند.

گوسفندان عربی افغانستان به خوبی تولید مثل می‌کنند و معمولاً در هر بستر یک یا دو بره دارند. بره‌ها معمولاً در حدود چهار ماهگی از شیر گرفته می‌شوند، اما ممکن است تا هشت ماهگی در کنار مادرشان بمانند.

کاربرد‌های پرورش گوسفند عربی افغانی 

نژاد گوسفند عربی افغانی نژاد گوسفند گوشتی است و عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شود. گوسفند عربی افغانی بسیار مقاوم و قوی است و به خوبی با محیط‌های محلی خود سازگار هستند و به طور کلی در افغانستان خوب عمل می‌کنند. امروزه آن‌ها عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند، اما پشم آن‌ها از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است. پشم آن‌ها برای تولیدی فرش نیز به کار می‌رود. 

گوسفند عربی سومین نژاد مهم گوسفند در استان هرات است. این نژاد ۱۳ درصد کل گوسفندان افغانستان را تشکیل می‌دهد و بیشتر در ولسوالی‌های گلران، کروخ، گذره و انجیل یافت می‌شود. نام محلی این نژاد در ولایت هرات «بوری» است. این نژاد دم چاق است، گوش‌های بلندی دارد و هر دو جنس این نژاد بدون شاخ هستند.

اکثر این گوسفندان سیاه رنگ با نوار سفید مشخص در امتداد پیشانی هستند، اما در ولایت هرات بیشتر نژاد‌های گوسفند عربی رنگ قهوه‌ای دارند. تجمع چربی دو توده مجزا را در دم تشکیل می‌دهد. 

این گوسفندان با حجم وسیعی از چراگاه‌های افغانستان را تشکیل می‌دهند. وزن بدن آن‌ها ۴۵ تا ۵۰ کیلوگرم است و ساختار گوشت آن‌ها خوب و قابلیت پرواربندی سودآوری برای دامداران محلی دارند. این نژاد عمدتاً برای گوشت و پشم درشت کوتاه استفاده می‌شود.

آن‌ها تولید پشم با کیفیت پایین ۱.۲-۱.۷ کیلوگرم دارند. تولید شیر این نژاد در طی ۱۴۰-۱۳۰ روز از دوره شیردهی ۵۵-۴۵ کیلوگرم است. این نژاد ۶۵ تا ۸۰ درصدی با احتمال دوقلوزایی ۰ تا ۲۰ درصدی دارد. همچنین میزان بلوغ جنسی این نژاد بین ۶ تا ۸ ماه است.

تماشاخانه

هیجان و جنون یکی از پرفرازونشیب‌ترین روزهای خرید / بلک فرایدی یا جمعه سیاه چطور به وجود آمد؟ (فیلم)

شکوه فرش ایرانی دوره صفوی را در اروپا ببینید (فیلم)

فیلم های دیگر